Շինարար-ի խոսքերից
Ես զարթուցիչից մի հինգ-տասը րոպե շուտ եմ զարթնում սովորաբար, հաճախ՝ վեր թռնելով: Ու կապ չունի, երբ եմ քնել: Դե հիմնականում զարթուցիչ չեմ էլ կիրառում, որովհետև ես եմ իմ գրաֆիկի տերը երևի էնպես, ոնց Բյուրը, բայց անհրաժեշտության դեպքում հանուն զգուշության միանգամից երեք տարբեր ժամերի վրա՝ 10-10 րոպե ընդմիջմամբ, միացնում եմ, բայց դուրս ա գալիս, որ պետք չի:
Ինձ թվում ա՝ չարժե կոֆեինով պայմանավորել արթնանալը, ես տեսել եմ մեկին (ինքը հեչ սկի էլ ակումբից չի) ոնց ա առավոտը հիպնոսացած շուրջը ոչինչ չնկատելով ուղղությունը դեպի սուրճ ընթանում: Մի օր, երկու օր չխմես (կոնկրետ արթնանալիս հետո նկատի ունեմ, էնպես հավեսի համար՝ ուրիշ), երրորդ օրը կնկատես, որ դա ոչինչ չի փոխում ու առանց դրա էլ ես քեզ լրիվ նորմալ զգում, գուցե ավելի լավ: Ես մոլի սուրճ խմողից դարձել եմ ուղղակի հազարից մեկ հանուն ընկերակցության սուրճ խմողի, ու զգում եմ, որ ինձ ավելի թարմ եմ զգում սենց:
Մեկ էլ էն վերևի ասածս էլ փորձի, երեք տարբեր ժամերի վրա դիր, ու դիր սարսափելի աղմկոտ երաժշտություն, ասենք ես դրել եմ մի լատինաամերիկացի երգիչ կա՝ նոսա, նոսա ա երգում, մի նենց ահավոր գոռում ա, չվերկենալ չկա՝ էն կոֆեման վաղտերս իրոք փրկում էր ինձ:
Էջանիշներ