Ընդ որում, գրականագետներն էլ հիմնականում մենակ անունն են լսել, սկի չեն էլ կարդացել, ուր մնաց սիրած գրող լինի:
Ես զարմանում եմ, որ էդտեղ կա: Ընդհանրապես, էս կողմերում ոչ անգլալեզու գրականությունը հեչ մոդա չի: Գրախանութներում երբևէ Կունդերա չեմ տեսել (չհաշված ֆրանսիական գրախանութը): Նույնիսկ գրախանութում կամավորություն անելու ինտերվյուի ժամանակ գրախանութի տերերից մեկը, որը գրականագետ ա, ինձ հարցրեց սիրածս գրողների մասին: Կունդերայի անունը տվեցի, ասեց՝ ա՜հ: Ու դա ոնց որ նշանակեր՝ հա, անունը լսել եմ, բայց տեղը չեմ բերում ով ա, ինչ ա:
դե որովհետև Հայաստանում կարդացող համայնքը քիչ ա, մեկը որ կարդում ա, կամ մի հեղինակի ա բացահայտում սաղ իմանում են, տենց տարածվում ա, բոլորս կարդում ենք․ էդ մի տեսանկյունից Հայաստանի փոքրությունը սիրում եմ։ Բայց մի կողմից էլ խանդելու ա, որ շատ մարդիկ են մեկ էլ սկսում Պալանիկ, Գեյման ու Կունդերա կարդալ։
Հ․Գ․ ես նախանձ եմ ու չար![]()
i wanted to destroy something beautiful
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ