Ես կարո՞ղ եմ մարդ սպանել

[Ariadna]

Սենց շվարել, մնացել եմ, միշտ վստահ էի, որ կարող եմ ու ուզում եմ, մտքումս ցուցակ ունեմ նույնիսկ, ( ասեմ, որ քաղաքական է, թե չէ փառք աստծո շրջապատումս սպանելու թեկնածուներ չունեմ), բայց հիմա սկսեցի կասկածել :ՃՃՃ

[Անվերնագիր]

Մի 2 անգամ հայ-հայ էր, բայց, ընդհանրապես նույնիսկ պարտավոր եմ

[Շինարար]

Մի 2 անգամ հայ-հայ էր, բայց, ընդհանրապես նույնիսկ պարտավոր եմ

Քո դեպքը տարբեր ա, ոնց որ դու տանկիստ ես չէ՞: Համենայն դեպս ես տանկի նշանառու եմ եղել, եթե ստիպված լինեի կրակել, չես տեսնում մարդիկ դիմացդ, իհարկեհետագայում չես կարա չվերաիմաստավորես արածդ, բայց էդ պահին մի հատ բաբախ ա, բայց երբ մարդուն պարզորոշ տեսնում ես, արդեն կարա ավելի բարդ լինի:

[Անվերնագիր]

Քո դեպքը տարբեր ա, ոնց որ դու տանկիստ ես չէ՞: Համենայն դեպս ես տանկի նշանառու եմ եղել, եթե ստիպված լինեի կրակել, չես տեսնում մարդիկ դիմացդ, իհարկեհետագայում չես կարա չվերաիմաստավորես արածդ, բայց էդ պահին մի հատ բաբախ ա, բայց երբ մարդուն պարզորոշ տեսնում ես, արդեն կարա ավելի բարդ լինի:

Չէ, տանկիստ չեմ, դիրքի ավագ եմ համարյա մի տարուց ավել: Շատ դեպքեր են եղել, որ հենց դիմացիս մարդուն պիտի սպանեյի (դե հակառակորդի մասին չեմ խոսում):
Մի անգամ գիշերվա մեկի կողմերը բոդրուշին կանչում ա թե բա դիմացի ճանապարհի վրա մարդ ա երևում, զենքս վերցնում եմ դուրս եմ գալիս, տենամ էս մարդը շորորալեն գալիս ա դեպի պոստս , սաստավով դիրքավորված սպասում ենք՝ հասնի էն հեռավորության, որ ձեն տանք լսի: Կանչում ենք մարդը ձեն չի հանում, 3 անգամ նշանաբառ եմ գոռում , էլի չի պատասխանում։ Այ այստեղ կարող էի արխային սպանել, բայց էլի համբերում եմ: Մի քանի անգամ նախազգուշական օդ եմ կրակում, էս հիմարը կրակոցի ձայնից պարկեց, ոչ ձեն հանում ոչ ոտքի վրայա կանգնում, մի տաս րոպե սպասելուց հետո ընկերոջս հետ վախվխելով (դե ամեն ինչ կարար լիներ) քայլում ենք սրա կողմ: Ինչ երկարացնեմ, մոտեցանք ի՞նչ տենանք․ մեր հարևան պոստի ծոիկն ա, տավարը էնքան էր խմել որ սկի ձեն չեր կարում փորից հաներ:
Ուզում եմ ասել սպանելը հեշտ ա, կուռոկ ա սեխմում ես՝ բաբախ, էլ չկա էտ մարդը: Այ հետոն չգիտեմ :

[Gayl]

Ուզում եմ ասել սպանելը հեշտ ա, կուռոկ ա սեխմում ես՝ բաբախ, էլ չկա էտ մարդը: Այ հետոն չգիտեմ :

Հետո ոչ մի բան էլ չէր լինի, միայն խիղճդ էր տանջելու ու լավա չես սպանել:
Որտե՞ղ ես ծառայում:

[Անվերնագիր]

Հետո ոչ մի բան էլ չէր լինի, միայն խիղճդ էր տանջելու ու լավա չես սպանել:
Որտե՞ղ ես ծառայում:

եղնիկներում

[Արամ]

Ծառայությանս ընթացքում գրեթե վստահ եմ, որ կսպանեի։ Խոսքը հակառակորդի մասին ա։ Սահմանին կանգնած զինվորների մեծամասնությունն էլ կսպանի։ Պոստում ուրիշ զգացողություն ա դու լրիվ գիտակցում ես, որ եթե դու չսպանես քեզ են սպանելու, էդ գիտակցությանդ մեջ ներծծված ա ու կարծում եմ չես էլ երկմտի, երբ պահը գա։

[Շինարար]

Չէ, տանկիստ չեմ, դիրքի ավագ եմ համարյա մի տարուց ավել: Շատ դեպքեր են եղել, որ հենց դիմացիս մարդուն պիտի սպանեյի (դե հակառակորդի մասին չեմ խոսում):
Մի անգամ գիշերվա մեկի կողմերը բոդրուշին կանչում ա թե բա դիմացի ճանապարհի վրա մարդ ա երևում, զենքս վերցնում եմ դուրս եմ գալիս, տենամ էս մարդը շորորալեն գալիս ա դեպի պոստս , սաստավով դիրքավորված սպասում ենք՝ հասնի էն հեռավորության, որ ձեն տանք լսի: Կանչում ենք մարդը ձեն չի հանում, 3 անգամ նշանաբառ եմ գոռում , էլի չի պատասխանում։ Այ այստեղ կարող էի արխային սպանել, բայց էլի համբերում եմ: Մի քանի անգամ նախազգուշական օդ եմ կրակում, էս հիմարը կրակոցի ձայնից պարկեց, ոչ ձեն հանում ոչ ոտքի վրայա կանգնում, մի տաս րոպե սպասելուց հետո ընկերոջս հետ վախվխելով (դե ամեն ինչ կարար լիներ) քայլում ենք սրա կողմ: Ինչ երկարացնեմ, մոտեցանք ի՞նչ տենանք․ մեր հարևան պոստի ծոիկն ա, տավարը էնքան էր խմել որ սկի ձեն չեր կարում փորից հաներ:
Ուզում եմ ասել սպանելը հեշտ ա, կուռոկ ա սեխմում ես՝ բաբախ, էլ չկա էտ մարդը: Այ հետոն չգիտեմ :

փաստացի չես կրակել

[Մուշու]

Ես կարող եմ մարդ սպանել ու չի բացառվում, որ մի օր կսպանեմ : Չեմ հիշի ո՞վ էր ասում, բայց ասում էր, որ մենք սպանում ենք ինչ որ մեկին իրա հանդեպ չափից շատ զգացմունքներ ունենալու դեպքում ու կարևոր չի դա սեր է թե ատելություն :
Քանի որ էֆթանազիան ևս համարվում է սպանություն ապա հավանականությունը էլ ավելի է մեծանում, որովհետև ես կողմ եմ էֆթանազիային: Մարդ իրավունք ունի մահանալ առանց երկար տառապելու և չպետք է նրան զրկել այդ իրավունքից : Ես ինքս կուզեի, որ կարիքի դեպքում լիներ նենց մեկը ում համար իմ անձի կարևորությունը այն աստիճանի կլինի, որ պատրաստ կլինի ինձ սպանել :
Կսպանեմ նաև այն դեպքում երբ/եթե հարազատիս վտանգ սպառնի :

[GriFFin]

Ասենք, բոլորդ սենց հեշտ խոսում եք, որ դիտավորիալ կսպանեք, բայց երբ բժշկական անփույթության, սխալի կամ եսիմինչի պատճառով մահ ա լինում ազգովի հարձակվում եք էդ մարդու վրա։ Ստացվում ա դիտավորիալ մարդ սպանելը ավելի նորմա՞լ ա քան անզգուշության։ Դուք պատկերացնում եք էդ ի՞նչ ա մարդ սպանելը։ Անգամ պատերազմին մասնակցած մարդիկ են զգում էդ ծանր զգացողությունը։ Մարդու սուպեր-էգոն ի՞նչ աստիճան պիտի քնած լինի, որ սպանության մասին հեշտ խոսա։

[GriFFin]

Մի օր եկեք ռեանիմացիա։ Էն աշխարհ գնացողին ամեն գնով փորձեք փրկել ու չհաջողվելու դեպքում ասեք ի՞նչ եք զգում։ Էլի սենց հեշտ կխոսաք սպանելու մասին։

[StrangeLittleGirl]

Ես կարող եմ մարդ սպանել ու չի բացառվում, որ մի օր կսպանեմ : Չեմ հիշի ո՞վ էր ասում, բայց ասում էր, որ մենք սպանում ենք ինչ որ մեկին իրա հանդեպ չափից շատ զգացմունքներ ունենալու դեպքում ու կարևոր չի դա սեր է թե ատելություն :
Քանի որ էֆթանազիան ևս համարվում է սպանություն ապա հավանականությունը էլ ավելի է մեծանում, որովհետև ես կողմ եմ էֆթանազիային: Մարդ իրավունք ունի մահանալ առանց երկար տառապելու և չպետք է նրան զրկել այդ իրավունքից : Ես ինքս կուզեի, որ կարիքի դեպքում լիներ նենց մեկը ում համար իմ անձի կարևորությունը այն աստիճանի կլինի, որ պատրաստ կլինի ինձ սպանել :
Կսպանեմ նաև այն դեպքում երբ/եթե հարազատիս վտանգ սպառնի :

Էֆթանազիան մի քիչ ուրիշ թեմա ա, բայց եթե մարդն ուզում ա չտառապի ու մեռնի, թող կա՛մ իրա համար ուրիշ սպանող ճարի, կա՛մ ինքնասպան լինի: Պետք չի բժշկին խառնել էդ գործի մեջ:

Ոչ ծայրահեղ վիճակում ես հաստատ չէի սպանի ոչ մեկին: Այ եթե ինչ-որ սովային վիճակ լիներ կամ մեկի կյանքը մյուսինից կախված լիներ, կարող ա, չգիտեմ, չեմ կարա ասեմ: Բայց ոչ ծայրահեղ վիճակում ոչ մի դեպքում:

[Աթեիստ]

Լիզ, թեման գիտակցված սպանության մասին ա, ոչ թե «գործողությունների, որոնք ակամա հանգեցրել են մահվան»։

Դրանք լրիվ տարբեր բաներ են։

[GriFFin]

Լիզ, թեման գիտակցված սպանության մասին ա, ոչ թե «գործողությունների, որոնք ակամա հանգեցրել են մահվան»։

Դրանք լրիվ տարբեր բաներ են։

Գիտեմ Արտ։ Պարզապես զարմանում եմ, որ սենց հեշտ կարան սպանելուց խոսան մարդիկ։

[Աթեիստ]

Ես էլ եմ հեշտ խոսում, որտև մարդը գիշատիչ ա. ինչքան էլ ստեղ ընտեղ գրեն, որ չեն սպանի, հենց սպառնալիքը տեսան, սպանելու են։

Ղարաբաղյան պատերազմի տարիներին լիքը ջահելներ գնացին, կռվեցին, սպանեցին։ Բայց որ հարցնեիր, էլի դժվարանալու էին պատասխանել։