Պատանեկան գրական նախագիծ 2

[enna]

Որովհետև, իրականում, էն ցուրտումութը էն տարիները չէին, որոնց մասին խոսում ես: Նշածդ տարիները կամքի, իրար նեցուկ կանգնելու, ոգու, լույսի ու հաղթանակի տարիներ էին: Չկար լույս, ձմեռները ցուրտ էր, սնունդը քիչ, ամեն օր ճակատից մահվան մասին լուրեր էին, բայց մարդիկ ապրում էին, մեկը մյուսին օգնում, իսկական հարևանություն անում, իրենց՝ առանց էն էլ քիչ սնունդի ու հագուստեղենի կեսն ուղարկում ճակատ, նեղության մեջ հասնում մյուսին: Վստահ եմ, էդ մթնոլորտը մնար, բոլոր ստեղծագործություններն էլ կլինեին լուսավոր: Բայց պատերազմի հաղթանակից, էներգիայի վերականգնումից, տնտեսության վերականգնում սկսելուց հետո մթնոլորտը փոխվեց. չնայած լույս կար, բայց մութ էր, չնայած տներն արդեն տաքացնում էինք, բայց ցուրտ էր, մարդիկ սկսեցին հացի ու փողի համար իրարից նեղանալ, իրար տակ փորել, մեջքին կանգնելու փոխարեն՝ մեջքից խփել, բարքերը փոխվեցին: Սկսվեցին իրական ցուրտումութի տարիները, որոնք մինչև հիմա շարունակվում են: Էնպես որ ցավալի, բայց ինչ-որ տեղ բնական ա սենց տրամադրություններով ստեղծագործությունները:

Չուկ, գրածդ կարդալիս պահի տակ մտածեցի` կարո՞ղ ա ես ուրիշ երկրում եմ ապրում վրաս խաբար չկա ու գրողներն էլ իմ տարիքին չեն