Յոհաննեսբուրգ

**Յոհաննես** · 18.01.2016, 23:34

Մարդ չկարդա.
Արա ես սրանց տիրու մերը,հերը և օբշի էղած-չեղածը:Մարդկանց մի քանի տեսակ կա,որ ոչ մի ձև էդ մարդկանց չեմ հասկանում ու եթե անգամ 9 առողջ գերմանացի նեգրեր ինձ 7 գիշեր-ցերեկ բռնաբարեն մեկա չեմ հասկանալու:Իրանց ջոգելով կյանքը իրոք բեմա,իրանք էլ էդ բլնգած բեմի պիդռ դերասաններն են:Պրինցիպի իմ հեչ պետքը չի,ինչ եւզում են թող անեն,ուղղակի էս 169օրը վատա ազդում վրես

**Յոհաննես** · 20.01.2016, 23:15

Սևոյան չցնդես,քիչ մնաց ու հետո կհասկանաս էս ամենի դրական կողմերը...

**Յոհաննես** · 24.01.2016, 01:42

Ու էս պահին ինձ հետ է իսկական ընկեր Մեսչյանը

**Յոհաննես** · 31.01.2016, 22:46

ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ: ԴԵՄԲԵԼ ԵՄ
Քուրս ասում է,որ շատ եմ փոխվել,էլ էն առաջվա բարի,ազնիվ տղեն չկա: Շատ ուրախացա էդ լսելով,ուրեմն իրոք փոխվել եմ դեպի լավը:
Մի ամիս առաջ ասում էի,որ բանակում էլ սովորելու բան չունեմ,բայց էս ամսում մի տղա ինձ էնպես մարդկանց քցել,խաբել,շահագործել սովորեցրեց,որ դրսում հսստատ չէի կարա սովորեի:
Մի տեսակ կայֆա մեջիդ լավը սպանելը,մարդիկ էդ լավը չնդունեցին:

**Յոհաննես** · 03.02.2016, 23:58

Ես հիմա կանգնած մրսում եմ ու թքած ունեմ,թե քանի աստղ է փայլում երկնքուն-ընկերոջս ընկերոջ մտքերիցա:Մի տեսակ հարազատ միտքա դարձել

**Յոհաննես** · 06.02.2016, 02:50

Հերթապահ եմ ու քսան տերեկանս հերթապահության ժամանակ դիմավորեցի:Եզակի ծնունդա ու հիշվող:Ծնունդիս օրով քնել չկա...ծնունդիս ինձ կանեմ մի մեծ նվեր ու վերջապես պարտկերիցս կպրծնեմ:
Էլ բան պետք չի երջանկության համար

**Յոհաննես** · 15.02.2016, 02:28

1.Բանակ-էստեղ քանի որ ամենաշփվող մարդն եմ համարյա բոլորի քաղաքացիական կյանքը գիտեմ,իմ հետ ինչ-որ կիսվում են ու եթե անկեղծ կայֆա լսելը:Մինչև էստեղ գալս իրանք սաղ իմ համար անկապ դեմքեր կլինեին,բայց առանձին զրուցելուց հետո շատ հավես ու հետաքրքիր տղեք են:Զորացրվողներից մեկը տենց հավեսով կյանքը պատմեց,դե քիչ թե շատ զարգացած էր ու քիչ մը տարբերվող:Էսօր ֆբ-ում իրա ու ընկերուհու նկարը տեսա,դե հա պրինցիպի իրոք անկապ դեմքա....
2.Յա իդու դամոյ-հերթապահ եմ,մեր տղեքից մեկը մի երկու ժամ առաջ դուրս եկավ որ սամավոլկա գնա,մի կերպ փորձում եմ հետ պահել էդ մտքից,բայց մինչև հիմա դրսում խոսումա հեռախոսով....մեկդ գնացեք բացատրեք թող հետ գա,ինչքան էլ դժվար խնդիր լինի մեկա հիմա ոչ մի բան չի կարա անի
3.Գերհոգնածություն-օրը մեջ վերակարգ եմ,աչքերս փակվում են:Մի կերպ եմ գրում.Էնքան հոգնած էի,որ ոչ Գայլուկի,ոչ էլ Դատարկի ծնունդը չկարողացա շնորհավորեմ....
4Ահա և վերջ-բան չմնաց