Պատանեկան գրական նախագիծ 2

[Chuk]

9. Թունել

Ի տարբերություն մրցույթի լիքը ուրիշ գործերի սա պատվածք է. ունի հստակ սյուժե, սկիզբ, ավարտ, տրամաբանական ընթացք։ Կարդացվող է ու բավական լավը: պատմելաոճն էլ է լավը։

Ինձ մի քիչ խանգարում էին «փիլիսոփայական զեղումները», օրինակ՝ «Հեռանալը հեշտ է, երբ ինքդ ես հեռանում, և ոչ թե հեռանում են քեզնից: Երիտասարդ թե ծեր՝ կապ չունի: Մեզ միշտ լքում են: Մեր օրերը: Մեր ապրումները: Մեր մարդիկ: Ի՞նչ կարևոր է: Վերջում, միևնույնն է, կործանվում ենք: Ուրիշ ճանապարհ չկա:»

Սրա փոխարեն եթե ասվեր ասենք «պապ, հոգնել եմ ձեր հետ ապրելուց ու ձեր կանտրոլի տակ լինելուց, ուզում եմ հանգիստ լինեմ, որ ինձ տաս րոպեն մեկ չզանգեն ու ասեն ուր ես: Ուզում եմ սիրած պահեմ, ու ինձ դրա համար չնախատեն։», ավելի հաճելի կլիներ։

Մեկ էլ վերջի «ջրավազան»-ը չմերվե գործի հետ։

[Tiger29]

7. Ճերմակ վարդեր

Տպավորություն է, որ նույն թեմայով շարադրություն են ստացել երեխաները: Էս մեկն էլ Հունան Ավետիսյանն էր, ում վերջին խոսքերը եղել են` հրողի .....
Կատակը կատակ, բայց ուղղակի գործ էր արված: Լավ է, որ աշխատել ես վրան, բայց նախադասություններ կային, որոնք արհեստական բառերի շարանից էին կազմված: Փորձի ավելի կյանքով լեցուն գրել, էդ գեղեցիկ բառերը ամեն տեղ չի, որ համ ու հոտ են տալիս գրվածքին: Տողադարձերն էին հետաքրքիր տողերի մեջտեղում
Ժարանգ էլ մի գրի: Չի կարդացվում:
Շարունակիր աշխատել, հնարավոր է բացվես:

[StrangeLittleGirl]

Կուրսային աշխատանք No 007

Պատմվածքի գաղափարը լավն է, վերնագիրը խոստումնալից է, բայց բավական ծույլ գործ է: Տպավորություն ա, որ հեղինակի մոտ առաջացել ա էս հրաշալի գաղափարը, վերցրել արագ-արագ սևագրել ու ուղարկել ա մրցույթին: Չգիտեմ, եթե իմանայի, որ դպրոցականներից մեկն ա գրել, ավելի մեղմ կգնահատեի, բայց քանի որ կռահում եմ հեղինակին, կուզեի խորհուրդ տալ գործը գրելուց հետո մի քանի անգամ կարդալ ու աշխատել վրան:

Ազատամարտը շարունակվում է

Նորից վատ վերնագիր: Էս տեսակ վերնագրերն արդեն վանողություն են առաջացնում: Չգիտեմ, հեղինակը երևի մեղք չունի, նորից դպրոցից պարտադրված կեղծ հայրենասիրության հոտ եմ առնում: Ինչ խոսք, տեքստը գրագետ է գրված: Կերպարը բավական թույլ է, անիրական, կեղծ: Մեկ էլ մի փոքրիկ խորհուրդ հեղինակին. մի օգտագործիր նախադասություններ, որոնք ավարտվում են այսպես. «բայց...»: Տգեղացնում ու ծանրացնում է տեքստը:

[Tiger29]

12. Ինքնասպանը

Միջին էր: Ոչ վատն էր, որ ասեմ մեջը բան չկար, ոչ էլ նենց հզոր էր: Մատանու պահը չհասկացա: Նշանդրեքին տղուն մատանի տալիս են?
Վերջին պահն ա շատ լավը, երբ ինչ-որ բանի ես հասած լինում ու քո մեջ հպարտությամբ ես լցվում, որ կարողացար հաղթահարել այդ ցավը ու հասնել քո ուզածին:
Մեկ էլ ծխախոտի պահն ա շատ երկար նշվում: Արժի որ էդքան, հեղինակ ջան?

[StrangeLittleGirl]

Կարոտ

Հեղինակ ջան, փոքրիկ խորհուրդ. փորձիր չօգտագործել էնպիսի արտահայտություններ, որոնց դու անընդհատ հանդիպում ես զանազան տեղերում: Տեքստիդ մեջ լիքը կլիշեներ կան, տոնդ էլ շատ պաթետիկ է: Մի էսպիսի հարց. ի՞նչ է նշանակում հայրենիքի կանչ: Դու տեսե՞լ ես ծառայության մեկնող զինվորի: Տեսե՞լ ես, թե ոնց են վախենում, ոնց չեն ուզում գնալ բանակ: Այ էդ տղաների մասին գրի: Քո տեքստի մեջ նկարագրվածներն իրական չեն, կեղծ են, համոզիչ չեն: Իսկ խելագարվել բառը ր-ով է գրվում

[Աթեիստ]

Կուրսային աշխատանք No 007

Պատմվածքի գաղափարը լավն է, վերնագիրը խոստումնալից է, բայց բավական ծույլ գործ է: Տպավորություն ա, որ հեղինակի մոտ առաջացել ա էս հրաշալի գաղափարը, վերցրել արագ-արագ սևագրել ու ուղարկել ա մրցույթին: Չգիտեմ, եթե իմանայի, որ դպրոցականներից մեկն ա գրել, ավելի մեղմ կգնահատեի, բայց քանի որ կռահում եմ հեղինակին, կուզեի խորհուրդ տալ գործը գրելուց հետո մի քանի անգամ կարդալ ու աշխատել վրան:

Աչքիս մենակ ես եմ որ էս գործը հեչ չեմ հավանել։
Մի հատ իրավիճակ ներկայացնեմ, որ կարծում եմ սաղի հետ էլ հանդիպած կլնի։ Էն որ տրանսպորտով գնալուց մի տեղ մի քանի ջահել են իրար հետ նստում, տրամադրությունները միլլիոն ու ճամփին ինչ որ բան են տեսնում ու սկսու վրեն «ղժժալ»։ Ղժժալը չակերտների մեջ, որտև արած հումորների վրա մենակ իրանց խնդալն ա գալիս։
Այ տենց բանի նմանացրի էս գործը։ Որ հեղինակը հումոր ա անում, բայց էդ հումորը մենակ իրան ա ծիծաղելի թվում։

Մյուս կարծիքները որ կարդում եմ, հասկանում եմ, որ էլի մարդիկ կան, որ հասկացել են էդ հումորը, բայց մեկ ա չեմ դադարում նմանացնել արդեն նկարագրածս իրավիճակին։

[StrangeLittleGirl]

Աչքիս մենակ ես եմ որ էս գործը հեչ չեմ հավանել։
Մի հատ իրավիճակ ներկայացնեմ, որ կարծում եմ սաղի հետ էլ հանդիպած կլնի։ Էն որ տրանսպորտով գնալուց մի տեղ մի քանի ջահել են իրար հետ նստում, տրամադրությունները միլլիոն ու ճամփին ինչ որ բան են տեսնում ու սկսու վրեն «ղժժալ»։ Ղժժալը չակերտների մեջ, որտև արած հումորների վրա մենակ իրանց խնդալն ա գալիս։
Այ տենց բանի նմանացրի էս գործը։ Որ հեղինակը հումոր ա անում, բայց էդ հումորը մենակ իրան ա ծիծաղելի թվում։

Մյուս կարծիքները որ կարդում եմ, հասկանում եմ, որ էլի մարդիկ կան, որ հասկացել են էդ հումորը, բայց մեկ ա չեմ դադարում նմանացնել արդեն նկարագրածս իրավիճակին։

Արտ, անկեղծ ասած, ես էլ հումոր չտեսա: Ուղղակի էդ ֆիզիկայի-բանի գաղափարն էր հավես, ինչը նորմալ չէր զարգացվել:

[ivy]

Աչքիս մենակ ես եմ որ էս գործը հեչ չեմ հավանել։
Մի հատ իրավիճակ ներկայացնեմ, որ կարծում եմ սաղի հետ էլ հանդիպած կլնի։ Էն որ տրանսպորտով գնալուց մի տեղ մի քանի ջահել են իրար հետ նստում, տրամադրությունները միլլիոն ու ճամփին ինչ որ բան են տեսնում ու սկսու վրեն «ղժժալ»։ Ղժժալը չակերտների մեջ, որտև արած հումորների վրա մենակ իրանց խնդալն ա գալիս։
Այ տենց բանի նմանացրի էս գործը։ Որ հեղինակը հումոր ա անում, բայց էդ հումորը մենակ իրան ա ծիծաղելի թվում։

Մյուս կարծիքները որ կարդում եմ, հասկանում եմ, որ էլի մարդիկ կան, որ հասկացել են էդ հումորը, բայց մեկ ա չեմ դադարում նմանացնել արդեն նկարագրածս իրավիճակին։

Ես էլ չեմ հավանել: Մենակ զգացվում էր, որ հավեսով ա գրել, ինքը իր գրելուց հաճույք ա ստացել, ու շատ չի էլ խորացել՝ ինչ ու ոնց: Ոնց եկել ա էդ պահին, նենց էլ գրել ա:
Ակումբում փսիխոդելիկ գործերը միշտ էլ հարգի են եղել: Ինձ էլ են որոշ դեպքերում դուր գալիս: Բայց մի ձև հագեցած ու կշտացած եմ էս տիպիկ ակումբային հումորից:
Թեև գրողի հանդեպ ակնհայտ համակրանք ունեմ, որվհետև իսկականից հավեսով ա գրել: Էս աշխատանքի հեղինակն ինձ համար անծանոթ անուն ազգանունով մեկն էր, բայց ենթադրում եմ, որ Ակումբից ա: Նույնիսկ մի կարգին հետախուզություն արեցի էդ կապակցությամբ ու ոնց որ թե իր օրագիրն էլ գտա: Բայց կարող ա և սխալվում եմ:

[StrangeLittleGirl]

Ես էլ չեմ հավանել: Մենակ զգացվում էր, որ հավեսով ա գրել, ինքը իր գրելուց հաճույք ա ստացել, ու շատ չի էլ խորացել՝ ինչ ու ոնց: Ոնց եկել ա էդ պահին, նենց էլ գրել ա:
Ակումբում պսիխոդելիկ գործերը միշտ էլ հարգի են եղել: Ինձ էլ են որոշ դեպքերում դուր գալիս: Բայց մի ձև հագեցած ու կշտացած եմ էս տիպիկ ակումբային հումորից:
Թեև գրողի հանդեպ ակնհայտ համակրանք ունեմ, որվհետև իսկականից հավեսով ա գրել: Էս աշխատանքի հեղինակն ինձ համար անծանոթ անուն ազգանունով մեկն էր, բայց ենթադրում եմ, որ Ակումբից ա: Նույնիսկ մի կարգին հետախուզություն արեցի էդ կապակցությամբ ու ոնց որ թե իր օրագիրն էլ գտա: Բայց կարող ա և սխալվում եմ:

Ես գրեթե համոզված եմ, որ Mr. Annoying-ն ա:

[Tiger29]

4. Կուրսային աշխատանք No 007

Լավ է գրված, երևում է, որ հեղինակը իրեն վստահ է զգում, գրչի արվեստին լավ է տիրապետում, բայց մի տեսակ իմը չի էս ոճը: Խառը, անհասկանալի, անդուր մտքեր, որի տակ ոչինչ էլ չեմ ուզում հասկանալ ու գտնում եմ, որ ոչինչ էլ չկա, բայց համոզված եմ, եթե հարցնես, հեղինակը նույն ձևի անհասկանալի բառերով կբացատրի, թե ինչ էր ուզում ասեր այս կամ այն տողով, կամ տողի տակ թաքցրած տողատակով:
Ամեն դեպքում ինձ դուր չեկավ, բայց նորից եմ ասում, բավականին լավ է գրում, սահուն է կարդացվում: Հուսամ ավելի հասկանալի գործեր կկարդամ այս հեղինակից

[StrangeLittleGirl]

Ճերմակ վարդեր

Արցախի պատերազմ տեսանք, ծառայությունից վերադարձող տղա տեսանք, Սովետն էր պակաս մնացել, էդ էլ տեսանք Հեղինակ ջան, էս քո ուսուցի՞չն ա էս թեմայով հանձնարարել գրել: Եթե այո, ապա ուսուցչիդ գործից հանել ա պետք: Ի՞նչ հայրենիքի մասին ես գրում: Դու ընդհանրապես տեղյա՞կ ես Երկրորդ համաշխարհայինի մանրամասներին, ինչը ոնց եղավ, ինչու եղավ, Սովետը ոնց մասնակցեց: Ընդհանրապես կարդացե՞լ ես էդ ժամանակաշրջանը նկարագրող գեղարվեստական գրականություն: Խորհուրդ կտայի կարդաս, ծանոթանաս, տեսնես՝ ինչը ոնց էր: Ու շարունակես գրել, բայց գրել ոչ թե մի պատերազմի մասին, որը սկի քո տատիկ-պապիկները չեն տեսել, այլ էնպիսի թեմաներով, որոնք այսօր քեզ են հուզում, քեզ գիշերը չեն թողնում քնել: Մեկ էլ բազմակետերը մի չարաշահի:

[ivy]

Մի քիչ թեմայից շեղվեմ:
Էդ որ իր օրագիրը գտա, ահագին կարդացի, նենց հետաքրքիր էր: Հետո էլի սկսեցի մի քանի ուրիշ օրագրեր նայել, լիքը հետաքրքիր բաներ գտա: Ակումբային օրագրերը էդքան էլ բարի անուն չունեն, բայց դու մի ասա, մեջները լիքը հետաքրքիր բաներ կան:

[StrangeLittleGirl]

Մի քիչ թեմայից շեղվեմ:
Էդ որ իր օրագիրը գտա, ահագին կարդացի, նենց հետաքրքիր էր: Հետո էլի սկսեցի մի քանի ուրիշ օրագրեր նայել, լիքը հետաքրքիր բաներ գտա: Ակումբային օրագրերը էդքան էլ բարի անուն չունեն, բայց դու մի ասա, մեջները լիքը հետաքրքիր բաներ կան:

Հա, իրա օրագիրը շատ լավն ա: Ու ընդհանրապես օրագրերը լավն են, ես սաղ կարդում եմ:

[Tiger29]

11. Ամենալավ պատմվածքը

Լավն էր հավանեցի: Հաճելի կարդացվեց: Իսկապես գրել էր հազար ու մի բանի մասին ու ամեն ինչը շատ կարճ, բայց շատ դիպուկ էր նկարագրել: Ամեն ինչից մի քիչ, մի քիչ: Լավն էին չափաբաժինները, լավն էր գաղափարը: Հեղինակը շատ վստահ է իրեն զգում: Գրում է այնպես, ինչպես վարժ կխոսեր: Կարծում եմ շատ չի տանջվել սա գրելիս: Իրան-իրան մտքերը եկել են ու տեղ գտել այս ստեղծագործությունում:
Փորձիր չվատնել տաղանդդ: Տաղանդավորները միշտ էլ ծույլ են լինում

[Tiger29]

3. Զսպված մոլեգնուհի

Կարդալուց շունչս կտրվեց: Էս ինչ էր? Հալալ ա հեղինակին: Էս տարիքում սենց վստահ գրել: Վատ չի: Գաղափարը իմը չի, բարդ են նախադասությունները, բայց բառակույտ չի: Երևում ա, որ ինքը հասկացել ա ինչ ա գրում, երևում ա, որ ապրել ա էն ինչ գրել ա: Բայց էն չի , ինչ կուզենայի լիներ: Նման փիլիսոփայական մտքերի տեղ չէր էս մրցույթը: Շարունակիր գրել, լավ ես գրում, հանգիստ ես ստեղծում նախադասություններդ, բայց մի քիչ պարզ գրի, մեր նման ընթերցողների համար հասկանալի:
Ամեն դեպքում ապրես, հասուն ձեռագիր ունես` տարիքդ չեմ նայել: