Բայց հենց էդ ա, եթե ուզում ես, որ ստացվի, ապա ավելի լավ չի՞ բնական լինելը: Որովհետև չես կարա քեզ հավերժ անբնական լինես, երկրորդ-երրորդ ժամադրության ժամանակ սաղ ջրի էրես դուրս կգա, ավելի վատ կլինի: Իսկ եթե մարդը հենց սկզբից սովորի քո բնականին, էլ շոկեր չի ապրի:Նարե91-ի խոսքերից
Չէ դե որ բանը հասել ա ժամադրության, ուրեմն հաստատ ուզում ես, որ մի բան ստացվի /ստեղ բացառում ենք համացանցի միջոցով տեղի ունեցած ժամադրությունները/, պարզապես «ժամադրություն» բառն ա ինչ-որ բացասական ասսոցիացիաներ առաջացնում, որ պիտի լիքը պատրաստվել, լարվել ու եսիմ ինչեր: Գուցե, որ բառը փոխենք «հանդիպում»-ով մի քիչ ամեն ինչ այլ կերպ կլինի:Ինձ մոտ էդ ժամադրություն կոչվածը մի քիչ ուրիշ connotation-ներ ա առաջ բերում: Եսիմ
Ես ստացված դեպքի մասին եմ խոսում, ոչ թե չստացվածիԵթե մի հոգու հետ չի ստացվել չի նշանակում, որ բոլորի դեպքում տենցա: Մարդիկ տարբեր են, չէ՞:
Ես էլ աղջկա հետ եմ շփվել ով օպերա էր լսում, իսկ օպերայից արյունս երակներիս մեջ կանգնումա, բայց դա չէր խանգարում ու չեմ բացառում, որ ուրիշի դեպքում կարար խանգարող հանգամանք լիներ:
Կարճ ասած խասիաթի հարցա
Ու ասենք ես հասուն մարդ եմ, ես հստակ գիտեմ՝ ինչ եմ ուզում դիմացինի մեջ, գիտեմ՝ որոնք են պարտադիր հատկանիշներ, որոնք՝ ցանկալի ու որոնք են ինձ համար բացարձակապես մեկ: Դու ինչու՞ ես իմ փոխարեն որոշում:
Մեջբերել
Էջանիշներ