Ախպեր,ասում էր,որ ես հումորի զգացողություն չունեմ(գրողը տանի էդ անտեր հումորը ինձնիցա սկիզբ առել),դախ եմ(հը՞,ո՞վ,ե՞ս),լավն եմ(սիրտս մղկտաց ։Դ),վստահելի եմ(հասկացել էր),բարի եմ(չարու վերջը վատ էր,բայց բարու վերջը վաբշե պ****ց էր),դամբուլ եմ(դե քո համար թեկուզ տանձ)։
Ախր,պիտի ճանաչեր,չէ՞։
Անտերը,որ մի բան զգում եմ,մինչև վերջ նվիրվում եմ ու ինձ համար կարևոր դարձնում։Էդ կարևորությունն էր,որ չկարեցա իրա հետ ես ես լինեմ։Գիտեի,որ այ էս պահը գալու է ու այ էս պահից հլը շատ կունենամ։
Հունիսի 16֊ին չշնորհավորեք,պռոստը իմացեք,որ կյանքիս թոփ 5 պ*****ծ օրերից մեկնա եղել։
Մեջբերել
Էջանիշներ