Սոմերսեթ Մոեմ- Թատրոն

[Ուլուանա]

Ես էլ մի քսան տարի առաջ եմ կարդացել։ Ջուլյայի կերպարն իմ մեջ տպավորվել է որպես ուժեղ, խելացի, բայց էգոիստ ու քմահաճ էգի կերպար։ Ինչպես Բյուրն ասեց, Ջուլյան գիտեր՝ ոնց ուզածին հասնի, ու ուզածին հասնելու համար պատրաստ էր քայլել մարդկանց վրայով։

Բայց Էլիզայի հետ համաձայն չեմ, թե հիմնական մեսիջն էն ա, որ աշխարհը թատրոն ա: Աշխարհը թատրոն ա հենց մենակ Ջուլյայի համար. ինքն ամեն տեղ խաղում ա՝ թե՛ բեմում, թե՛ դրանից դուրս:

Համաձայն եմ։ Ես էլ եմ էդպես հասկացել։