Այս գրառումը ցենզուրայից դուրս է
Այս գրառումը ցենզուրայից դուրս է
Էս կյանքը ճլորած պուպուլի նման հիասթափություն ու սևամորթի առնանդամի նման երկար բանա։
Էս կյանքը չբավարարված հայի պատկերավմցումնա սեքսի մասին ու նիմֆոմանի ամենօրյա զահլա զբաղունքնա։
Էս կյանքը ցորենի հասկի նման ազատ ու Խաչատուր Աբովյանի նման կորած բանա։
Էս կյանքը դեռահասների սերնա ու մի քանի տարի անց իրանց կենցաղային հարաբերություններնա։Էս կյանքը Ծիր Կաթինի նման հանճարեղ ու Սև խոռոչի նման անբացատրելի բանա։
Էս կյանքը Տիտանիկի միջի Ռոզի նկարնա ու էդ Տիտանիկի վերջում ոտքերի եղունգները կարմիր գույն ներկած տատինա։
Էս կյանքը Ամպային ատլասի միջի գեյերի սերնա ու 3մետրի էն զույգը։
Էս կյանքը գիշերնա ու էս կյանքի դժբախտությունը ցերեկնա։
Էս կյանքի իրականությունը Կաֆկան ու Լինչն են,իսկ երևակայականը Քամյուն ու Ջարմուշը։
Էս կյանքը ամաչկոտ պոռնոաստղի հույզերն են առաջին նկարահանման ժամանակ ու էս կյանքը իրան սիրահարված տղայի արցունքներն են։
Էս կյանքը խնդիր լուծելու նման հավեսա ու գրատախտակի դեմը կանգնած անհույս տղենա։Էս կյանքը մեր գործարանի կիսաքանդ շենքնա ու դրա մեջի սատկած աղվեսներն են։
Էս կյանքը օդանավակայանի զգացողություններն են ու Մեսչյանի երգերը։
Էս կյանքը ակումբցիներն են ու իմ կուսեցիները։
Էս կյանքը տեղական կանեփա ու սովորական յոնջա։
Էս կյանքը ռսների նման ալկաշ ու հրեաների նման հզոր բանա։
Ես կյանքը գազելի ժողովուրդնա ու ես եմ։
Էս կյանքը Համո Սահյանի Իմ Պապնա։
Էս կյանքը սպիդի ու հավատի միաձուլումնա։
Էս կյանքը հետույքա։
Էս կյանքը մեր ԱԺ-ի նման վեհ գաղափարա։
Էս կյանքը նեղացած մուկա։
Էս կյանքը պատանի մի նկարիչա ու էս կյանքը իրա էմոցիաներնա։
Էս կյանքը Ֆիդել Կաստրոյի ՄԱԿ-ում ունեցած ելույթնա ու էս կյանքը Բուշի վրա շպրտած կոշիկնա։
Էս կյանքը 2 հատ ձուա։
Էս վերջերս նախաերազային փուլը էնպիսի հիշողություններ է բացահայտում,որ ուղղակի շշմում եմ։Եվ այնուամենայնիվ գոյություն ունեն մի քանի զուգահեռ իրականություններ։
Cassiopeia (18.10.2016), Մուշու (18.10.2016), Նիկեա (18.10.2016)
Պ****ց,կյանքի նման ընթացք սկի ամենավատ երազներում չեմ տեսել։Վաղվանից ոչ մի բան չունեմ ոչ փող,ոչ ընտանիք,ոչ տուն։
Կյանքա էլի,ինչ էլ ասես լինումա,մենք էլ սվինգից էինք դժգոհում։Էհ-էհ-էհ
Էստեղ տեղ են գտել աշխարհի բոլոր քֆուրները։
Քանի եկել եմ ծարավս հագեցնեմ
Մի 4-5 տարեկան երեխա էի,հորաքրոջս տղայի ծնունդն էր,էդպես գնացել էինք:Իմ համար խելոք նստած էի հյուրասենյակում,իսկ ինքը 10-րդ դասարանում էր ու իրա բոլոր դասարանցիներին հրավիրել էր:Իրանք դասարանցիներով ու ընկերներով ուրիշ սենյակում էին,քեֆ էին անում էլի:Մի պահ գնացի միջանցք ու էդ սենյակի դռնից ներս նայեցի:
Գրողը տանի,ինչքան կարևոր պահ էր էդ ինձ համար,որ մինչև հիմա չեմ մոռացել ու մինչև կյանքիս վերջ էլ կհիշեմ:Դե հա երգերը կամ անկապ ռուսական էին,կամ ահավոր ռաբիզ,բայց էդ չի էհ հարցը,ախր մթնոլորտը,էդ մարդիկ,իրանց էությունը,իրանց մտածելակերպը,իրանց ցանկությունը...անկեղծ գժվելու բան էր,դե հա էս ամենը էդ պահին չմտածեցի,բայց դե մի թավուր եղա էլի:Տղա-աղջիկ բոլորը էդ ժամանակ մի թավուր ամեն ինչ կապում էին ամուսնանալու հետ,բայց այ էս էն վերջի պահերից էր,որ կարային լիարժեք մթնոլորտին տրվեն ու վայելեին իրանց երջանկությունը,դե էսա քիչ էր մնում,դպրոցից հետ արդեն ամեն ինչ կփոխվի իրանց կյանքում:Մի երկու սիրահար զույգի սիրային հարաբերությունները,գրողը տանի ցնդելու բան էին:
Մի աղջիկ կար,դե էդ վախտով վերջն էր,էս գրելու ընթացքում մի պահ հետաքրքրեց ու մտա ֆբ-ով գտա իրան,գրողը տանի. Բույլ մը նայվածք ու քանդվում ես,եթե էս կյանքը քիչ մը ուրիշ ձև լիներ Տրոյան իրա մոտիվներով կնկարեին:
Ու էդ ամբողջ մթնոլորտի ամենակարևոր բաղադրիչը այ էս երգն է,որը գժվելու աստիճան համով է ինձ համար:
boooooooom (09.11.2016), CactuSoul (16.11.2016), John (08.11.2016), Նաիրուհի (08.11.2016)
էս անտեր հերգրում էնքան պ*****ծ երևույթներ կան,որ հեռու է պետք գնալ,շատ հեռու։Փոխել,սարքել,շինել-չկա նմանատիպ հասկածություներ,դե չնայած շինել կա,ուղղակի ուրիշ իմաստովա գործածվում։Դե հա,էս երկրում ես կարամ իմ հավեսով ապրեմ(էն որ դրսում դժվար թե էլի),բայց դե ամեն ինչին էլ չափ կա էլի բ**ը,հա ինչքան էլ էգոիստ լինեմ,չեմ կարա էլի ապրեմ մի տեղ,որ օրը 24ժամ դրած բռնաբարում են էս ազգին,հա-հա,էդ էլ գիտեմ,ազգն էլ մի բան չի,բայց դե մարդ ինչքան պ******ծ ուզումա լինի,պետքա երկիը ապահովի էդ մարդկանց արժանապատիվ կյանքը,եթե անգամ արժանապատվությունը իրանց համար անհաս փառքի ճամփա է
Գրողը տանի մեկ-մեկ էնպիսի մտքերի վրա եմ ինձ բռնցնում,որ լուրջ մի թավուր վախենում եմ,բայց վատն էլ էնա,որ էդ մտքերը տենց անկապ չեն գալիս-գնում,ապրում եմ դրանք ու մի պահ իրականությունը փոխվում է։Մի բան հետս էն չի,Յոհան ջան թեթև,հանգիստ,լավա սաղ այ ախպեր,թող էլի։
Դե հա,մի քանի օրից իրան էլ չեմ հիշի,բայց դե ներկայում ինքն է:Եղբայր ինքը մահ է,մահը մեղմ է ասված:Էսպիսի աղջիկ մարդկային պատմության ընթացքում 3 անգամ է հանդիպել:
Առաջինը էդ Կլեոպատրան էր,2-րդը Բելուչին է,դե 3-րդն էլ ինքն է :Ճ
էս ամբողջ աշխարհում մենակ ես կարայի էդ աղջկա հետ հանդիպելու ընթացքում փիլիսոփայությունից,կյանքից,գրքերից ու ֆիլմերից խոսեի:Իրա տեղը լինեի ինձ արդեն գրողի ծոցն էի ուղարկե,ասենք Յոհան ջան,դու դեբիլ ես էլի:Հանդիպում ես կայացած աղջկա հետ,որի արտաքինը,մտածելակերպը,ապրելակերպը ու իրա էությունը քեզ ահավոր դուր է գալիս ու սկսում ես անկապ խոսել:Մյուս կողմից էլ իրան կայացած տղամարդ է պետք,իսկ դու արդեն 3 տարի է մի դրամ չես աշխատել(եթե չհաշվենք բանակի պալչկեն ),անկապ օրերը գլորում ես,ոչ դաս ես անում,ոչ աշխատում ես:Քեզ դրել ես մի թույն դեմքի տեղ,քո մասին ահավոր բարձր կարծիք ունես(հա դե նենց չի վատն ես ),բայց ես հո լավ գիտեմ ինչ լոդռ,անաշխատասեր դեմք ես:
Հ.Գ Մեկդ էդ աղջկան հարցրեք էլի իմանանք էլի,ի՞նչ է գտել իմ մեջ
Հ.Գ 1. է Մեսչյան ջան.
Օրերը լուռ, օրերը ցուրտ,
Օրերը լերկ, օրերը անիմաստ,
Օրերը նեղ, օրերը խենթ,
Օրեր անշարժ, կամ էլ վազքից հոգնած:
Օրեր հարբած, օրեր տարված,
Օրեր կարոտ, օրեր օտարացած,
Օրեր լարված աղեղի պես,
Օրեր աղոթք, կամ անեծքի տրված:
boooooooom (25.11.2016), CactuSoul (25.11.2016), Har-am (18.12.2016), John (25.11.2016), Mr. Annoying (25.11.2016), Smokie (25.08.2017), Մուշու (26.11.2016), Նաիրուհի (25.11.2016), Նիկեա (25.11.2016)
Երբ դեռ խավարի մեջ նստած կյանք էր ստեղծում,ամենակարևոր բանը սխալ էր արել,ու չփոխեց էդ,քանի որ ստիպված կլիներ ամեն ինչ նորից սկսել:Դրա համար էլ,խավարը սկսեցինք գերադասել լույիսց:
©Կյանքից խռոված Յոհանը
Մուշու (29.11.2016)
Արա դե իմ նման զգացեք էլի,ցնդեք,պայթեցրեք ձեր մեջի եղածը։Իմ մեջ ամենասիրունը էդ երևույթները զգալու հատկությունն է։Էն որ լրիվ քաշում եմ մեջս ու դուրս թողնում։Ծխում եմ կյանքը էլի ու էդ ծուխը տեսեք ու ցնորվեք։Հուսամ մի օր էս ինքնասիրահարվածությունս կանցնի,բայց դե մեկա ճիշտ եմ ասում ։))
Մի բան անենք խմած ժամանակ ես գրառում չանեմ էլի ախ,էս ոնց է բացել
Ո՞վ եմ ես-Ես եմ։
Գտե՞լ եմ ինձ-այո
Բա էլ ի՞նչ եմ մտածում-չեմ ուզում կորցնեմ
Հ.Գ Ուսմունք եմ ստեղծելու,անունն էլ դնեմ.<<Կյանքը ցավ է,իսկ մենք մազոխիստ>>
Եթե Եվրոպայում էդպես է,ուրեմն ֆսյո էդ է ճիշտը։
Պիզդեց էլի
CactuSoul (09.12.2016)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ