User Tag List

Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 15 հատից

Թեմա: Գրչագողություն

  1. #1
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,581
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Գրչագողություն

    Ասեցի՝ թեթևի մեջ մի քիչ ջրիկ թեմա բացեմ:
    Դուք ձեզ հեչ բռնացրե՞լ եք գրիչ գողանալուց, այսինքն՝ մեկից գրիչ եք ուզում ու տենց էլ չեք վերադարձնում:

    Ես կյանքում տենց «մեղք» չեմ գործում, բայց համարյա միշտ ինձնից են գողանում: Ու ահավոր ներվայնացնող բան ա դա: Հատկապես որ ես նենց մարդ եմ, որի մոտ ցանկացած պահի գրիչ լինում ա, հաճախ են տենց բաներ լինում հետս: Մեկ-մեկ լինում են գրիչներ, որ ինչ-որ էմոցիոնալ նշանակություն ունեն ինձ համար: Բայց դե հետ չեմ ուզում, որովհետև սովորություն չունեմ իրերն էդ աստիճանի կարևորելու: Իսկ դուք ներվայնանու՞մ եք, որ ձեզնից գրիչ են գողանում: Հետ ուզու՞մ եք:

  2. #2
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Ավելի հաճախ կրակայրիչագողություն ա նկատվում

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  3. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արէա (26.08.2015), Ձայնալար (03.09.2015), Նաիրուհի (26.08.2015), Շինարար (27.08.2015)

  4. #3
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ մոտ ուրիշ սովորություն կա մեկից ավել գրիչ տանել դասի/ քննության, որ վերջում իմ մոտ էլ մնա: Նստում բաժանում եմ: Որ գրիչը չեն վերադարձնում էդ հեչ, ես մատիտներիս համար եմ նեղվում: Նստում ու նայում եմ մատիտիս, որ վերցնողը հասկանա ու վերադարձնի: Մատիտը սրբություն ա:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (27.08.2015)

  6. #4
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,581
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում GriFFin-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իմ մոտ ուրիշ սովորություն կա մեկից ավել գրիչ տանել դասի/ քննության, որ վերջում իմ մոտ էլ մնա: Նստում բաժանում եմ: Որ գրիչը չեն վերադարձնում էդ հեչ, ես մատիտներիս համար եմ նեղվում: Նստում ու նայում եմ մատիտիս, որ վերցնողը հասկանա ու վերադարձնի: Մատիտը սրբություն ա:
    Հա, ես էլ եմ սովորաբար մեկից ավելի գրիչ ունենում
    Ա՜խ էդ նայելը: Էսօր մանուշակագույն գրիչս որ տարան մոտիցս, մեռա նայելով, տանողի հեչ պետքը չէր Դրա համար էս թեման բացեցի

  7. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (26.08.2015), Աթեիստ (27.08.2015)

  8. #5
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ավելի հաճախ կրակայրիչագողություն ա նկատվում
    Ես ունեի վառ արտահայտված կրակայրիչագողություն, բայց հատուկ չէի անում, ուղղակի մոռանում էի, ջեբս գցում, գնում տուն: Գրչագողություն էլ ունեմ, բայց էդքան վառ արտահայտված չի, որովհետև կրակայրիչ ավելի հաճախ էի օգտագործում, գրիչ՝ հազարից մեկ: Բայց նաև նույնքան անտարբեր եմ, երբ ինձնից են վերցնում, ոչ մի կրակայրիչի կամ գրիչի հետ երբեք էմոցիոնալ կապ չեմ ունեցել, խանութում առևտուր եմ անում, վճարում ու դուրս գալիս, մեկ էլ առևտուրս հետևիցս վազացնելով բերում են, հետո նստում եմ ավտոբուս, առևտուրս թողնում մեջը, իջնում, ոչ մեկ չի բերում էլ վազացնելով, նաև՝ մի քանի զույգ ձեռնոց, գլխարկներ, ժակետ, որը ավելի քան տասը տարի հագնում էի ու գուցե թեթևակի էմոցիոնալ կապվածություն էլ ունեի, հեռախոսիս մասին էլ չասեմ, էնքան կորցրի, մինչև փչացավ, (ի դեպ, էն բոլոր մարդիկ ումից համար ունեի, էլ չունեմ:ԴԴ), ուզում եմ ասեմ՝ գող չեմ, ուղղակի ահավոր ցրված եմ, ես կասեի նույնիսկ ցվրված, ինչքան տանում եմ, հարյուր երկու էդքան՝ կորցնում: Հիմա էլ որ չեմ ծխում, էլ չեմ էլ տանում:

  9. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Chuk (27.08.2015), John (28.08.2015)

  10. #6
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,581
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես ունեի վառ արտահայտված կրակայրիչագողություն, բայց հատուկ չէի անում, ուղղակի մոռանում էի, ջեբս գցում, գնում տուն: Գրչագողություն էլ ունեմ, բայց էդքան վառ արտահայտված չի, որովհետև կրակայրիչ ավելի հաճախ էի օգտագործում, գրիչ՝ հազարից մեկ: Բայց նաև նույնքան անտարբեր եմ, երբ ինձնից են վերցնում, ոչ մի կրակայրիչի կամ գրիչի հետ երբեք էմոցիոնալ կապ չեմ ունեցել, խանութում առևտուր եմ անում, վճարում ու դուրս գալիս, մեկ էլ առևտուրս հետևիցս վազացնելով բերում են, հետո նստում եմ ավտոբուս, առևտուրս թողնում մեջը, իջնում, ոչ մեկ չի բերում էլ վազացնելով, նաև՝ մի քանի զույգ ձեռնոց, գլխարկներ, ժակետ, որը ավելի քան տասը տարի հագնում էի ու գուցե թեթևակի էմոցիոնալ կապվածություն էլ ունեի, հեռախոսիս մասին էլ չասեմ, էնքան կորցրի, մինչև փչացավ, (ի դեպ, էն բոլոր մարդիկ ումից համար ունեի, էլ չունեմ:ԴԴ), ուզում եմ ասեմ՝ գող չեմ, ուղղակի ահավոր ցրված եմ, ես կասեի նույնիսկ ցվրված, ինչքան տանում եմ, հարյուր երկու էդքան՝ կորցնում: Հիմա էլ որ չեմ ծխում, էլ չեմ էլ տանում:
    Շին, իսկ «գողությունից» հետո մեղքի զգացողություն չի՞ առաջանում: Ես պատկերացնում եմ՝ մեկի գրիչը հանկարծակի մնա մոտս, գիշերը չեմ քնի, մինչև չվերադարձնեմ: Բայց մինչև հիմա չեմ հիշում մի դեպք, որ ինձնից գրիչ վերցնեն ու վերադրաձնեն:

    Ասենք էդ կորցնել-բանն ուրիշ պատմություն ա: Ես էս ձմեռ իմ կարմիր գլխարկը կորցրեցի, որն ահավոր շատ էի սիրում: Թեթև տարա: Մամայիս ասեցի, ինքն ավելի ծանր էր տարել:

  11. #7
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շին, իսկ «գողությունից» հետո մեղքի զգացողություն չի՞ առաջանում: Ես պատկերացնում եմ՝ մեկի գրիչը հանկարծակի մնա մոտս, գիշերը չեմ քնի, մինչև չվերադարձնեմ: Բայց մինչև հիմա չեմ հիշում մի դեպք, որ ինձնից գրիչ վերցնեն ու վերադրաձնեն:

    Ասենք էդ կորցնել-բանն ուրիշ պատմություն ա: Ես էս ձմեռ իմ կարմիր գլխարկը կորցրեցի, որն ահավոր շատ էի սիրում: Թեթև տարա: Մամայիս ասեցի, ինքն ավելի ծանր էր տարել:
    Չէ, ինչ մեղքի զգացողություն: Կրակայրիչ ա էլի, կամ գրիչ: Մտքովս էլ չի անցնում, թե ինչ-որ մեկը դրա համար կարա տխրի: Երկրաշարժներ, պատերազմներ, գենոցիդներ, էբոլա, ձիահ, էնքան ահավոր բաներ են աշխարհում կատարվում, որոնց մասին մի քիչ մտածում ես, քիչ ա մնում խելագարվես, մի հատ էլ դարդ անեմ, թե էս ում կրակայրիչը հետս տարա: Հեչ վեջս էլ չի:

  12. #8
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,581
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չէ, ինչ մեղքի զգացողություն: Կրակայրիչ ա էլի, կամ գրիչ: Մտքովս էլ չի անցնում, թե ինչ-որ մեկը դրա համար կարա տխրի: Երկրաշարժներ, պատերազմներ, գենոցիդներ, էբոլա, ձիահ, էնքան ահավոր բաներ են աշխարհում կատարվում, որոնց մասին մի քիչ մտածում ես, քիչ ա մնում խելագարվես, մի հատ էլ դարդ անեմ, թե էս ում կրակայրիչը հետս տարա: Հեչ վեջս էլ չի:
    Դու էլ առավոտից իրիկուն նստած պատերազմների ու էբոլայի մասին ես մտածում, հա՞

  13. #9
    Paranoid Android Ռուֆուս-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.02.2008
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    11,459
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ մոտ սեփական ունեցվածքիս նկատմամբ ուշադրությունը հիվանդագին չափսերի ա հասնում։ Միշտ ուշադիր եմ, որ գրիչը մոտս լինի, կրակայրիչը (երբ ծխում էի) հենց իմը լինի, երբ մեկ ուրիշը իմ իրերից մեկը վերցնում էր, հետ էի պահանջում, կորցնելու դեպքում շատ ծանր տանում, չնայած եղածը մի մեծ բան չի։ Դրա համար կյանքում շատ քիչ թվով բաներ եմ կորցրել ու միշտ զարմացել եմ, թե ոնց են մարդիկ հաջողացնում շոր, գլխարկ, հեռախոս, դրամապանակ ու այլ բաներ կորցնել, իմ համար դա անհնարինին մոտ բաներ են։
    I may be paranoid but no android!

  14. #10
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դու էլ առավոտից իրիկուն նստած պատերազմների ու էբոլայի մասին ես մտածում, հա՞
    Բյուր, գրածս կարդացած լինեիր մինչև վերջ, էս հարցը մոտդ չէր առաջանա:

  15. #11
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ի դեպ, փող ես էլ չեմ կորցնում, ոչ մի լումա, քանի դեռ էդ փողը առևտուրի, ապրանքի չի վերածվել:

  16. #12
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,581
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բյուր, գրածս կարդացած լինեիր մինչև վերջ, էս հարցը մոտդ չէր առաջանա:
    Կարդացել եմ:

  17. #13
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    12,735
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    31 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դպրոցական ժամանակ շատ են ինձնից գրիչներ վերցրել ու հետո չեն վերադարձրել։ Ես էլ համարյա միշտ մոտս ավելորդ գրիչներ էի ունենում, դրա համար գրչագողություններն էլ էին համապատասխանաբար հաճախ լինում իմ նկատմամբ։ Բայց, օրինակ, բարձր դասարաններում ինձ դուր եկող գրիչները ուրիշին տալու համար չէի նախատեսում, ուրիշներին տալու համար ավելի ստիցներն ունեի , որ կորեին էլ, առանձնապես դարդ չէի անի, էլի։ Ոչ թե խոզ էի, դրա համար, այլ ուղղակի վերցնելիս հիմնականում չէին վերադարձնում, ես էլ ամաչում էի հետ ուզել, հո ամեն անգամ լավ գրիչներս չէի բաժանելու ուրիշներին, հատկապես որ ինձ համար դա նաև փողի հարց էր, ի տարբերություն շատ ուրիշների։ Դպրոցական տարիքում լավ գրիչների նկատմամբ ինչ–որ չափով ունենում էի էմոցիոնալ կապվածություն, բայց հետո չեմ հիշում, որ ունեցած լինեմ։ Հիմա էլ, չնայած նրան, որ միշտ էլ գրչի հետ գործ ունեցող մարդ եմ եղել ու հենց գրչով՝ ձեռագիր գրել էլ շատ եմ սիրում, գրիչների նկատմամբ անտարբեր եմ ընդհանուր առմամբ։ Ուրիշ բան, եթե ինչ–որ մեկից նվեր լինի, ու զուտ էդ մարդու նկատմամբ վերաբերմունքից ելնելով կամ առիթը կարևորելով՝ տվյալ գրչի նկատմամբ հատուկ վերաբերմունք ունենամ։ Բայց դե գրիչներ սովորաբար նվեր չեմ ստանում, ստացածներս էլ հիմնականում կարևորություն չունեցող տեղերից են լինում, ասենք, ինչ–որ իվենթից եկած, կամ մի բան ես առնում, հետը տվյալ ֆիրմային վերաբերող ինչ–որ գրությամբ կամ պատկերով գրիչ ա գալիս և այլն։

    Քանի որ ես հիմնականում լրացուցիչ գրիչներ էլ էի ունենում մոտս, հազվադեպ եմ ուրիշից գրիչ ուզել, հետևաբար գրչագողության հավանականությունն էլ փոքր ա եղել ։ Չեմ բացառում, որ մեկ–մեկ մոռացած լինեմ ու մոտս մնացած լինի, բայց եթե տվյալ մարդուն հետո տեսել եմ, անպայման վերադարձրել եմ։ Հիմա գրիչը՝ որպես երևույթ, ահագին արժեզրկված ա, ու Բյուրի պես վերաբերմունք քչերը կունենան, իմ կարծիքով, դրա համար երևի մեծ մասամբ դարդ չեն էլ անի, եթե իրենցից գրիչ վերցնեն ու չվերադարձնեն, բայց, ասենք, իմ դպրոցական տարիներին դա առնվազն փող էր ու չվերադարձնելը սխալ էր ամեն դեպքում։

    Բայց վերջերս, օրինակ, Արեգին ճամբար տանելիս, երբ ստորագրում էի՝ ներկայությունը հաստատելու համար, չգիտեմ ոնց էր ստացվել, գրիչը հետո մոտս էր մնացել։ Չնայած համոզված եմ, որ իրենց համար դա ընդհանրապես կորուստ չէր, ու ամենայն հավանականությամբ ոչ էլ կնկատեին, որ մի գրիչ կորել ա, բայց ես ինքս իմ ակամա գրչագողությունից նենց նեղվեցի, Արեգին տուն բերելիս տարա, հետ տվեցի, ասեցի։ Էլի համարում եմ, որ մեծ բան չի, բայց եթե չվերադարձնեմ, խիղճս կտանջի։ Որ գիտեմ՝ մի բանն իմը չի ու մոտս ա, ահավոր դիսկոմֆորտի մեջ եմ ընկնում դրանից, ու կապ չունի՝ ինչ արժեք ունի ընդհանրապես ու տիրոջ համար, մեկ ա, մինչև չվերադարձնեմ, չեմ հանգստանա։

    Իսկ ընդհանրապես էդ հանգամանքը կա, որ եթե մարդն ինքն իր համար չի կարևորում գրիչը կամ նմանատիպ մանր–մունր առարկաները, հավանականությունը մեծ ա, որ ինքն էլ ուրիշներից վերցնելիս չի կարևորի վերադարձնելը, ոնց որ, օրինակ, Շինարարի դեպքում։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ruby Rue (28.08.2015)

  19. #14
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,581
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ան, չգիտեմ ինչու, նենց սպասում էի, որ դու էլ ուրիշի գրիչը մոտդ պահելու դեպքում կնեղվես
    Իմ ջղայնանալը նրանից չի, որ կարևորում եմ գրիչը կամ էմոցիոնալ կապվածություն կա: Ուղղակի ներվայնանում եմ, որովհետև եթե վերցնում են, փաստորեն, ինձ մոտ գրիչ չի մնում: Ու հետո ես պիտի ընկնեմ խանութներով, գրիչ առնեմ: Քանի որ հիմա գրիչ քչերն են օգտագործում, ճարելն էլ ա դժվար: Պիտի գնաս հատուկ մեծ սուպերմարկետ կամ գրենական պիտույքների խանութ, ամեն քայլափոխին չկան:

    Բայց մի դեպք եմ հիշում: Մոտս երկու հատ շատ ախմախ գրիչներ կային: Ահավոր ախմախ, տենց գրիչներ հիմա չեն օգտագործում, չգիտեմ էլ որտեղից էին մոտս մնացել: Մեկին տվեցի, գրեց դրանցից մեկով, հետո վերադարձրեց, ասեց՝ շատ վատ գրիչ ա, սա չեմ տանի

    Հ.Գ. Հա, էս մանուշակագույն գրիչի պահով դարդ էի արել, որովհետև բլոկնոտիս մեջ նշումները գունային կոդ ունեն: Ու հիմա, փաստորեն, մանուշակագույնը չկա, պիտի ուրիշ գույնով սիստեմավորեմ:

  20. #15
    Մշտական անդամ Srtik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.12.2006
    Հասցե
    Լոս Անջելես
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    223
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ահավոր նեղվում եմ, որ գրիչս վերցնում ու չեն վերադարձնում։ Տանը շատ ուշադիր եմ էդ առումով ու թե հանկարծ մերոնցից մեկը գրչամանիցս գրիչ է վերցնում ու տեղը չի դնում, միանգամից նկատում եմ ու հիշեցնում, որ գրիչս տեղը դնեն։
    Աշխատանքի վայրում մի քիչ դժվար ա։ Անընդհատ ինչ-որ մեկը գրիչ է ուզում, տալիս եմ, գործով ընկնում ու վերջ, գնաց, էլ չկա։ Ես նորից պիտի ընկնեմ, ինձ համար գրիչ գտնեմ։ Սկզբում ամաչում էի հիշեցնել, որ վերադարձնեն։ Կոլեգաներիցս մեկը նկատեց, որ շատ հաճախ եմ «կորցնում» գրիչս, վերցրեց մի թղթի կտորի վրա անունս գրեց ու փաթաթեց գրչիս միջուկի վրա։ Մտածում էի՝ անօգուտ ա, վերցնողը ոնց վերցնում է, էդպես էլ մի տեղ թողնում է, երևի ոչ էլ ուշադրություն է դարձնում գրիչի վրա ինչ է գրված, ինչ՝ չէ։ Էդպես մի օր սուպերվայզերներից մեկը մտավ գրասենյակ գլխիկոր, բա թե՝ գրիչ ա պետք արագ, ես էլ միանգամից գրիչս տվեցի, վերցրեց ու դուրս եկավ։ Գործից տուն գնալուց մի քանի րոպե առաջ մեկ էլ տեսնեմ նորից եկավ, թե՝ Նարինե, էս քո՞ գրիչն ա, գրասեղանիս վրա էր։ Հաճելիորեն զարմացել էի։ Բայց դե հետո էդ գրիչս էլ անհետացավ։
    Քանի որ շատ անհրաժեշտ ա աշխատավայրումս գրիչ ունենալը, անընդհատ թղթեր են բերում, որ ստորագրեմ, շապիկիս գրպանից կամ badge-իս կողքից կախված գրիչ եմ ունենում։ Մի քանի հատ էդպես ման տալը մի քիչ էն չի, հիմնականում մի հատ ա լինում մոտս, ու որ վերցնում, չեն բերում, իսկ ինձ տվյալ պահին պետք ա լինում, ջղայնությունից չգիտեմ ինչ անել։ Հիմա որ ուզում են, անպայման շեշտում եմ, որ չկորցնեն ու չմոռանան վերադարձնել, բայց դե երբեմն էլի մոռանում են։ Ես էլ ոչ միշտ եմ կարողանում գործս թողնել ու գրիչին սպասել ու ահավոր ներվայնանում եմ, որ ձեռքս տանում եմ կողքս ու գրիչս տեղում չի լինում։ Էն օրը գործընկերոջս հաղորդագրություն ուղարկեցի, թե՝ գրիչս վերցրեցիր, խնդրում եմ չկորցնես։ Ամոթից կարմրած հաջորդ օրը վերադարձրեց։ Ինքը բոլորի գրիչները կորցնելու քաջ վարպետ ա, էլի զարմացա, որ պահել էր գրիչս ու բերեց տվեց ինձ։
    Ես էսքան ժամանակ ընդամենը մի անգամ եմ ուրիշինը վերցրել։ Մեխանիկորեն կոլեգաներիցս մեկի գրիչն էի վերցրել իմ գրիչի փոխարեն։ Խեղճ աղջիկը մի ժամ իր գրիչն էր փնտրում, ձեռքս տարա կողքս, տեսա՝ իմ գրիչի փոխարեն իր գրիչն է կախված, իմը թողել էի գրասեղանիս վրա։ Գետինը մտա ու ներողություն խնդրելով՝ վերադարձրի։

  21. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    GriFFin (29.08.2015)

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •