Ես մենակ մի անգամ եմ փոշմանել, որ ժամո չեմ գնացել: Մեկը մի շաբաթ կպրշկվել էր, ես էլ ասեցի լավ կգամ: Բայց էն ամենավերջին պահին ցինիկությունս բռնեց, ասեցի ներող, հավես չկա: Էն էլ պարզվեց մարդը մի ամիս չարչարվել հատուկ ինձ համար աստղադիտակ էր գտել ու պատրաստվում էր ինձ քաղաքից դուրս մի հատ հարմար տեղ տանել, որտեղ ես էդ աստղադիտակով կբզբզեի (իրան չէ): Ու հաջորդ օրն էլ պիտի հետ վերադարձներ: Էհ էհՏենց զրկվեցի աստղադիտակի հետ բացառիկ ժամոյից:
Թե չէ ընդհանուր լոմկա ու ձևական, նաև բավականին ձանձրալի ու կանխատեսելի երևույթ ա: Ոբշեմ Ռուֆի գրածը copy paste եմ անում ստեղ:
Մեջբերել
Էջանիշներ