Մեջբերում Rammstein-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Քո համար շատ մոտ ա, իմ համար տվյալ պահին շատ հեռու ա։ Էդ հեռու, մոտիկ, տեսադաշտ բառերը հարաբերական են, կարող ա 500 մետր էն կողմ էլ տեսադաշտդ թույլ տա անցում տեսնել։ Դրա համար եթե կա տենց կանոն, որի համաձայն էդ դեպքում պետք ա անցնեի մենթի ասած ձեւով, ասա էդ կանոնը, ես էլ իմանամ, թե ոնց ա սահմանված, քանի մետր եւ այլն։ Կարծում եմ չկա։ Ես, էլի ասեմ, եթե ես ուզում եմ հատել Աբովյան-Իսահակյան խաչմերուկը, ու անցումը փակ ա, ես միակ ճիշտ տարբերակը համարում եմ վերեւով անցնելը ու ես պարտավոր չեմ իմ խաչմերուկի փոխարեն իջնեմ Աբովյան-Մոսկովյանը հատեմ, հելնեմ, որտեւ եթե կա խաչմերուկ, պիտի լինի նաեւ ինչ-որ ձեւի հետիոտնային անցում, այսինքն մի խաչմերուկի անցումը չի կարա մյուսին փոխարինի։
Ի դեպ մի անգամ որ մենթին ասեցի, որ նա սրան այլընտրանք չի, ասեց, որ ընդունում ա, ու իրանք դրա համար են ըտեղ կանգնած։

Հ.Գ. Էս միտքը ասել եմ ու ասելու եմ, ով չի ուզում, թող չընդունի. նորմալ քաղաքը առաջին հերթին հետիոտնինն ա, հետո նոր վարորդինը։ Իսկ Երեւանը գնալով հարմարեցնում են մեքենաներին` տասնապատիկ ավելի անհարմար դարձնելով հետիոտների համար։ Չի կարելի տենց։

3.3. Հետիոտները պետք է երթևեկելի մասը հատեն հետիոտնային անցումներով, իսկ դրանց բացակայության դեպքում՝ խաչմերուկներում՝ մայթերի կամ կողնակների ուղղությամբ:

Եթե տեսադաշտում բացակայում են հետիոտնային անցում և խաչմերուկ, ապա բաժանարար գոտի կամ պատնեշ չունեցող ճանապարհները թույլատրվում է հատել երթևեկելի մասի եզրին ուղղահայաց, երկու կողմերից լավ տեսանելի հատվածներում:


Հիմա Բաղրամյան Դեմիրճյան խաչմերուկի վրա զեբրը խաչմերուկի 3 կողմում ա նկարած։ Եթե քեզ պետք ա անցնել հենց են մասը, որտեղ գծած չի, դու պետք ա անցնես մնացած 3-ով ու հասնես քո ուզած կետին։

Նույնն էլ երիտասարդական։ Եթե քո դիմաց անցում չկա, պտի գնաս կամ վերևի կամ ներքևի անցումներով անցես ու հետ գաս հասնես քո ուզած կետին։ Որովհետև տեսադաշտում կա առնվազն 2 այլընտրանքային անցում։

Ինչ վերաբերում ա քաղաքը մեքենաների համար հարմար դարձնելուն։ Եթե ես հասնեմ իմ ուզածին ու իրանք բոլորը սկսեն քշել իմ ուզած ձևով, ես հաստատ չեմ նեղվի իրանցից։