User Tag List

Էջ 21 23-ից ԱռաջինԱռաջին ... 1117181920212223 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 301 համարից մինչև 315 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 345 հատից

Թեմա: Ունիվերսալ պորտալ

  1. #301
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ասացին՝ հոգ տար քեզ,
    ու մտածեցի,
    որ եթե
    հոգը տեղ լիներ,
    կինոյի
    թատրոնի,
    գրադարանի
    կամ գերեզմանատան պես,
    ինձ հոգ տանելը
    գուցե ավելի հեշտ լիներ։

  2. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (28.06.2019), Mr. Annoying (28.06.2019), Varzor (28.06.2019), Գաղթական (28.06.2019), Ուլուանա (28.06.2019)

  3. #302
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    — իսկ ես նոր ջոկեցի, որ մի ժամ առաջ գործս պրծեմ եմ բայց դեռ գործ եմ անում։
    — Էդ նրանիցա, որ 2 օրը մեկ ես քնում։
    — էդ նրանից ա, որ գործ անելուց մոտս էնդոֆրիններ են սինթեզվում ու կախվածություն եմ ձեռք բերել

    մենք իհարկե ծիծաղեցինք ու անցանք, բայց հետո ես անալիզ էի անում ասածս ու հիշում, որ վերջերս ես երջանիկ եմ, երբ գործի եմ, չհաշված շանս՝ գիրկս թռնելը երբ տուն եմ գնում ու նոր երևակած ժապավեններիս նկարները տեսնելը։ մնացած երջանկությունը աշխատանքային երջանկություն ա։ ու, լուրջ, գուցե հիմա սա կյանքիս ամենազբաղված շրջանն ա, երբ քիթ սրբելու ժամանակ չունեմ, բայց համ էլ ամենաերջանիկն ա։ ես երբեք էսքան հաճախ ու էսքան շատ երջանիկ չեմ եղել։ ու երևի հա, ես կախվածություն ունեմ իմ էս վիճակից ու դրա համար ա մի գործից դուրս գալու ու ազատ ժամանակ ունենալու հեռանկարը էսքան սարսափելի։

  4. #303
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    կա մի ընկերություն, որ էս 8 ամիս ա իրար հետևից ենք ընկած։ սկզբում ինչ հաստիք տեսնում էի իրենց մոտ, cv էի ուղարկում ու ոչ մի արձագանք։ հետո մի օր cv-ս թարմացրեցի, յեքա մոտիվացիոն նամակ գրեցի, ուղարկեցի։ կանչեցին։ գնացի հարցազրույցի, առաջին փուլը անցա, երկրորդը, երրորդը չանցա, սկսեցի մտածել, որ լավ, ուրեմն ես ըտեղ չեմ աշխատի։ անցավ 2 ամիս, hr-ը զանգեց, բա թե հիմա սենց հաստիք ունենք, կարո՞ղ ա ուզես գալ։ գնացի հարցազրույցի, կնկնվեց նույն պատմությունը, էլի չանցա։ հետո անցավ 2 ամիս, էլի hr-ը զանգեց, բա թե հիմա սենց հաստիք ունենք, կարո՞ղ ա էլի գաս հարցազրույցի։ էլի գնացի, էլի նույնը։ 2 ամիսը մի շաբաթ առաջ էլի լրացել էր ու hr—ը էլի կանչեց հարցազրույցի։ գնացել եմ, ասում ա՝ դե մենք քանի որ իրար արդեն մոտիկից ճանաչում ենք, էս անգամ հարցազրույցը կվարեն աննան ու արմենը։ ասում եմ՝ վայ ինչ լավ ա, ես էլ մտածում էի թե էս անգամ ինչից ենք խոսելու պարզվեց էս անգամ լիքը փուլեր չկան, էդ մեկն ա, կամ կանցնեմ կամ չէ։ դե ես էլ որոշել էի որ սա վերջին անգամն ա երբ ես էս հիմնարկ գալիս եմ հարցազրույցի, կապ չունի թե ինչքան թույն դեմքեր են իրանք ու թե ինչքն շատ եմ ուզում աշխատել ըտեղ։

    էսօր առավոտ արթնացա hr-ի զանգից։ վերջապես որոշել են ինձ գործի ընդունել։ 8 ամիս անց, գրողը տանի բայց երջանիկ եմ, թրվռում եմ։ նոր էս մի շեֆիս գրեցի որ դուրս եմ գալիս, էսօր իրիկունը էն մյուսին կասեմ, վաղն էլ էն երրորդին կտեսնեմ իրեն էլ կասեմ։ մի տեսակ վախեցնող ա ազատ իրիկուններ ունենալու, ընդհանրապես ազատ ժամանակ ունենալու հեռանկարը, բայց էդ էլ կանցնի։
    Վերջին խմբագրող՝ Նիկեա: 02.07.2019, 16:02:

  5. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (02.07.2019), ivy (02.07.2019), John (06.07.2019), StrangeLittleGirl (02.07.2019), Varzor (02.07.2019), Ուլուանա (02.07.2019)

  6. #304
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    նոր ջոկեցի որ ձմեռվանից էս կողմ ոչ մեկին ու ոչինչ չեմ կարոտում։

  7. #305
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    սկզբում շուբերտ, հետո ռախմանինոֆ էի լսում ու դինոզավր նկարում։ անմեղ, բարի տրիսերատոպս էր։ խոտակեր, բարի դինոզավրեր էին։ փոքր ժամանակ էլ էի իրանց շատ սիրում։ նկարելու ընթացքում իմ ու մերիի վերջին խոսակցությունն էր աչքիս առաջով անցնում։ շատ թերապեվտիկ էր, ինչպես միշտ։ ու, չնայած ես չեմ սիրում մեղադրել մարդկանց, բայց էն բոլոր քաքերը որոնց միջով անցել եմ, որոնց մեջ եմ հիմա տրավմատիկ ծնողներիս շնորհիվ են։ ու դե իհարկե սա իրենց չեմ կարա ասեմ, որովհետև ծնել-սնել են ինձ, հո ուտող-ուարցող չեմ։

    սենց նկարում էի ու մտածում, որ փոքր ժամանակ ավելի լավ էր մոտս ստացվում։ բայց նկարելու համար ինձ չէին սիրում, ինձ սիրում էին բարձր գնահատականների համար, ինչ-որ խելացի բաներ ասելու համար, իսկ նկարելը ի՞նչ։ ու հետո, երբ ես անում էի ինչ-որ բան, որը որակվում էր լավ ու նկարում էի, որը ոչ մի կերպ չէր որակվում, ես սկսում էի մտածել, որ ես վատ եմ նկարում։ դպրոցում, երբ ինչ-որ բան էր լինում, ու ուսուցիչս ասում էր թե ես լավ եմ նկարում, ասում էի՝ չէ, չէ ու հրաժարվում նկարել։ հետո էնքան ասեցի բոլորին, որ ես նկարել չգիտեմ, մինչև ես էլ հավատացի դրան։ բայց ամենաահավորը էն օրն էր, երբ ասեցի, որ մի օր մուլտիկ եմ նկարելու ու մաման ասեց՝ ինչի՞ դու նկարել գիտես։ ես ախր էդ ամբողջ ժամանակ ուզում էի, որ դուք բացեք ոչ թե օրագիրս ու նայեք հինգերիս ու հինգ պլյուսներիս, այլ նկարչական տետրերս գոնե մի անգամ թերթեք։ որ գոնե մի անգամ տեսնեք էն դինոզավրերին, որոնց մասին էդքան պատմում եմ։ գոնե մի անգամ։ բայց չէ։ ընդհանրապես չեմ հիշում, որ էդքանից հետո ձեռքս մատիտ վերցրած լինեմ, մինչև մի օր 7րդ դասարանում հոգեբանության ժամին պետք ա գոյություն չունեցող կենդանի նկարեինք։

    հետո թումոն էր։ դե թումոյում էրեխեքը համ անիմացիա են սովորում, համ նկարչություն ու եթե դու մարզիչ ես, դու պետք ա կարենաս ամեն ինչ ու օգնես էրեխեքին նաև նկարել, ոչինչ որ դու նկարել չգիտես։ հետո նենց ստացվեց, որ անիմացիայի դասընթացի ասիստենտն էի։ ու լիքը բաներ էի սովորում ու իմ ներսում թաքուն չէի կարողանում չմեղադրել ինձ ժամանակին ախմախ էրեխա լինելու ու չնկարելու համար։ ու ամեն հաջորդ օրվա հետ անիմացիային ավելի ու ավելի էի սիրահարվում։ անգամ սքեթչբուք ու մատիտներ առա նկարել սովորելու հաստատ որոշմամբ։ բայց դե միշտ մի բան խանգարում էր ու անցել ա 2 տարի, իսկ սքեթչբուքս դեռ համարյա լրիվ դատարկ ա։

    նկարում էի տրիսերատոպսին ու ջղայինանում։ բայց էս անգամ իմ չէ, մերոնց վրա։ դժվա՞ր էր ինձ սիրելը ուղղակի լինելուս ոչ թե իրենց ուզածը լինելու համար։ պարտադի՞ր պետք ա ինչ-որ բաներ անեի սիրված լինելու համար, հա՞, որ գլուխս շոյեին ու ասեին ապրես, լավ աղջիկ։ ինչի՞ էր իրանց համար ողբերգական իմ ոչ իդեալական լինելը։ ինչի՞ ես չունեի սխալվելու հնարավորություն։ ինչի՞ իմ արած վատ բաների վրա աչք չէին փակում, քի՞չ լավ բաներ էի անում։ ու գրողը տանի, ինչի՞ էին քրոջս ամեն ամեն ամեն ինչ ներում, էն ամեն ինչը որ աններելի էին իմ համար։ թե՞ առաջնեկն էի, սևագրությունը, իմ վրա էրեխա դաստիարակել էին սովորում։ ինչի, գրողը տանի, ինչի չէին կարա ինձ սիրեին ուղղակի լինելուս համար, որ ես էլ ինձ նույն պատճառով սիրեի։ որ կաշվից դուրս չգայի ու գլուպս պատեպատ չտայի ինքս ինձնից մի քիչ քիչ զզվելու ու ինձ մի քիչ ավել հանդուրժելու համար։ ինչիիիիիիիիիիիի։ ինչի մերս չպետք ա իմանար որ ես դինոզավրեր եմ նկարում։

    արդյունքում նկարեցի մուննաթ բուսակեր տրիսերատոպս գիշատիչ սպինոզավրի մեջքի վահանով։

    #ընտանիք #թույն

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (22.07.2019), Ուլուանա (21.07.2019)

  9. #306
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    անցած տարի էս օրը ինձ էնքան դժվար էր լինել։ ես ինձ աշխարհի բոլոր գնացքները բաց թողած էի զգում։ ես էն ուղևորն էի, ով խնդրել էր որ սպասեն ու չէին սպասել չնայած որ նա ժամանակին էր տեղ հասել ու սպասելու կարիք չկար էլ, բայց դիտմամբ բոլորը շուտ էին գնացել։ էս օրը աղի ա շուրթերին չորացած արցունքի պես ու դառը, ոնց ծխախոտից մնացած դառնահամը։ ու king crimson-ի starless-ը հավերժորեն էս օրն ա հիշեցնում։



  10. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (29.07.2019), Varzor (03.08.2019)

  11. #307
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    մեկ-մեկ հավեսս տալիս ա ինչ-որ բաներ թարգմանելու բայց շատ անմշակ են ու հում ու ուրիշ թեմա սրանց համար բացելս չի գալիս։ տենց երևի մեկումեջ ստեղ կդնեմ։
    էս մեկը կոհենից ա

    հետաքրքիր է
    թե քանի հոգի է այս քաղաքում
    ապրում վարձու
    սենյակներում։
    գիշերվա կեսին
    երբ նայում եմ պատուհանից դուրս
    ամեն տեղից ինձ նայող
    դեմքեր կան
    ու երբ շրջվում եմ,
    մտածում եմ,
    թե նրանցից քանիսն են
    նստում գրասեղանի մոտ
    ու գրում սա։

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (30.07.2019), Progart (31.07.2019)

  13. #308
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    մերս նեղվել ու հետս չի խոսում, որովհետև ես էլ չեմ խաղում էն մարդու դերը, որը ես չեմ բայց որին իրենք կուզեին տեսնել։ ու ոչ մի կերպ, ոչ մի կերպ չի համակերպվում դեմքիս հետ, նախընտրում ա որ հետ հագնեմ դիմակս ու շարունակեմ ձևացնել։ իսկ տենց էլ չի լինելու։ ես որոշել եմ ինձ, մյուսները կամ պետք ա ընդունեն ու հաշտվեն իմ նման գոյության հետ, կամ ուղղակի գնան առանց ավելորդ դրամաների ինչքան էլ դա 2 կողմի համար ցավոտ լինի։

  14. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (30.07.2019), Progart (31.07.2019), Varzor (03.08.2019), Ուլուանա (03.08.2019)

  15. #309
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ես ինչ-որ փուլում եմ, որը դժվարանում եմ ասել, թե երբ ա սկսվել։ մի ժամանակ մտածում էի՝ բրեյքափիցս հետո։ հետո մտածում էի՝ 2017-ի դեկտեմբերի 10-ից, երբ գնացինք մեր մասիվի նախշուն տնից։ բայց տենց էի մտածում, երբ դեռ լրիվ չէի հասկացել թե սա ինչ փուլ ա, բայց զգում էի փուլ լինելը։ հիմա երբ գիտեմ, որ էն փուլում եմ, երբ սովորում եմ սիրել ինձ, ուղղակի, հաշտ լինել հետս, ուղղակի, գտնել ինձ ու լինել էն, ինչ կամ, ուղղակի, հասկանում եմ, որ էս իրականում շաաաատ-շատ վաղուց ա սկսվել։

    ես միշտ ուզել եմ լինել ավելի լավը, բայց ո՞նց ավելի լավը լինես, երբ չգիտես թե ով ես ու ինչ, երբ չգիտես ինչ ունես, որ հնարավոր ա լավացնել, երբ քեզ չես ճանաչում։ դեկտեմբերին մտածում էի, որ մի տարի մենակ ապրելու շնորհիվ հիմա ինձ ճանաչում եմ վերջապես ու գիտեմ թե ով եմ։ դեկտեմբերից անցել ա 8 ամիս ու ես ինձ տեսել եմ ուրիշ ասպեկտներում ու հիմա ավելի լավ եմ ճանաչում, բայց նաև գիտակցում եմ, որ էդքանով հանդերձ կան լիքը իրավիճակներ, որ չգիտեմ թե ինչպես կվարվեմ, կան լիքը հագամանքներ, որ չգիտեմ թե ոնց կպայմանավորեն ինձ, ու ինչ-որ մութ ու չբացահայտված բաներ կան, որ անգամ ես եմ վախենում լապտերը վերցնել ու ինքս ինձ նայել, որովհետև գուցե չհամապատասխանեմ իմ պատկերացումներին։ ձեր պատկերացումներին չհամապատասխանելը ոչինչ, բայց իմին չհամապատասխանելը մի քիչ ցավոտ ա։

    բայց ես նաև գիտեմ, որ ինչ էլ տեսնեմ էդ մութ տեղերում, պետք նախ ընդունել ու հաշտվել, որ հետո, եթե ուզեմ, հնարավոր լինի փոխել։ տարօրինակ ա հնչում մի տեսակ, բայց էն զգացողությունն ա, թե ամբողջ կյանքում համարյա միշտ հերքել եմ ինձ ու հիմա եմ սկսում հաստատել։ էն զգացողությունն ա, թե ինձ ընդունել են ինչ-որ տեղերում, որովհետև ես ինձ չէի ընդունում ու ինչ-որ բան էի, որը ես չէի։ ու հոգու խորքում միշտ գիտեի, որ ընդունվածը մյուսների կողմից իրականում ես չեմ։ ու գուցե դրանից էր կիսատության ու ինքս ինձ չհերիքելու զգացողությունը։ եսիմ։

    ու ես չգիտեմ, թե երբ կվերջանա էս փուլը։ բայց էլ մի տեսակ չեմ վազում դեպի վերջը։ ինձ ընթացքը վերջապես հետաքրքիր ա։ ինձ միշտ հետաքրքրել ա թե մարդիկ ինչ կանեին էս կամ էն իրավիճակում ու միշտ ինչ-որ ինչ կանեիր եթե հարցեր էի տալիս։ հիմա ես եմ ինձ հետաքրքրում ու թե ինչ կանեի, եթե։

  16. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (06.08.2019), Ուլուանա (14.08.2019)

  17. #310
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ասում են՝ երկու ոտքդ մի կոշիկի մեջ ես դրել։
    բայց քանի որ մեծ տարածություններ չեմ սիրում,
    իմ երկու ոտքին մի կոշիկում ավելի հարմար ա,
    ու ես կշարունակեմ երկու ոտքով մի կոշիկում մնալ։

  18. #311
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    երեկոյան երբ տուն եմ գալիս ու աստիճաններով բարձրանալիս շնչում մեկի տատիկի սարքած մուրաբայի հոտը, լսում թե ոնց ա մյուսի մաման կանչում հաց ուտելու ու թե ոնց ա ինչ-որ ուրիշի պապան լուրեր լսում, մի տեսակ տխրում եմ, որովհետև իմ տան դռան հետևից մենակ շանս պոչի խաղացնելու ձայնն ա։

    երբ ասում եմ, որ հիասքանչ ա մենակ ապրելը, դա չի նշանակում թե չէի ուզի ընտանիքիս հետ ապրել, մենակ մի քիչ ավելի հասկացող լինեին։ ես էլ կուզեի իրիկունները գալ տուն, որ մաման անկապ բաներ պատմեր հարևաններից ու բարեկամներից, որ ես անկապ բաներ պատմեի աշխատանքիցս, որ քրոջս հետ կինո նայեի ու նա ասեր թե ինչ էշություններ եմ նայում, որ տատին ինչ-որ համով բաներ սարքեր ու պապայի հետ ժամերով վիճեինք իր ռուսամետ ու սովետամետ լինելու պատճառով։ եթե մենակ լինեին միիիի քիչ ավելի հասկացող ու ավելի աջակցող։ պետք չլիներ ամեն ինչի համար բացատրություններ տալ ու արդարանալ լինելու համար էն ինչ կամ։ բայց չեն։

    շատ-շատ-շատ տխուր ա, բայց մերոնք դեռ սպասում են էն պահին, երբ ես կձախոզվեմ, որ ապացուցվի որ առանց իրենց ես ոչինչ եմ։ շատ-շատ-շատ-շատ տխուր ա, բայց եթե մի օր պակաս զգաստ լինեմ, տարիներով նվաճածս ազատությունն ու անկախությունը պետք կլինի նորից նվաճել։ շատ-շատ-շատ-շատ-շատ տխուր ա, բայց մեր ընտանեկան հարաբերությունները շատ նման են սառը պատերազմականի՝ առանց զինված բախումներին են, բայց այնուամենայնիվ պատերազմական են, մեր միջով երկաթե վարագույր ա անցնում, որն հազիվ թե մի օր կիջեցվի։

    մամաս սկսել ա խոսել հետս, բայց ամեն առիթով նշում ա, թե շունս ավելի մեծ նշանակություն ունի իմ կյանքում քան իրենք։ խնդալու ա, թե մամաս ոնց ա խանդում փոքր շանը։ բայց երևի ճիշտ ա, որ շունս ավելի շատ նշանակություն ունի հիմա կյանքումս, քան ցանկացած մեկ այլ բան։ որովհետև քանի ես պատերազմում եմ, ինձ ընտանեկան աջակցություն ա պետք։ միակ ընտանեկան աջակցությունը, որը ունեմ ու որին պատրաստ եմ, շունս ա։

  19. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ուլուանա (14.08.2019)

  20. #312
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    իմ իռացիոնալ (կամ գուցե ռացիոնալ) վախերի ցուցակին կարելի ա ավելացնել ինքս իմ նկատմամբ կառավարումը կորցնելու վախը։ էն որ հեռուստացույցի վահանակը փչանում ա ու ինչ կոճակ սեղմում ես, ոչինչ չի լինում։ ու որ հեռուստացույցի վրայի կոճակներն էլ են փչանում ու մնում ա մենակ հոսանքից անջատելը։ այ տենց վախենում եմ, որ մի օր կփակվեմ գլխիս մեջ ու ինձ տրված հրահանգները տեղ չեն հասնի, ալիքները փոխել չեմ կարողանա, ձայնը կարգավորել չեմ կարողանա, անջատվել չեմ կարողանա։

  21. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (17.08.2019), Varzor (16.08.2019), Ծլնգ (16.08.2019)

  22. #313
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    իմ մանկության ամենատպավորված հիշողություններից մեկում ես հինգ տարեկան եմ, հագիս էն կապույտ շապիկն ա, որ մաման զոռով էր հանում լվանալու համար ու ես լվացքի պարանից աչքս չէի կտրում մինչև չչորանար ու նորից չհագնեի, երկու հյուսերով եմ ու էն զատիկ-մազակալներով մազերս հավաքված են, տատիս դույլ եմ տանում, ոտքս խփում քարին ու ինքս խփվում գետնին։ վնասում եմ աջ ծունկս ու աջ ձեռքիս ափ ու ձախ արմունկս։ դույլի բռնակը պոկվում ա ու դույլը գլորվում մի կողմ։

    մի էրկու օր առաջ գիշերը 2ի կողմերը քայլում էի։ ինչ-որ խելացի դալանի չլուսավորվող մասում գետնից մի քանի սմ բարձր շղթաներ էր կապել ու դա չտեսնելով զխկացի գետնին։ վնասեցի աջ ծունկս ու աջ ձեռքիս ափ ու ձախ արմունկս։ իսկ հեռախոսս, ամբողջովին փշրված էկրանով կողքիս ընկած էր։ էդ պահին, որ զխկացի գետնին, ոնց որ ժամանակի մեջ 17 տարի հետ ընկնեի ու էլի հինգ տարեկան լինեի։

    նման ասոցացիաներ սովորաբար հոտերի դեպքում են լինում, երբ ինչ-որ մեկը, ով ծանոթ մեկի օծանելիքն ա օգտագործում անցնում ա կողքովս ու շաաաատ կարճ ժամանակով ես գնում եմ հետ ժամանակի մեջ էն պահը, երբ էդ մարդու էդ օծանելիքի հոտը տպավորվել ա։ բայց հոտերի դեպքում էդ կարճ ա տևում, իսկ էս ընկնելիս նենց երկար էր, նենց երկար ժամանակ էի ինձ հինգ տարեկան զգում։ չգիտեմ, երևի որովհետև հոտերը ցավերի նման ազդեցիկ ու տպավորվող չեն։ կամ ես եմ ցավերը ավելի լավ հիշում։

  23. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (19.08.2019), Varzor (19.08.2019), Ուլուանա (19.08.2019)

  24. #314
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    մերոնց, կամ առհասարակ ինչ-որ մեկին զանգելու կարիքը երբեք չեմ զգացել, բայց պարտադրաբար զանգել եմ, որովհետև ձևը տենց ա ։

    ինչ-որ մեկին շնորհավորելու, մանավանդ երբ ինչ-որ առանձնակի վերաբերմունք չունեմ էդ մարդու նկատմամաբ, կարիքը չեմ զգացել, բայց արել եմ, որովհետև ձևը տենց ա։

    ազգականներիս այցելելու կարիքը չեմ զգացել, բայց պարտադրաբար այցելել եմ, որովհետև դե ձևն ա տենց։

    երբեք չեմ հասկացել թե ինչ կարիք կա ամեն օր տունը մաքրելու ու մտածել, որ մաման դա անում ա, որտև ձևն ա տենց։

    ես չեմ զգացել ու գիտակցել նաև համալսարան ընդունվելու կարիքը, բայց դե արել եմ, որովհետև ձևն էր տենց։

    ես շատ երկար ժամանակ չէի խմում, իրոք, բացարձակ ոչ մի գրամ ալկոհոլ, չէի զգում կարիքը։ ես եղել եմ դեռահաս, ով զզվում էր ալկոհոլից։ բայց դե հետո ես էլ սկսեցի խմել, որովհետև ձևն էր տենց։

    ես նաև չէի զգում կայուն աշխատանք ունենալու ու կանխատեսելի լինելու կարիք ու ամիսը մեկ կարայի գործ փոխեի, բայց ես հիմա կայուն եմ ու կանխատեսելի, որովետև ձևը տենց ա։

    ես չէի զգում կարիքը, անհարաժեշտությունը համակերպվելու, բայց հիմա համակերպվում եմ, էլի դրա կարիքը չզգալով, ձևն ա տենց։

    ամեն օր աղբը թափելու կարիքը չեմ զգում, որովհետև մեծամասամբ թղթե տապրակներ են, չեն փչանա։ բայց ամեն օր թափում եմ։

    ամեն օր ուտելիք սարքելու ու հետո ափսեները լվալու կարիքն էլ չեմ զգում, բայց անում եմ։

    չեմ զգում սենյակիս վարագույրները բացելու կարիքը։

    սենյակի լույսը վառելու կարիքը։

    ջրի ծորակը փակելու կարիքը։

    քնելիս շորերը հանելու կարիք։

    վերմակի տակ մտնելու կարիքը։

    քնելու կարիքը վերջիվերջո։

    տնից դուրս գալու կարիքը։

    բայց անում եմ, որովհետև, գիտեք ինչ, ձևը տենց ա։
    ես էլ ձևավորվում եմ։

    մենակ գրելու կարիքն ա, որ զգում եմ։

  25. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Varzor (23.08.2019)

  26. #315
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.04.2012
    Գրառումներ
    1,218
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ջոկու՞մ եք թե ամեն ինչ ինչքան կապված ա իրար։ սենց անտեսանելի թելերով։ զարմանալու ա։

    ես չեմ հիշում, 2018-ի հունվարին արսե՞նը ինձ առաջինը հարցրեց՝ նիիիիկ, ոնց ես, թե՞ ես արսենին, բայց 2018-ի հունվարին, համենայն դեպս երկուսս էլ լավ չէինք։ նա, որովհետև թումոյից նոր էր դուրս էկել, դեռ չէր աշխատում, համալսարանը զզվացնում էր, տնեցիքի հետ երևի ինչ-որ խնդիրներ կային ու ես, որովհետև ինձ ասել էին, որ ինձ էլ չեն սիրում, որովհետև դեռ թումոյում էի, որովհետև համալսարանը զզվացնում էր, որովհետև տնեցիքի հետ խնդիրներ կային ինչ-որ։
    չեմ հիշում, բայց հավանաբար ինչ-որ երգ էի ուղարկել արսենին։ ու հետո արսենը ինձ ուղարկեց էս ու հա, երևի հենց դա էր էն պահը, երբ մենք արդեն ընկերներ էինք։ հետո նա իր ծնունդի օրը պետք ա ծանոթացներ մերիի հետ։ հետո էդ օրը ես մարիամի հետ պահարանում նստած պետք ա դեմիեն ռայս լսեի ու զռռայի ինչքան կարայի, հետո պետք ա թողներ խմածությունը ու մենք իրար գրկած ամբողջ կոկորդով գոռայինք որ քոոոոոոոոոոոո աչքեեեեեեերը, ինձ դարձրել են խելագար։ հետո երբ բոլորը ցրվեին տներով, մենք պետք ա մնայինք, մանդարին ուտեինք ու չայ խմեինք, իսկ ավելի հետո, ամբողջ գիշեր չքնած, ես ու մերին պետք ա գնային կասկադից արևաձագը նայելու, երկինքը արտասովոր կապույտ ու արտասովոր սիրուն լիներ ու ես մերիին ասեի, որ հա, երկինքը անչափ սիրուն ա, բայց ես չեմ կարողանում չմտածել իմ՝ զուգարան գնալու ցանկության մասին։
    հետո ասաֆ ավիդանը պետք ա դառնար մեր խմած ժամանակվա լսելիքներից։
    ու ես էնքան շնորհակալ եմ ասաֆին, որ երգում ա, արսենին որ հունվարի էդ օրը էս երգը ուղարկեց, որ ծանոթացրեց մերիի հետ, հետս հաց ուտելու գալու, գիշերվա հազարին ճոճանակ ման գալու համար ու որ ուղղակի կա։ մերիին՝ ձմեռներ ցրտին հետս թափառելու, գիշերվա հազարին հաղթանակի զբոսայգում հետս լեոնարդ կոհեն լսելու ու ուղղակի լինելու համար։ ու վարդանին, ինձ էլ չսիրելու, թողնելու ու գնալու համար, որովհետև առանց դրա ես էսօր չէի ունենա էս երգը, չէի ունենա արսենին ու մերիին ու չէի ունենա լիքը սիրուն բաներ, որոնց համար երջանիկ եմ։ իրոք։ լրիվ։
    Վերջին խմբագրող՝ Նիկեա: 30.11.2019, 01:21:

  27. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (30.11.2019), boooooooom (30.11.2019), kitty (03.12.2019), Mr. Annoying (30.11.2019), StrangeLittleGirl (30.11.2019), Ծլնգ (30.11.2019)

Էջ 21 23-ից ԱռաջինԱռաջին ... 1117181920212223 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ucom (ունիվերսալ հեռահաղորդակցություն)
    Հեղինակ՝ aerosmith, բաժին` Հեռահաղորդակցություն
    Գրառումներ: 1409
    Վերջինը: 26.05.2017, 22:53
  2. www.hashvich.info - առցանց ունիվերսալ հաշվիչ
    Հեղինակ՝ ed2010, բաժին` Վեբ կայքերի քննարկում
    Գրառումներ: 16
    Վերջինը: 09.02.2011, 23:40
  3. Պորտալ ստեղծելու առաջարկ
    Հեղինակ՝ Gevorg, բաժին` Վեբ
    Գրառումներ: 48
    Վերջինը: 05.12.2010, 01:42
  4. Նոր աշխատանքային պորտալ
    Հեղինակ՝ panion, բաժին` Աշխատանք
    Գրառումներ: 1
    Վերջինը: 24.02.2009, 21:58
  5. Սոֆտ Պորտալ
    Հեղինակ՝ Արամ, բաժին` Վեբ կայքերի քննարկում
    Գրառումներ: 52
    Վերջինը: 08.03.2007, 14:26

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •