Շինարար-ի խոսքերից
-Արտ, հենց սկսես որևէ արտահայտություն հատուկ չօգտագործելը, որը իրականում լայնորեն տարածված ա, որպեսզզի այդ տարիների ոգին չխեղաթյուրես թեկուզ սխալ արտահայտությամբ, գրականությունը վարի կտաս, կդառնա դիդակտիկա, թող ասեն՝ մութ ու ցուրտ ու իրոք ցույց տան էդ մութ ու ցուրտը նենց ոնց կար, ինչքան հույս կար և այլն, որ վառարանի մոտ մութ ու ցրտում ադիալներով փաթաթած նստոտում ու սպասում էինք 98 թվին, իմ հարազատներից մեկը խոստացել էր, որ 98-ին լավ ա լինելու:Դ Հասկանո՞ւմ ես, ցուրտ ու մութ ասա ու իրական ոգին ցույց տուր, թե չէ դժվար տարիները արդեն իսկ կեղծ ա հնչում: Դու էն գլխից էս արտահայտության դեմ պայքարում ես, բայց սխալ ես անում, որովհետև թիկունքում բնակչության մեծ մաիս համար, ովքեր կռվի դաշտում չին, դրանք ցուրտ ու մութ տարիներ էին, երբ այո, մեծ հավատ կար, երբ այո էրեխեքը, կանայք, էն մարդիկ, ովքեր կռվի դաշտում չէին մոմի լույս տակի քարտեզի վրա իրանց ռազմավարական ծրագրերն էին քննարկում Արցախի ազատագրման ու Հայաստանի հետ միջանցքի ստեղծման և այլն, երբ հա հավատ կար, ոգի կար, բայց ցուրտ ու մութ էր էդ ամենի հետ մեկտեղ: Նւոյն կերպ շատ-շատերի համար Հայրենական պատերազմի տարիները սովի տարիներ էին, ինչքան ուզում ա Խորհրդային քարոզչամեքենան չօգտագրծեր էդ տերմինը:
Մի հետ էս տերմինի համար ինձ էիր քննադատում, էն վատղ իմ սովորականի պես փորձեցի ուղղկաի խուսափել քննարկումից, մի բան էլ պորտս տեղը դրեցիր, թե քննադատություն ընդւոնել իմացիմ, թե ոնց …ԴԴ Մանրամասն չեմ հիշում, վերջը մեջս պահել եմ, հիմա եմ պատասխանում :ԴԴ Կատակը մի կողմ, էն վաղտ էդքան վստահ չէի, տարիներ անց ամեն դեպքւոմ գտնում եմ, որ պետք չի խուսափել էդ արտահայտությունից: Լավ գրողը ցույց կտա, թե ինչքան հավատ ու հույս կար էդ ցուրտ ու մթում:
Էջանիշներ