Կարդում ենք Քիզ, Բիլլի Միլիգանի բանականությունները

[Ռուֆուս]

Ժող, ո՞վ ունի գիրքը անգլերեն էլեկտրոնային (կապ չունի .epub թե .mobi), բայց լավ որակով, նենց որ գլուխները նորմալ բաժանված լինեն: Էդ VK-ի տարբերակը քաշել եմ, բայց սաղ խառն ա, ես էլ ներվայնանում եմ տենց կարդալուց:

[Գալաթեա]

Ժող, ո՞վ ունի գիրքը անգլերեն էլեկտրոնային (կապ չունի .epub թե .mobi), բայց լավ որակով, նենց որ գլուխները նորմալ բաժանված լինեն: Էդ VK-ի տարբերակը քաշել եմ, բայց սաղ խառն ա, ես էլ ներվայնանում եմ տենց կարդալուց:

Սրանից ինձ էլ ա պետք։

[ivy]

Սկսեցի կարդալ, հետաքրքիր ա շատ:

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Adalana has long, stringy black hair, and since her brown eyes occasionally drift from side to side with nystagmus, she is said to have “dancing eyes.”

Հեհե, էս «պարող աչքեր» նիստագմից իմ պատմվածքներից մեկի հերոսն էլ ուներ՝ Մարիոն Լորենցը:
Հավես էր մեջը «ծանոթ» գտնելը:

[Գալաթեա]

Սրանից ինձ էլ ա պետք։

Նոբաձի՞

[Tiger29]

20% կարդալուց հետո առաջին տպավորությունները`

Բավականին հեշտ ա կարդացվում` չնայած պատմությունը շատ խուճուճ ա: Հասկացվող լեզվով ա գրել` առանց ավելորդ ճոխությունների:
Դե սա իմ համար ավելի շատ մուլտիկի ա նման, քան լուրջ իրականության: Ես ընդհանրապես էդ բժշկական տերմիններից ոչ հասկանում եմ, ոչ էլ ուզում եմ հասկանամ: Կլինի դեպրեսիա, հիստերիա, սուիցիդալ մտքեր, եսիմ հոգեկան անկայուն վիճակ ու նման բաներ: Ընդունում եմ, որ դրանք կան, բայց <<առողջ>> մարդուն, երբ վերագրում են էդպիսի վիճակներ` փորձելով արդարացնել էդ մարդուն` ջղայնանում եմ: Ասենք կինոներում շատ ենք տեսնում` կոնֆետ ա ուտում, որովհետև դեպրեսիայի մեջ ա: Ղժղժում ա, որովհետև հիստերիայի մեջ ա: Եթե իրոք խնդիր կա, պետք ա բուժել, բայց ոչ ասել ասենք, ոչինչ, սպասենք, կանցնի: Կարճ ասած դեմ եմ մարդկանց արդարացնել` պատճառաբանելով էդ հոգեվիճակները:

Հիմա գրքի մեջ ներկայացվում ա մի հիվանդություն, որը իմ համար ընդունելը շատ ավելի բարդ բան ա, քան վերը նշվածները

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Էդ ինչ նորություն ա, ով ա ստեղծել, ով ա <<հորինել>> էդ <<հիվանդությունը>>? Հիմա ինչ անի, դուրս ա գալիս մեղավոր չի, որովհետև դա Գագոն ա արել, Տիկոն, Հասոն կամ Եղիշը? Սա ավելի շատ կարդում եմ որպես ֆանտաստիկ գրականություն: Օրինակ, երբ ձեռքը վառում ա մյուսները իրանց <<դերը խաղալուց>> չեն զգում էդ ցավը? Մենակ Դևիդն ա զգում? Այսինքն որ Բիլլին հելնում ա ու գլուխը տալիս ա պատին, էդ պահին կարան դերը տան Ռեյջենին ու ձեռքով զուգարան կոտրի` առանց գլխի ցավը հիշելու? Նենց ա ներկայացրած, որ պուլտով կառավարվող մարդ ա ու ամեն անգամ մեկը ղեկը վերցնում ա իր ձեռքը: Որպես մուլտիկ լավ կնայվեր` վերջերս նմանատիպ մուլտ նայել եմ` Головоломка-ն ու բավականին տպավորիչ էր: Կինոն էլ շատ հետաքրքիր կլինի, որովհետև կսպասեմ, թե ով կարա էդ դերը խաղ ա, իսկ կյանքում հլը որ հակված չեմ հավատալուն: Մի տեսակ խաղի ա նման:

ՇարունակԷլի...

[Tiger29]

40 % կարդալուց հետո`

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Մի քիչ սկսեցի ավելի լավ վերաբերվել գրքին, որովհետև շատ հարցերի պատասխաններ տրվեցին էս էջերի մեջ: Ճիշտ ա էլի իրան կարդում եմ որպես հետաքրքիր գրականություն, բայց գոնե տրամաբանական կապ ստեղծվեց:
Նախ բացահայտվեց, թե 3-ամյա Քրիստինը երբ ա <<առաջացել>>, հետո շատ կարևոր փաստ, որ գոնե ձեռքի կապտուկները հետո էլի մնում էին: Թե չէ տպավորություն էր, որ ինչ ուզում ա անի` Բիլլիի վրա չի ազդում: Գոնե սենց պատկերը էնպիսինն ա, որ Բիլլին տեսնում ա էդ ամեն ինչը, բայց չի հասկանում ինչ ա եղել` ցավն էլ անցած ա լինում, կամ քիչ հետքեր ա մնացած լինում:
Ուսուցիչը շատ բան փոխեց: Ինքը պետք էր արդեն, որպեսզի մի քիչ լուսավորեր մութ տեղերը: Դե հասկանալի ա, որ ամեն ինչն էլ տրավմայի հարց ա, բայց չեմ կարծում նման բանը կբուժվի: Հիմա իմ մոտ էն տպավորությունն ա, որ <<բուժելու են>> իրան ու ազատություն տան: Բայց նախ շրջապատը չի թողնի, որ ինքը իրան ազատ զգա, երկրորդն էլ կարծում եմ էլի ինքը մի վատ բան անելու ա, որը ավելի մեծ հետևանք ա ունենալու:
Շատ եմ նկատել, որ հանցագործներից շատերը, հենց բանտում, պլանավորում են, թե ինչ հանցագործություն են անելու դուրս գալուց հետո: Այսինքն նրանցից շատերի աշխարհը արդեն փչացած ա լինում: Ու իրանք սովոր չեն լինում ապրել իրենց հաշվին: Նույն պատկերը բանակում տեսա: Կային շատերը, ովքեր էդ պահին իրանց ափսեում էին գտնվում, որովհետև փորները կուշտ էր, ջանները տաք էր, իսկ երբ դուրս եկան էդ տարածքից, զգացին, որ հասարակության մեջ չեն կարողանում իրանց <<հնարքները>> կիրառել: Ու շատերը նորից հետ վերադարձան բանակ` չնայած համոզված էին, որ փախնելու են անվերադարձ:
Մեկ էլ գրքում էն պահը դուրս եկավ, երբ մտածում ա, ոնց ա ճիշտ, որ բիզնեսը անի, որ իրա գրքով մեծ եկամուտ ունենա Էդ պահերը լավ հումորով էր գրված:
Կյանքիս մեջ մի դեպք եմ տեսել, երբ կողքիս մարդը հիշողությունը կորցրել էր` հարվածից հետո, և անընդհատ նույն հարցն էր տալիս, պատասխանը լսում էր, հետո 5 րոպե հետո նույն հարցերի շարանը կրկնում էր: Ճիշտ ա մինչև հիմա չի լինում հավատալ ու հասկանալ, թե ինչ էր եղել, բայց էդ պահին փորձում էի մտնել իր դրության մեջ:
Հիմա մտածում եմ, կարող ա սկսեմ Բիլլիի դրության մեջ էլ մտնել?

ՇարունակԷլի...

[StrangeLittleGirl]

Ժող, նորմալ էլեկտրոնային տարբերակ չճարվե՞ց Թե չէ, աչքիս ես տպագիրը պատվիրեմ գրադարանից:

[StrangeLittleGirl]

Էս ի՞նչ գիրք ա, մեր գրադարաններից ոչ մեկում չկա