Ամեն ինչ ժամադրությունների մասին

[Նարե91]

Սպասում էի էդ հարցին Էս վերջերս ես ինձ համար հայտնագործություն եմ արել. կարևոր ա ոչ թե ինչ երաժշտություն ա մարդ լսում, այլ՝ ոնց ա լսում: Ինձ համար դա ֆունդամենտալ հարց ա, դա նենց բան ա, առանց որի հարաբերություններ չեն ստացվի: Բացատրեմ ինչու: Ես արթուն ժամանակ միշտ երաժշտություն եմ լսում: Հենց էս պահին էլ լսում եմ: Ու շատ եմ գնում կենդանի համերգների, սաղ փողերս դրանց վրա եմ ծախսում: Ու լինել մի մարդու հետ, որն էս ամենը չի հասկանում, ես ուղղակի չեմ պատկերացնում: Ու էդ տղան, փաստորեն, չէր հասկանում: Հետևաբար չարժեր իրա վրա ժամանակ ծախսել:

Էդ արդեն մի տեսակ մոլուցքի ա նման: Իհարկե, շատ կուզեմ, որ նման մեկին գտնես, որ դա կգնահատի, բայց մի քիչ կասկածներ ունեմ:
Կոնկրետ ես նման մարդու հետ չէի կարա: Երևի կխանդեի, որ ինձ «դավաճանում» են երաժշտության հետ:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, գլուխը տնկած, անբեկանելի չէր հասկանու՞մ։
Կարող ա ուղղակի ոչ մեկ իրան դեռ չեր փորձել բացատրել, ցույց տալ, թե էդ ինչ հավես բան ա։
Գուցե եթե մի երկու անգամ ջանք դնեիր, մի անգամ հետդ համերգի տանեիր, մարդը հասկանա՞ր, թե ինչ լավ բանա բաց թողել։

Չէ, Գալ, էդ հարցը տալու արդյունքում լիքը բաներ բացեցի իրա մասին, որ հերիք էր ինձ: Ինքը ծայրահեղ էքստարվերտ դուրս էկավ, ու իմ ինտրովերտ հոբիներն իրան անհասկանալի էին: Եթե հույս լիներ, իհարկե կնստացնեի, կլսացնեի: Տենց մեկը կար, մի երկու փորձ արել եմ վրան, Դոգմա էր լսում

Էդ արդեն մի տեսակ մոլուցքի ա նման: Իհարկե, շատ կուզեմ, որ նման մեկին գտնես, որ դա կգնահատի, բայց մի քիչ կասկածներ ունեմ:
Կոնկրետ ես նման մարդու հետ չէի կարա: Երևի կխանդեի, որ ինձ «դավաճանում» են երաժշտության հետ:

Արխային, գտել էի մեկին, դրանից առաջ էլ մի քանիսին Կան, շատ են տենցները:

Նարե ջան, ու մի քիչ տգեղ ա մարդու նախասիրությունը մոլուցք անվանելը Իհարկե չէիր կարողանա նման մարդու հետ, որովհետև դու էլ ուրիշ նախասիրություններ ունես կամ ուրիշ արժեքներ ունես, որ կուզենայիր տեսնել տղամարդու մեջ: Թե չէ եթե էդքան հեշտ լիներ, որ ցանկացած պատահական մարդու հետ զուգավորվեինք, էլ էս ժամադրությունների կամ իրար ճանաչելու իմա՞ստը որն էր:

[Նարե91]

Չէ, Գալ, էդ հարցը տալու արդյունքում լիքը բաներ բացեցի իրա մասին, որ հերիք էր ինձ: Ինքը ծայրահեղ էքստարվերտ դուրս էկավ, ու իմ ինտրովերտ հոբիներն իրան անհասկանալի էին: Եթե հույս լիներ, իհարկե կնստացնեի, կլսացնեի: Տենց մեկը կար, մի երկու փորձ արել եմ վրան, Դոգմա էր լսում


Արխային, գտել էի մեկին, դրանից առաջ էլ մի քանիսին Կան, շատ են տենցները:

Նարե ջան, ու մի քիչ տգեղ ա մարդու նախասիրությունը մոլուցք անվանելը Իհարկե չէիր կարողանա նման մարդու հետ, որովհետև դու էլ ուրիշ նախասիրություններ ունես կամ ուրիշ արժեքներ ունես, որ կուզենայիր տեսնել տղամարդու մեջ: Թե չէ եթե էդքան հեշտ լիներ, որ ցանկացած պատահական մարդու հետ զուգավորվեինք, էլ էս ժամադրությունների կամ իրար ճանաչելու իմա՞ստը որն էր:

Ես՝ ներողություն, եթե անզգույշ արտահայտեցի կարծիքս:

Ախր էլի նախասիրություն, բայց նախասիրությունը մի քիչ ուրիշ բան ա էլի, իսկ քո ասածից ես հասկացա, որ դա մի քիչ հիվանդագին բնույթ ունի: Եթե սխալ եմ հասկացել, sorry: Հետո, ինձ համար էնքան էլ հետաքրքիր չի, երբ հակառակ սեռի հետ գրեթե նույն նախասիրություններն են լինում: Հա, դե թվում ա առաջին հայացքից, որ տենց լավ ա, լիքը խոսալու թեմա կա, բայց էդ մենակ սկզբում: Իրականում, երևի ավելի ամուր կապ լինում ա էն ժամանակ, երբ մի քիչ տարբեր հայացքների տեր են լինում:

Թեմայի մեջ մնալով էլ՝ ասեմ, որ օֆֆիցիալ ժամադրությունները տանել չեմ կարողանում: Մի տեսակ դժվար ա բնական մնալ էդ տիպի ժամադրությունների պարագայում:

[StrangeLittleGirl]

Ես՝ ներողություն, եթե անզգույշ արտահայտեցի կարծիքս:

Ախր էլի նախասիրություն, բայց նախասիրությունը մի քիչ ուրիշ բան ա էլի, իսկ քո ասածից ես հասկացա, որ դա մի քիչ հիվանդագին բնույթ ունի: Եթե սխալ եմ հասկացել, sorry: Հետո, ինձ համար էնքան էլ հետաքրքիր չի, երբ հակառակ սեռի հետ գրեթե նույն նախասիրություններն են լինում: Հա, դե թվում ա առաջին հայացքից, որ տենց լավ ա, լիքը խոսալու թեմա կա, բայց էդ մենակ սկզբում: Իրականում, երևի ավելի ամուր կապ լինում ա էն ժամանակ, երբ մի քիչ տարբեր հայացքների տեր են լինում:

Թեմայի մեջ մնալով էլ՝ ասեմ, որ օֆֆիցիալ ժամադրությունները տանել չեմ կարողանում: Մի տեսակ դժվար ա բնական մնալ էդ տիպի ժամադրությունների պարագայում:

Դե տես, դու էլ չես հասկանում Դա նշանակում ա, որ եթե տղա լինեիր, հետդ ժամադրության չէի գնա Էստեղ հիվանդագին բան չկա: Մարդ կա սմարթֆոնների վրա ա փողերը ծախսում, մարդ կա՝ համերգ գնալու:

Բայց չգիտեմ՝ ո՞նց եք պատկերացնում էդ օֆիցիալ ժամադրությունը: Օֆիցիալն էն ա, որ երկուսդ էլ գիտեք, թե ինչի համար եք հանդիպել, չէ՞: Բայց ինչու՞ ա դժվար բնական մնալը: Նպատակը դիմացինին դուր գա՞լն ա, թե՞ հասկանալը՝ դու ուզու՞մ ես էդ մարդու հետ մի բան լինի, թե՞ չէ: Եթե երկրորդ դեպքն ա, ապա ինչու՞ չլինել բնական հենց սկզբից:

[Gayl]

Սպասում էի էդ հարցին Էս վերջերս ես ինձ համար հայտնագործություն եմ արել. կարևոր ա ոչ թե ինչ երաժշտություն ա մարդ լսում, այլ՝ ոնց ա լսում: Ինձ համար դա ֆունդամենտալ հարց ա, դա նենց բան ա, առանց որի հարաբերություններ չեն ստացվի: Բացատրեմ ինչու: Ես արթուն ժամանակ միշտ երաժշտություն եմ լսում: Հենց էս պահին էլ լսում եմ: Ու շատ եմ գնում կենդանի համերգների, սաղ փողերս դրանց վրա եմ ծախսում: Ու լինել մի մարդու հետ, որն էս ամենը չի հասկանում, ես ուղղակի չեմ պատկերացնում: Ու էդ տղան, փաստորեն, չէր հասկանում: Հետևաբար չարժեր իրա վրա ժամանակ ծախսել:

Կներես, բայց ճիշտ չեմ համարում մտածելակերպդ... դու ես կարողա հայկական սերիալների սիրահար ես, ուրեմն պիտի էտ տղու հետ առավոտից իրիկուն սերիալ նայե՞ք
Եթե քո ճաշակի ընկերուհի ունենամ կասեմ աղջիկ ջան ընկերուհիներիցդ մեկի հետ գնա, իսկ մենք իրար հետ մեր ժամանակը ուրիշ բանի վրա կծախսենք:
Կամ, եթե ընկերուհիս ֆուտբոլ չսիրի պիտի ձանձրանամ իրա հետ կամ կատաստռոֆա սարքե՞մ..

[StrangeLittleGirl]

Կներես, բայց ճիշտ չեմ համարում մտածելակերպդ... դու ես կարողա հայկական սերիալների սիրահար ես, ուրեմն պիտի էտ տղու հետ առավոտից իրիկուն սերիալ նայե՞ք
Եթե քո ճաշակի ընկերուհի ունենամ կասեմ աղջիկ ջան ընկերուհիներիցդ մեկի հետ գնա, իսկ մենք իրար հետ մեր ժամանակը ուրիշ բանի վրա կծախսենք:
Կամ, եթե ընկերուհիս ֆուտբոլ չսիրի պիտի ձանձրանամ իրա հետ կամ կատաստռոֆա սարքե՞մ..

Նայի, ես հազար ու մի ուրիշ բան էլ եմ սիրում անել. գրել, կարդալ, ակումբ մտնել, յոգա անել, ճամփորդել և այլն: Բայց դրանք ինձ համար էդքան կարևոր հարցեր չեն, իսկ երաժշտությունը կարևոր ա: Նայի, երբ իմ տանն առավոտից իրիկուն երաժշտություն ա միացած, դա պետք ա ոչ մեկի չներվայնացնի: Երբ հատկապես ֆինանսներն ընդհանուր են, դիմացինը եթե նույնիսկ հետս համերգ չի գալիս, չպիտի ներվայնանա, որ ես էդքան փող եմ ծախսում համերգ գնալու վրա:

Ու նենց հետաքրքիր ա, էս ձեռ ռեակցիաները լրիվ ապացուցում են իմ ասածը: Ասենք, ինչու՞ եք դուք իմ մոտեցումը սխալ համարում: Ի վերջո, ես եմ, չէ՞, էդ մարդու հետ իմ ժամանակի մեծ մասն անցկացնելու: Ու ի վերջո ես գիտեմ, չէ՞, ինքն ինչ հատկանիշներ պիտի ունենա, որ կարողանամ էդ ժամանակն անցկացնել: Ու ասենք սկի օդից էլ չեմ ասում, սեփական դառը-քաղցր փորձից եմ ասում:

[StrangeLittleGirl]

Վերադառնալով թեմային
Վախտին Երևանում տարածված երևույթ էր փողոցում անծանոթ աղջկան մոտենալն ու ժամոյի կանչելը: Հիմա կա՞ դա:

[Gayl]

Նայի, ես հազար ու մի ուրիշ բան էլ եմ սիրում անել. գրել, կարդալ, ակումբ մտնել, յոգա անել, ճամփորդել և այլն: Բայց դրանք ինձ համար էդքան կարևոր հարցեր չեն, իսկ երաժշտությունը կարևոր ա: Նայի, երբ իմ տանն առավոտից իրիկուն երաժշտություն ա միացած, դա պետք ա ոչ մեկի չներվայնացնի: Երբ հատկապես ֆինանսներն ընդհանուր են, դիմացինը եթե նույնիսկ հետս համերգ չի գալիս, չպիտի ներվայնանա, որ ես էդքան փող եմ ծախսում համերգ գնալու վրա:

Ու նենց հետաքրքիր ա, էս ձեռ ռեակցիաները լրիվ ապացուցում են իմ ասածը: Ասենք, ինչու՞ եք դուք իմ մոտեցումը սխալ համարում: Ի վերջո, ես եմ, չէ՞, էդ մարդու հետ իմ ժամանակի մեծ մասն անցկացնելու: Ու ի վերջո ես գիտեմ, չէ՞, ինքն ինչ հատկանիշներ պիտի ունենա, որ կարողանամ էդ ժամանակն անցկացնել: Ու ասենք սկի օդից էլ չեմ ասում, սեփական դառը-քաղցր փորձից եմ ասում:

Օրինակ ինքը մեկ այլ երաժշտական ճաշակ ունի դու այլ, հիմա դու պատրա՞ստ ես ամեն օր լսել այն ինչը չես սիրում, խի ես միակողմանի մտածում, Ինքը պիտի քո լսածը լսի, բայց դու իրանը չէ՞:

[Gayl]

Երբ հատկապես ֆինանսներն ընդհանուր են, դիմացինը եթե նույնիսկ հետս համերգ չի գալիս, չպիտի ներվայնանա, որ ես էդքան փող եմ ծախսում համերգ գնալու վրա:

Ես հո չեմ ասում մի գնա, գնա բայց ոչ իրա հետ, որովհետև իրա քունը դրանից տանումա կամ էլ հիստերիայի մեջա քցում:

[StrangeLittleGirl]

Օրինակ ինքը մեկ այլ երաժշտական ճաշակ ունի դու այլ, հիմա դու պատրա՞ստ ես ամեն օր լսել այն ինչը չես սիրում, խի ես միակողմանի մտածում, Ինքը պիտի քո լսածը լսի, բայց դու իրանը չէ՞:

Ասում եմ՝ ինձ համար կարևոր չի ինչ ա լսում, կարևոր ա՝ ինչպես ա լսում: Ես AC/DC-ի ֆանատ չեմ, բայց դեմ չեմ, որ ինքն էլ AC/DC միացնի: Ախր ես էղել եմ տենց մի հարաբերության մեջ, գիտեմ ոնց ա, ինչ ա, ու եթե էդ հարաբերության մեջ մի լավ բան կար, հենց էդ երաժշտական կողմն էր: Ինչու՞ եք դուք մտածում, թե ինձնից լավ գիտեք:

[Gayl]

Վերադառնալով թեմային
Վախտին Երևանում տարածված երևույթ էր փողոցում անծանոթ աղջկան մոտենալն ու ժամոյի կանչելը: Հիմա կա՞ դա:

Ինձ թվումա ավելի հեշտա մոտենալ սրճարանում նստած աղջկան, քան թե փողոցում տեսնել ու սրճարան հրավիրել

[Նարե91]

Բայց չգիտեմ՝ ո՞նց եք պատկերացնում էդ օֆիցիալ ժամադրությունը: Օֆիցիալն էն ա, որ երկուսդ էլ գիտեք, թե ինչի համար եք հանդիպել, չէ՞: Բայց ինչու՞ ա դժվար բնական մնալը: Նպատակը դիմացինին դուր գա՞լն ա, թե՞ հասկանալը՝ դու ուզու՞մ ես էդ մարդու հետ մի բան լինի, թե՞ չէ: Եթե երկրորդ դեպքն ա, ապա ինչու՞ չլինել բնական հենց սկզբից:

Չէ դե որ բանը հասել ա ժամադրության, ուրեմն հաստատ ուզում ես, որ մի բան ստացվի /ստեղ բացառում ենք համացանցի միջոցով տեղի ունեցած ժամադրությունները/, պարզապես «ժամադրություն» բառն ա ինչ-որ բացասական ասսոցիացիաներ առաջացնում, որ պիտի լիքը պատրաստվել, լարվել ու եսիմ ինչեր: Գուցե, որ բառը փոխենք «հանդիպում»-ով մի քիչ ամեն ինչ այլ կերպ կլինի: Ինձ մոտ էդ ժամադրություն կոչվածը մի քիչ ուրիշ connotation-ներ ա առաջ բերում: Եսիմ

[Gayl]

Ասում եմ՝ ինձ համար կարևոր չի ինչ ա լսում, կարևոր ա՝ ինչպես ա լսում: Ես AC/DC-ի ֆանատ չեմ, բայց դեմ չեմ, որ ինքն էլ AC/DC միացնի: Ախր ես էղել եմ տենց մի հարաբերության մեջ, գիտեմ ոնց ա, ինչ ա, ու եթե էդ հարաբերության մեջ մի լավ բան կար, հենց էդ երաժշտական կողմն էր: Ինչու՞ եք դուք մտածում, թե ինձնից լավ գիտեք:

Եթե մի հոգու հետ չի ստացվել չի նշանակում, որ բոլորի դեպքում տենցա: Մարդիկ տարբեր են, չէ՞:
Ես էլ աղջկա հետ եմ շփվել ով օպերա էր լսում, իսկ օպերայից արյունս երակներիս մեջ կանգնումա, բայց դա չէր խանգարում ու չեմ բացառում, որ ուրիշի դեպքում կարար խանգարող հանգամանք լիներ:
Կարճ ասած խասիաթի հարցա

[StrangeLittleGirl]

Չէ դե որ բանը հասել ա ժամադրության, ուրեմն հաստատ ուզում ես, որ մի բան ստացվի /ստեղ բացառում ենք համացանցի միջոցով տեղի ունեցած ժամադրությունները/, պարզապես «ժամադրություն» բառն ա ինչ-որ բացասական ասսոցիացիաներ առաջացնում, որ պիտի լիքը պատրաստվել, լարվել ու եսիմ ինչեր: Գուցե, որ բառը փոխենք «հանդիպում»-ով մի քիչ ամեն ինչ այլ կերպ կլինի: Ինձ մոտ էդ ժամադրություն կոչվածը մի քիչ ուրիշ connotation-ներ ա առաջ բերում: Եսիմ

Բայց հենց էդ ա, եթե ուզում ես, որ ստացվի, ապա ավելի լավ չի՞ բնական լինելը: Որովհետև չես կարա քեզ հավերժ անբնական լինես, երկրորդ-երրորդ ժամադրության ժամանակ սաղ ջրի էրես դուրս կգա, ավելի վատ կլինի: Իսկ եթե մարդը հենց սկզբից սովորի քո բնականին, էլ շոկեր չի ապրի:

Եթե մի հոգու հետ չի ստացվել չի նշանակում, որ բոլորի դեպքում տենցա: Մարդիկ տարբեր են, չէ՞:
Ես էլ աղջկա հետ եմ շփվել ով օպերա էր լսում, իսկ օպերայից արյունս երակներիս մեջ կանգնումա, բայց դա չէր խանգարում ու չեմ բացառում, որ ուրիշի դեպքում կարար խանգարող հանգամանք լիներ:
Կարճ ասած խասիաթի հարցա

Ես ստացված դեպքի մասին եմ խոսում, ոչ թե չստացվածի Էդ հարաբերության մեջ դա ստացված մասն էր: Ու լիքը ուրիշ հարաբերություններ հենց էդ երաժշտության պատճառով չեն ստացվել
Ու ասենք ես հասուն մարդ եմ, ես հստակ գիտեմ՝ ինչ եմ ուզում դիմացինի մեջ, գիտեմ՝ որոնք են պարտադիր հատկանիշներ, որոնք՝ ցանկալի ու որոնք են ինձ համար բացարձակապես մեկ: Դու ինչու՞ ես իմ փոխարեն որոշում:

[Նարե91]

Բայց հենց էդ ա, եթե ուզում ես, որ ստացվի, ապա ավելի լավ չի՞ բնական լինելը: Որովհետև չես կարա քեզ հավերժ անբնական լինես, երկրորդ-երրորդ ժամադրության ժամանակ սաղ ջրի էրես դուրս կգա, ավելի վատ կլինի: Իսկ եթե մարդը հենց սկզբից սովորի քո բնականին, էլ շոկեր չի ապրի:

Խնդիրը ստեղ էն ա, որ ուզում ես բնական պահել, բայց էդ լարված վիճակից /ամեն դեպքում առաջին անգամ ես էդ մարդու հետ դուրս գալիս/, սկսում ես անբնական թվալ: Մի խոսքով, ասածս էն ա, որ էդ «ժամոները» պիտի պատահական ու չպլանավորված լինեն: Տենց ավելի լավ ա. համ ժամանակ չես ունենում մտածելու, տվայտվելու , համ էլ հաստատ շատ ավելի բնական վարք ես ցույց տալիս: