Հավես օր էր, Արևիկին չհասցրինք տեսնել, որովհետև մինչև հասանք արդեն գնացել էին: Մարատի (ու ընկերոջ) հետ շատ չշփվեցինք, որովհետև կլանված Աթեիստի հետ էին զրույց անում, Նիկեան շատ սիրուն աղջիկ էր, ես իրեն մինչև էսօրվա հանդիպումը ինչ-որ չէի պատկերացնում, Վարդանը շատ հավես դեմք էր: Մի խոսքով հավես էր շատ, սպասենք Արտակի նկարներին:
Էջանիշներ