7. Ճերմակ վարդեր
Կարծիքս սկիզբը կարդալուց հետո.
Սկզբի աղջկական դեռահասական ռոմանտիզմից ուղեղս կախեց ու մեկ էլ հոպ՝ կրկին պատերազմ: Ու էդ անցումը սպիտակ վարդերից, սպիտակ ձիու վրա ասպետի նկարագրություններից ու քարտաշի ընտանիքում ծնված աղջնակից դեպի երկրորդ համաշխարհային պատերազմ վերին աստիճանի կտրուկ ու անհաջող ձևի էր կատարած:
Լավը
Լավ բաներ ցավոք չունեմ ասելու, փորձում եմ ինչ-որ դրական բաներ գտնել էս ստեղծագործության մեջ, բայց չի ստացվում:
Վատը
Հեղինակը շատ ջահել է ու գրում է էնպիսի բաների մասին, որոնցից դեռ շատ չի հասկանում: Ու պատմվածքը ոնց որ անհաջող զուգակցում լիներ մի կողմից ցավի ու տառապանքի ու մյուս կողմից էլ դեռահաս աղջնակի վարդագույն օրագրի գրառման:
Իսկ այ էս տողը. «Աննան դժվարությամբ համակերպվեց այդ փաստին` քաջ գիտկացելով, որ հայրենիքն էլ է նույնպես Հունանի սերը… », հեղինակ ջան սերը սիրած մարդու նկատմամբ լրիվ ուրիշ բան է հայրենիքի նկատմամբ սիրուց ու չի կարելի սրանք նույն հորիզոնականի վրա դնել:
Ինչ խորհուրդ կտայի հեղինակին
Կարդալ «Կարոտ», «Ազատամարտը շարունակվում է», «Հողի պահապան զինվորը» ստեղծագործությունները ու հասկանալ, թե իրականում ինչ ձևի պետք է գրել պատերազմի մասին: Գրել հոգեհարազատ թեմաներից:
Վերջնական կարծիքս
Բացասական:
Մեջբերել
Էջանիշներ