Կարդում և քննարկում ենք Մաքարթիի The Road գիրքը

[Գալաթեա]

Ընտրվեց Քորմաք Մաքարթիի "Ճանապարհը" գիրքը։
Ծավալով շատ մեծ չէ, սպասում եմ, որ ավարտած կլինենք մոտ երկու շաբաթից։

Հոկտեմբերի 1-5 ընկած տարածքում կընտրեք նոր գիրքը։

Հիշեցնեմ, որ քննարկելիս երբ էական ինֆո եք տալու գրքից՝ թաքցրած տեքստը պարտադիր է։
Եթե հավես ունենաք՝ գրքի մասին ռեվյուներից հատվածներ դրեք։ Ես էլ կաշխատեմ անել։

Հաճելի ընթերցում եմ մաղթում։

[Գալաթեա]

The Road

Էս էլ ePub-ը:

Շնորհակալություն Հայկին և Այվիին՝ օգտակար հղումների համար։

[ivy]

Արդեն էքզիստենցիալ կրիզիսի ու ընկճախտի սուր նոպաների մեջ եմ. ինչի բայց սենց
Հլը իմ տեղը՝ տաք, փորս՝ կուշտ, դրսում էլ ապոկալիպսիսի նշաններ չկան, ու էլի սենց վատ եմ. բա որ մարդ սա հայաստանյան բանակում կարդա, ինչ կլինի:
Դեմք են էս տղերքը:

[ivy]

Էլ ո՞վ կա կարդացող, մի քիչ խոսեք հետս, ես լավ չեմ

[Skeptic]

...բա որ մարդ սա հայաստանյան բանակում կարդա, ինչ կլինի:

Չգիտեմ, բանակային էն հատուկենտ օրերից էին, որ կարոտում եմ ))

[Գալաթեա]

Էն որ քիչ ա մնում՝ փոշմանես, որ շատ ես սիրում Սկեպտիկին:

[ivy]

Էն որ քիչ ա մնում՝ փոշմանես, որ շատ ես սիրում Սկեպտիկին:

Գալ, կարդո՞ւմ ես:
Էս ինչ սառը սարսափ ա...

[Skeptic]

Էն որ քիչ ա մնում՝ փոշմանես, որ շատ ես սիրում Սկեպտիկին:

Բայց ինքը ի՞նչ սիրելու բան ա, որ



Ժող, էդ սարսափը ինձ ընդհանրապես չէր վանում, այլ դրա ֆոնին հստակ ընդգծվում էր հոր հոգատարությունն ու ինքնազոհողությունը տղայի հանդեպ: Եսիմ:

[Մուշու]

Նոր 10% եմ կարդացել , բայց արդեն իսկ դուրս գալիս ա : Էդ ամբողջ մռայլություն մի տեսակ սիրուն ա
Անգամ հասցրել եմ սիրելի տողեր գտնել ու դրանք հիմնականում հոր և որդու զրույցներն են: Հույս կա գրքի մեջ, կարդում ու սպասում եմ երբ ա թունելի լույսը երևալու ... Հուսամ կա լույս ու կա ելք:

[ivy]

Մուշ, իրենց զրույցներում լավ տողեր կան, բայց ինձ ամենաշատ դուր եկածները իրենց զրույցներից դուրս են: Հատկապես էս երկուսը շատ են տպավորվել.

Look around you. Ever is a long time. But the boy knew what he knew. That ever is no time at all.

On this road there are no godspoke men. They are gone and I am left and they have taken with them the world. Query: How does the never to be differ from what never was?

Մեկ էլ ամենասկզբում մթի նկարագրությունն էր շատ լավը.

The blackness he woke to on those nights was sightless and impenetrable. A blackness to hurt your ears with listening.

Ես հասկացա իմ խնդիրը. երևի չարժի իրարից էդքան տարբերվող գործեր մեկը մյուսի հետևից կուլ տալ: Ասենք՝ Օուենից անմիջապես հետո սա կարդալը երևի էդքան էլ լավ միտք չէր:
Բայց արդեն քիչ-քիչ ընկնում եմ էս գործի հունի մեջ:

[Գալաթեա]

Մինիից հետո շատ դժվար ու տարբեր ա, հա...
Օուեն Մինի, Ջոնի Ուիլրայթ, Դեն, Թաբի...անուններ անուններ
He, the boy, the mother, the woman... չեմ հարմարվում։

[StrangeLittleGirl]

Մինիից հետո շատ դժվար ու տարբեր ա, հա...
Օուեն Մինի, Ջոնի Ուիլրայթ, Դեն, Թաբի...անուններ անուններ
He, the boy, the mother, the woman... չեմ հարմարվում։

Բա որ Բիլլին չէի կարում կարդալ Մինիից հետո, ասում էին:

[Ռուֆուս]

Գրելաոճը մի այլ կարգի ազդում ա ներվերիս, շատ դանդաղ եմ առաջ շարժվում։

Սրա կինոն էր մի անգամ որոշել նայել, Վիգգո Մորտենսենն էր գլխավոր դերում, մի 10 րոպե կարողացա ձգել Բայց գիրքն անկախ ամեն ինչից վերջացնելու եմ

[Գալաթեա]

Ես Վիգոյի խաթր կարող ա նայեի

[Ռուֆուս]

Ես Վիգոյի խաթր կարող ա նայեի

Հեսա կինոյի լինքը նավսյակի

The Road