Ես ճիշտն ասած չեմ հասկացել թե սա ինչու ա "կինո" տեքստը վիզուալի հետ չի կապվում նենց որ ձգի կինոյի… գործողությունները քիչ են… եթե առանց ձայնի նայես գուցե չիմանաս որ տեքստ կա, այսինքն քո մոտ տեքստի պահանջ չի առաջանում… ընդորում շատ տեքստեր կարա սրա տակ գնա… տիկնիկները վատը չեն բայց դիսկոնեկտը մեծ ա տեքստից… նայել եմ առանց ձենի ու լսել եմ առանց պատկերների… իսկ միասին… մմմ եսի՞մ, ինչի՞ պտի նկարբեր հենց սենց…
Տեքստը լավը չի… գրողի դիրքորոշումը, որը կարծես պետք ա լիներ, բացակայում ա ու ոնց որ կատարյալ անտեղյակ լինի ինչ ա կատարվում շրջապատում ու աշխարհում… բառերի ու դարձվածքների "կույտը" քեզ դնում ա մի վիճակի մեջ որ հարց ես տալիս "ի՞նչ ես ուզում մտածեմ" "ի՞նչ պտի մտածեմ որ չեմ մտածում"… կարծես թե պարզ ա թե ինչին ա դեմ գրողը, ամեն ինչին, բայց դա բավարար չի… մի տեսակ դժգոհ-աբիժնիկ-հեգնականախառը մի հատ տեքստ ա, թափռտած՝ ցաքուցրիվ… ու արված ա շատ հին ոճով…
Բայց Ժառին մի հատ մեծ շնորհակալություն…
Էջանիշներ