Սպասեք իմ տված հարցին ես էլ պատասխանեմ, թե չէ տենց էլ ո՛չ գործիս տեղը, ո՛չ էստեղ չարտահայտվեցի
Մեծանալու առաջին զգացողությունն ունեցել եմ երրորդ կուրսի սկզբերին, երբ տասնութ-տասնինը տարեկան էի: Նենց մի տեսակ տարօրինակ էր, որ մտնում ես ուսխորհուրդ, ու արդեն քեզ ճանաչում են, հարցնում են ոնց ես, ինչ ես, էլ որպես պուճուր առաջին կուրսեցու չեն նայում:
Իսկ երկրորդ զգացողությունս սկսվեց չորս տարի առաջ, երբ տեղափոխվեցի Եվրոպա ու սկսեցի մենակ ապրել, ես էի գլխիս տերը, էլ ծնողներիցս փող չէի վերցնում: Ու դա մի ամբողջ հասունանալու պրոցես էր, որը երևի պիտի ավելի շուտ անցնեի:
Մեջբերել
Էջանիշներ