ivy-ի խոսքերից
48 ժամվա մեջ Մյունխենը 14 հազար փախստական է ընդունել:
Ամեն տեսակի մարդ էլ կա մեջները: Ու էս երկրի էն է լավը, որ մարդկանց չեն դասակարգում լավի ու վատի, ընդհանրապես ոչ մի ձև չեն դասակարգում՝ անկախ մաշկի գույնից, կրոնից, լեզվից, գրաճանաչությունից, մասնագիտությունից, սեռական կողմնորոշումից և այլն: Քանի դեռ ապրում ես՝ կանոններին ու օրենքներին ենթարկվելով, առանց ուրիշներին նեղություն տալու, ոչ ոք քո դեմ ոչինչ չունի: Բոլորը հավասար են: Ու էդպես էլ պիտի լինի: Որովհետև հակառակը, ինչ սիրուն մեկնաբանություն էլ ուզենաս տալ, ոչ այլ ինչ է, քան ֆաշիզմ:
Հա, էս մարդիկ ինտեգրման երկար ճանապարհ են անցնելու, ու էս պահին հաստատ «քաղաքակիրթ եվրոպացու» վարք չունեն: Բայց եթե անգամ իրենք չկարողանան լիովին ինտեգրվել, իրենց երեխաներն արդեն ուրիշ են լինելու՝ այլ արժեքներ կրող, կիրթ, ու կարևորը՝ ազատ:
Էն որ ասում եք՝ պիտի խիստ լինի: Խստությունը սկսվում է հենց առաջին պահից, երբ ամեն մեկը հասկանում է, որ կան կանոններ, որոնց ինքը հետևելու է, թե չէ համակարգն իրեն չի ընդունի, բառիս բուն իմաստով փողոց կշպրտվի: Մեկի մոտ ամեն ինչ արագ ու հեշտ է լինելու, մյուսի մոտ՝ չէ: Համ գոռալու է, համ հայհոյելու, համ հարձակվելու, համ կեղտ ու ապականություն բերելու, համ կռիվների մեջ ներքաշվելու: Բայց իրեն ամեն անգամ քաղաքակիրթ ձևով հետ են բերելու նորմալ վիճակի: Ու խստությամբ. երեք անգամ կանոնները խախտես, առաջին երկուսին՝ դեղին քարտ, երրորդին՝ կարմիր, վեշերդ հավաքի ու գնա որտեղից եկել ես: Հետևեցիր կանոններին ու օրենքներին, ինքդ քո ճանապարհը քիչ-քիչ կհարթես էս երկրում:
Էդպես է: Ու չի կարելի մտածել, թե պիտի նախապես զտես էդ մարդկանց՝ լավի ու վատի, արժանիի, անարժանի, ագրեսիվի ու խաղաղասերի: Պիտի բոլորին էլ տրվեն ինտեգրվելու հավասար պայմաններն ու հնարավորությունները:
Ու ինձ որ լսեք, առաջին հերթին հենց էդ ագրեսիվներին ու անկիրթներին պիտի ընդունել, որովհետև սա լավագույն միջոցն է էդ մարդկանց «մարդ» դարձնելու: Գնա կանգնի իրենց երկրում, գոռա «դեմոկրատիա» ու փորձիր եվրոպական աշխարհայացք սերմանել: Չի ստացվում էդպես, հնարավոր չի: Մինչև չհայտնվեն էս ուրիշ աշխարհում, մինչև չտեսնեն, որ կյանքը ուրիշ կարող է լինել, ու որ բոլորը հավասար են, ինչպես մեկը մյուսի, էնպես էլ օրենքի առաջ, մինչև էդ ամենի մեջ չապրեն, չեն փոխվելու: Էս է մարդկանց կրթելու լավագույն միջոցը: Հա, էդ ինտեգրացիան դժոխքի միջով անցնել է լինելու, բայց որ անցան, կարգին մարդ են դառնալու: Ու էդ արժեքները իրենց երեխեքին են տալու:
Իսկ դուք ասում եք՝ ագրեսիվներին դուրս շպրտեք...
Իսկ տեռորիզմը ուրիշ թեմա է: Հա, կա ISIS, ու պիտի զգույշ լինել: Բայց կա նաև ամուր, ուժեղ ու խելոք Եվրոպա, որին մատի վրա պտտելը էնքան էլ հեշտ բան չի:
Ի դեպ, Գերմանիայում ամենամեծ տեռորիստական ակտը տարիներ առաջ Օկտոբերֆեստի ժամանակ է եղել, որի հեղինակը քրիստոնյա գերմանացի էր: Էս էլ՝ որպես փաստ:
Էջանիշներ