Սկզբից մտադիր էի միայն Կավիճի մասին բացել թեման:
Հայ համեմատաբար նոր նմանատիպ երաժիշտ-ստեղծագործողներից մեկն էլ «Ավելուկ»-ն ա: Էդ աղջիկը և՛ նկարում ա և՛ խոսքերն ա գրում և՛ երաժշտությունը և՛ գիթարը նվագում: Իր մասին էլ կարող ենք խոսել թեմայում
Իսկ Կավիճը միամիտ ա աչքովս ընկել FB-ում՝ ակումբցիներից մեկի հավանումների մեջ: Սկզբից իրեն եմ հարցուփորձել՝ իմացել, որ ժամանակին vat che անունով ա հանդես եկել, անունն էլ երևի Վաչե ա: Դրանից մի քանի օր անց լսեցի՝ մեջբերեմ նամակս
Երաժշտության մասին ոչ մի վատ բան չեմ կարող ասել իհարկե: Խոսքերը... մի տեսակ հակասական էին, մե՛կ գրականին մոտ, մեկ սովորական խոսակցական, մի երկու տեղ էլ անպարկեշտություն տեսա, լսածս հե՛նց առաջին երգի առաջին բառերն էին «գնա գրողի ծոցը»: Ու էլ չեմ խոսում էն մասին, որ էկրանին գրվող բառերը տեղ-տեղ անգրագետ էին, շատ անգամ նույնիսկ թվում էր հատուկ ա արել, որովհետև սովորաբար էնքան էլ անգրագետի տպավորություն չէր թողնում: Հա՛, FB-ի իր էջում էլ ռուսախոսություն էնքա՜ն ակնհայտ ու պարզ ա երևում:
Բայց ամեն դեպքերում, բավականին հետաքրքիր էին խոսքերը, իմաստը, խորությունը, փիլիսոփայությունը, ոնց որ էն խմբերից լինի, որին պիտի մի քանի անգամ լսեմ, որ լիովին հասկանամ: Լավն էր մի խոսքով:
Գիտեմ, ակումբում իրեն լսողներ կան, «Թեմայից դուրս»ում էլ եմ տեսել Ռուֆին ու Բյուրին: Հետաքրքիր ա հատուկ ա՞ տեղ-տեղ անգրագետ գրում: Դրանից առաջ էլ «ԵսուԻմ2»-ի «Տիեզերք»ն էր հրապարակել Ռուֆուսը: Իսկ վերջինիցս շաաա՜տ առաջ Կակտուսիկը: Ես դրա կողքին կուզեի ավելացնել նաև «Բարև music band»-ին, որ էլի Անիի շնորհիվ եմ բացահայտել տարիներ առաջ:
Նմանատիպ երաժիշտներին էլ եմ առանձին folder-ով առանձնացրել ընդհանուր հայկականների միջից:
Էջանիշներ