Կարդում ենք Քիզ, Բիլլի Միլիգանի բանականությունները

[Գալաթեա]

Որ տարիքից ա հնարավոր։

[GriFFin]

Ուղղակի ստեղ հարց ա՝ ինչքանով ա լիարժեք: Ոչ մի լեզվաբանական վերլուծություն, ոնց հասկանում եմ, չի կատարվել:

Իսկ ինտերնետով փորփրե՞լ ես: Հլը, նայեմ կա ինչ-որ մի բան էս հարցի շուրջ:

[GriFFin]

Որ տարիքից ա հնարավոր։

Արի ասեմ 7-9 տարեկան, որովհետև լավ չգիտեմ: Էն տարիքում, երբ երեխեն կարդալ ա սովորում ու պիտի սկսի լավ կարդալ:

[Գալաթեա]

Արի ասեմ 7-9 տարեկան, որովհետև լավ չգիտեմ: Էն տարիքում, երբ երեխեն կարդալ ա սովորում ու պիտի սկսի լավ կարդալ:

Այսինքն միայն բանավոր խոսքով որոշել հնարավո՞ր չի։

[GriFFin]

Այսինքն միայն բանավոր խոսքով որոշել հնարավո՞ր չի։

Դիսլեքսիան կարդալու հետ ա կապված։ Ասենք կարդալուց բառեր են բաց թողում, դժվարանում են։

[Ռուֆուս]

Բայց Քրիստինը գրել կարդալ գիտեր, նույնիսկ նամակներ էր գրում, էդ դեպքում ինչու՞ չէր կարող դիսլեքսիկ լինել:

[StrangeLittleGirl]

Բայց Քրիստինը գրել կարդալ գիտեր, նույնիսկ նամակներ էր գրում, էդ դեպքում ինչու՞ չէր կարող դիսլեքսիկ լինել:

Որովհետև նսխ էդ տարիքում գրել- կարդալ չեն իմանում, իսկ եթե իմանում են, դեռ ուղեղի որոշակի կենտրոններ տենց զարգացած չեն, որ հանգիստ դիսլեքսիկին նորմալ կարդացողից տարբերես

[StrangeLittleGirl]

Դիսլեքսիան կարդալու հետ ա կապված։ Ասենք կարդալուց բառեր են բաց թողում, դժվարանում են։

Խնդիրը հիմնականում վիզուալ միավորը հնչյունաբանական միավոր և հակառակը վերածելու մեջ ա: Կարան լիքը տառասխալներ անեն, կարդալուց դանդաղում են կամ որոշակի տառակապակցություններ չեն կարողանում արտաբերել:

[StrangeLittleGirl]

Երեք տարեկանի մոտ դիսլեքսիա հնարավոր չի ախտորոշել:
Բյուր, դու ձկան աչք ունես, չէի էլ ֆիկսել:

Ես էլ կարծում եմ՝ ես եմ անուշադիր կարդում 40%-ից սկսած թռնելով եմ գնում՝ ամեն պարբերությունից մի նախադասություն, ու ոնց որ թե հլը որ բան բաց չեմ թողել: Ստեղ արդեն կիսատ թողնելու ու վերջացնելու հարց ա, որտև ուզում եմ ճամփիս հանեմ էս գիրքը Եթե զուգահեռ որևէ բան սկսեմ, սա հաստատ հետո էլ վերջացնողը չեմ:

Իսկ ինտերնետով փորփրե՞լ ես: Հլը, նայեմ կա ինչ-որ մի բան էս հարցի շուրջ:

Փորփրել եմ: Բան չկա: Ոչ մի հոդվածում էդ թեմաները տենց խորությամբ չեն շոշափվում: Մենակ մի հոդված տեսա, որն էդ պահին հասանելի չէր, էն մասին էր, թե ոնց կարող են վեպերը որպես հոգեբանության դասագիրք ծառայել: Հեսա վաղը գնամ համալսարան, տեսնեմ՝ էնտեղ հասանելի կլինի՞:

Ուղղակի մտածում եմ՝ անհնար ա իրանք ժամանակին էս հարցերի մեջ խորացած չլինեն: Ախր հենց սրանք են կարևոր հարցերը, որոնք առաջանում են կարդալիս, ուրեմն Բիլլիի հետ աշխատող մասնագետների մոտ էլ պիտի էդ հարցերն առաջանային ու պիտի փորձեին ավելի խորանալ:

[Ռուֆուս]

Որովհետև նսխ էդ տարիքում գրել- կարդալ չեն իմանում, իսկ եթե իմանում են, դեռ ուղեղի որոշակի կենտրոններ տենց զարգացած չեն, որ հանգիստ դիսլեքսիկին նորմալ կարդացողից տարբերես

Իսկ էս դեպքում կերպարները կարո՞ղ են «մեծանալ», որովհետև մի պահ կար երբ Ռեյջենը Քրիստինին կարդալ էր սովորացնում, որպեսզի կարողանար դիսլեքսիան հաղթահարեր։

Կամ գուցե Բիլլին էր Քրիստինի կերպարը թերի ստեղծել՝ տարբեր տարիքային հատկանիշներ համատեղելով։

[StrangeLittleGirl]

Իսկ էս դեպքում կերպարները կարո՞ղ են «մեծանալ», որովհետև մի պահ կար երբ Ռեյջենը Քրիստինին կարդալ էր սովորացնում, որպեսզի կարողանար դիսլեքսիան հաղթահարեր։

Կամ գուցե Բիլլին էր Քրիստինի կերպարը թերի ստեղծել՝ տարբեր տարիքային հատկանիշներ համատեղելով։

Ռեյջենը չէ, Արթուրը Ու մի քիչ էդ կարդալ սովորացնելն էլ ա պարադոքսալ: Մինչև մեկին կարդալ չսովորացնես, չես իմանա՝ ինքը դիսլեքսիա ունի, թե չէ: Ու ընդհանրապես դիսլեքսիա եթե կա, ուրեմն չի վերանում: Կարելի ա մաքսիմում կոմպենսացնել, բայց դա էլ էլի երեք տարեկանում չի լինում, այլ շատ ավելի ուշ՝ տասնհինգ-տասնվեց տարեկանում կամ նույնիսկ ավելի ուշ:
Չէ, կերպարները ոնց որ չեն մեծանում, լռվում են էն տարիքում, որում ստեղծվել են: Դե հա, պարզ ա, լիքը կերպարներ են թերի ստեղծված, բայց հենց էդ ա ինձ ներվայնացնում, որ դրան անդրադարձ չի կատարվում:

[GriFFin]

Ինձ թվում ա, որ կոնկրետ էս գրքի համար մնացած անձերը կարևոր չէին ու դրա համար թերի էին։ Ստեղ հարցը պտտվում ա բռնաբարության շուրջ։ Էլի կարամ ասեմ, որ օրինակ Կրիստոֆերը գրքում գրեթե չի նշվում։ Ստեղ ակցենտը դրված ա բռաբարության <<մասնակիցների>> ու Բիլլին էդ ամենում արդարացում տալու մեջ։

[StrangeLittleGirl]

Ինձ թվում ա, որ կոնկրետ էս գրքի համար մնացած անձերը կարևոր չէին ու դրա համար թերի էին։ Ստեղ հարցը պտտվում ա բռնաբարության շուրջ։ Էլի կարամ ասեմ, որ օրինակ Կրիստոֆերը գրքում գրեթե չի նշվում։ Ստեղ ակցենտը դրված ա բռաբարության <<մասնակիցների>> ու Բիլլին էդ ամենում արդարացում տալու մեջ։

Էս գրքում լիքը ոչ կարևոր բաներ կան, որոնց վրա անիմաստ բառեր են ծախսված: Ասենք, որ դնում, ժամերով քննարկում են էրեխեքին undesirable սարքեն, թե չէ: Ընդհանրապես, որ ուշադիր նայում ես, բոլոր կերպարների առաջին անգամ ի հայտ գալն ինչ-որ իմաստով պատճառաբանված ա: Բայց Քրիստինը մի տեսակ անիմաստ ա, համ էլ առաջացել ա բռնության երթարկվելուց շատ առաջ: Մեկ էլ էն երևակայական ընկերոջ պահն ա հետաքրքիր, բայց շատ հպանցիկ ա անցնում դրա վրայով:

[StrangeLittleGirl]

Էլիզ, բայց որ խորանում ես, ոնց որ դասախոսդ ճիշտ ա ասել հիստերիայի թեմայով, ուղղակի ԱԴԽ-ն ավելի ծայրահեղ դիսոցիացիա ա: Մի հատ դա էլ սկսեմ փորփրել:

[GriFFin]

Էս գրքում լիքը ոչ կարևոր բաներ կան, որոնց վրա անիմաստ բառեր են ծախսված: Ասենք, որ դնում, ժամերով քննարկում են էրեխեքին undesirable սարքեն, թե չէ: Ընդհանրապես, որ ուշադիր նայում ես, բոլոր կերպարների առաջին անգամ ի հայտ գալն ինչ-որ իմաստով պատճառաբանված ա: Բայց Քրիստինը մի տեսակ անիմաստ ա, համ էլ առաջացել ա բռնության երթարկվելուց շատ առաջ: Մեկ էլ էն երևակայական ընկերոջ պահն ա հետաքրքիր, բայց շատ հպանցիկ ա անցնում դրա վրայով:

Առաջինը հենց ինքն ա առաջանում։ Իմ հիշելով ինչ-որ նեգատիվ բանից՝ վեճից, տո լի ինչից։ Ես մեկ էլ մի բան ասեմ, սկզբում, բոլոր անձերը համապատասխանում էին առաջացման տարիքին։ Հետո Արթուրը ու Ռեյը հարամեցին էդ) Ու ասենք, որոշներին անկապ էին զրկում հետքի վրա կանգնելուց։ Էն ագռավին սպանողին օրինակ։