Ինչպե՞ս լուսաբանել ինքնասպանության դեպքերը

[Աթեիստ]

Արտ ջան, ես հստակ գրել էի «Իհարկե խոսքը չի գնում արտառոց դեպքերի մասին, որոնց մասին պետք ա գրվի:»

Իսկ նենց ես էլ կարող եմ օրինակ բերեմ նույն Շամշյանից, թե ոնց էր մի վթարի մասին խայտառակ ապատեղեկատվություն տվել, ու ոչ միայն մամուլում, որի արդյունքում կոմայի մեջ գտնվող, բայց իրականում ղեկին չեղած մարդու հարազատներին հա անհանգստացնում էին քննչականից: Նենց որ էդ դեղին մամուլը ռադ արա, ես դրա հետևանքները տեսել եմ:

Պատրաստ եմ ռադ անել (տեսականորեն անում եմ, իրա կայքը չմտնելով), եթե առաջարկես ավելի լավ տարբերակ։
Էն մի առաջարկդ լուրջ չի։

[Chuk]

Պատրաստ եմ ռադ անել (տեսականորեն անում եմ, իրա կայքը չմտնելով), եթե առաջարկես ավելի լավ տարբերակ։
Էն մի առաջարկդ լուրջ չի։

1. Շամշյանին պահում ենք, քանի դեռ ավելի որակյալ այլընտրանք չունենք,
2. Բոյկոտում ենք մյուս լրատվականների նմանատիպ լուրերը,
3. Իշխանափոխություն ենք անում,
4. Ազատություն քաղբանտարկյալներին:

[Freeman]

1. Շամշյանին պահում ենք, քանի դեռ ավելի որակյալ այլընտրանք չունենք,
2. Բոյկոտում ենք մյուս լրատվականների նմանատիպ լուրերը,
3. Իշխանափոխություն ենք անում,
4. Ազատություն քաղբանտարկյալներին:

5. Կրկնել)

[GriFFin]

Արտ, տրոլլինգ ռեժիմն անջատի, մարդիկ լուրջ հարց են տվել ։)

Ես գտնում եմ, որ լրագրողը ինչ ուզում ա ու ինչքան մանրամասն ուզում ա կարա ներկայացնի ցանկացած նյութ, քանի դեռ չի խախտում օրենքը (օրինակ՝ մարդու անձնական ինֆորմացիայի անձեռնխելիությունը)։
Մեկը գնում ա սաղ օրը Քարդաշյանի թշերից ա կախվում, մյուսը ման ա գալիս, որ վթար գտնի ...

Արդյունքում ունենում ենք լիքը լրատվականներ, մարդ կա Slaq.am ա հավանում, մարդ կա՝ Shamshyan.com և այլ։

Ես որ լավ հիշում եմ 2008 մարտի մեկից հետո մի ամիսը։ Ախպոր պես, սենց լավ ա։
Ասենք ես գիտեմ, եթե վթար եմ տեսել, ու ինֆո եմ ուզում, մտնում եմ շամշյանի մոտ, լուրերի համար ըտեղ չեն գնում։

Հ.Գ.
Ինչ վերաբերում ա էդ լուրերով ինքնասպաններին դրդելուն, մի հատ սմայլ՝ ։
Մեկ էլ նույնասեռականների մասին հոդվածներն են դրդիչ, ։

Ինչի՞դ ա պետք վթարների մասին ինֆոն: Չհասկացա

[GriFFin]

Իմ կարծիքով մաքսիմումը սա պետք է լիներ.

«Ապրիլի 25-ի պատահարները

Հանրապետությունում ապրիլի 25-ին.
- Տեղի է ունեցել 78 վթար, կա 1 զոհ, 2 վիրավոր,
- Գրանցվել է հրդեհի 16 դեպք, զոհեր չկան,
- Կատարվել է ինքնասպանության երկու փորձ, երկուսին էլ փրկել են,
- Քանդվել է մեկ շենք,
- Կատարվել է 268 կողոպուտ,
- Վիճաբանության ու կռվի 89.5 դեպք,
- Անձրևի տակ է ընկել 96453 հոգի»

Բնական ա, միայն էն դեպքերը, որ եղել են:

Մինիմալիստական ոճ: Ինձ դուր եկավ էս տարբերակը, բայց չեմ կարծում, որ այն իրագործելի ա: Ես լրագրողների աշխատելու ձևից բան չեմ հասկանում, բայց ինձ թվում ա, որ իրանց ոչ ոք չի վարձատրի նման կարճ հոդվածի համար: Էդ մարդիկ փող են ստանում երկար, սուր, պսևդո իմաստ ունեցող հոդվածներից ու լայքերից:

[Vaio]

Քանի որ Շամշյանից խոսք գնաց, ասեմ, որ շատ դեպքերում ինքը դեպքի վայրում չի լինում, ֆոտոներն ու վիդեոները իրան պարտադրաբար նվիրումա էտ ֆոտո ու վիդեո անողը (հիմնականում ոստիկանության աշխատող) :

[Vaio]

Եթե ինքնասպան լինողը թողել է գրություն, որը հասարակական, սոցիալական նշանակություն ունի (օրինակ` ուղղված է իշխանավորին, կապված է երկրի վիճակի` սոցիալ, անարդարության խնդիրների հետ), ապա պետք է լուսաբանել:

Եթե տվյալ գրության մեջ թողնված է շաբլոն գրություն, օրինակ. «Խնդրում եմ այս արարքի մեջ ոչ ոքին չմեղադրել» կամ նմանատիպ մի բան, ապա ոչ մի իմաստ չկա այն հրապարակել մամուլով, քանի որ այդ գրությունն ուղղված է ընտանիքի անդամներին (նեղ շրջանակին) :

Եթե ինքնասպան լինողը չի թողել գրություն, բայց ինքնասպանության նպատակը հասարակությանը, իշխանավորներին իր կողմ ուշադրություն հրավիրելն է, ապա իմաստ ունի լուսաբանել այդ դեպքը: Ինքնահրկիզման եղանակով ինքնասպան լինողները պարտադիր ուզում են հատուկ ուշադրություն հրավիրել դեպի իրենց, դեպի ինչ-որ խնդիր:

Եվ այլն:

Լուսաբանել պետքա նենց բան, ինչը արտառոց է, շաբլոն չէ: Օրինակ եթե ինքնասպան է լինում 12 տարեկան երեխան, անպայման պետք է լուաբանել:

Լուսաբանելիս չպետք է օգտագործել լուսանկարներ կամ տեսանյութ, արտեղ պատկերված կլինի դիակը:

[Մուշու]

Լուսաբանելիս չպետք է օգտագործել լուսանկարներ կամ տեսանյութ, արտեղ պատկերված կլինի դիակը:

Անձի ո՞վ լինելը բացահայտել կարելի է :

[Vaio]

Անձի ո՞վ լինելը բացահայտել կարելի է :

Լուսանկար կամ տեսանյութ չհրապարակելու իմաստն այն է, որ մարդիկ չտեսնեն, մեղմ ասած, տհաճ կադրեր, բացի դրանից էլ, ի՞նչ իմաստ կա հստակ նշվի, թե ինքնասպան լինողը, օրինակ` Երևան քաղաքի բնակիչ, էս ինչ փողոցի, էս ինչ շենքի, էս ինչ բնակարանի բնակիչ Ջոն Վյաչեսլավի Պողոսյանն է: Բացառություն է, երբ մահացողը հայտնի մարդ է:

[Աթեիստ]

Օրինակ 1
Ես ինտերնետով շփվում եմ ինչ որ մեկի հետ։
Ու դրա մասին իրա հարազատները տեղյակ չեն։
Այնպես, ինչպես հիմա իմ հարազատները տեղյակ չեն ակումբցիներից։

Այդ մարդու հետ մի բան պատահելու դեպքում ակնհայտ ա, որ հարազատներն ինձ տեղյակ չեն պահելու։
Մարդ ա, կարող ա վթարի ա ենթարկվում ու իրան պետք ա նույն խմբի արյուն, ինչ իմն ա։
Ես պտի լուրերով լսեմ իրա անունը, որ օգնություն առաջարկեմ, ոչ թե նստած մտածեմ, թե խի կապի մեջ չի, ինքն էլ ընտեղ մեռնի։

Պատկերացրեք, լրիվ անհայտ, շարքային քաղաքացի ա, աստղ չի, որ, ըստ ձեզ, անունը նշվի։


Օրինակ 2
Էլի ինտներնետով շփվում եմ մեկի հետ, որը բողոքում ա ընտանիքում լարված իրավիճակից, ու ասում որ ինքն ու քույրը/եղբայրը արդեն մտածում են ինքնասպանության մասին։
Ես փորձում եմ նրան հետ պահել։
Հետո լուրերով իմանում եմ, որ նա այնուամենայնիվ ինքնասպանություն է գործել (իմանում եմ, որտև անունը նշում են), ես էլ հասկանում եմ, որ հարկավոր է քրոջը/եղբորը գտնել, օգնել, որ նրա հետևից չգնա։ Իսկ անուն չտալու դեպքում էլի սպասում եմ մինչև նա հայտնվի կապի մեջ, իսկ այն ընթացքում կորցնում ենք երկրորդին։

Ես բերեցի 2 օրինակ, որոնց դեպքում անուն տալը օգուտ ա տալիս, հիմա խնդրում եմ բացատրել, թե ինչ վնաս ա տալու անուն տալը։
Առանց վիճելի պնդումների, ինչպիսիք են «Լուսաբանելիս չպետք է օգտագործել լուսանկարներ կամ տեսանյութ, արտեղ պատկերված կլինի դիակը»։

Եթե ասում եք պետք չի, բարի եղեք փաստարկներ բերել։

[Chuk]

Օրինակ 1
Ես ինտերնետով շփվում եմ ինչ որ մեկի հետ։
Ու դրա մասին իրա հարազատները տեղյակ չեն։
Այնպես, ինչպես հիմա իմ հարազատները տեղյակ չեն ակումբցիներից։

Այդ մարդու հետ մի բան պատահելու դեպքում ակնհայտ ա, որ հարազատներն ինձ տեղյակ չեն պահելու։
Մարդ ա, կարող ա վթարի ա ենթարկվում ու իրան պետք ա նույն խմբի արյուն, ինչ իմն ա։
Ես պտի լուրերով լսեմ իրա անունը, որ օգնություն առաջարկեմ, ոչ թե նստած մտածեմ, թե խի կապի մեջ չի, ինքն էլ ընտեղ մեռնի։

Պատկերացրեք, լրիվ անհայտ, շարքային քաղաքացի ա, աստղ չի, որ, ըստ ձեզ, անունը նշվի։


Օրինակ 2
Էլի ինտներնետով շփվում եմ մեկի հետ, որը բողոքում ա ընտանիքում լարված իրավիճակից, ու ասում որ ինքն ու քույրը/եղբայրը արդեն մտածում են ինքնասպանության մասին։
Ես փորձում եմ նրան հետ պահել։
Հետո լուրերով իմանում եմ, որ նա այնուամենայնիվ ինքնասպանություն է գործել (իմանում եմ, որտև անունը նշում են), ես էլ հասկանում եմ, որ հարկավոր է քրոջը/եղբորը գտնել, օգնել, որ նրա հետևից չգնա։ Իսկ անուն չտալու դեպքում էլի սպասում եմ մինչև նա հայտնվի կապի մեջ, իսկ այն ընթացքում կորցնում ենք երկրորդին։

Ես բերեցի 2 օրինակ, որոնց դեպքում անուն տալը օգուտ ա տալիս, հիմա խնդրում եմ բացատրել, թե ինչ վնաս ա տալու անուն տալը։
Առանց վիճելի պնդումների, ինչպիսիք են «Լուսաբանելիս չպետք է օգտագործել լուսանկարներ կամ տեսանյութ, արտեղ պատկերված կլինի դիակը»։

Եթե ասում եք պետք չի, բարի եղեք փաստարկներ բերել։

Արտ, հաջորդիվ գրածս ոչ թե չոր սահմանումներ են, այլ իմ պատկերացումը լրատվական դաշտի մասին:

Լրատվական կայքը նախատեսված չի առանձին անհատին սպասարկելու, առանձին անհատի հետաքրքրությունը բավարարելու համար: Լրատվականի խնդիրը հանրությանը (մասնավոր դեպքում՝ իր լսարանին) մատուցել տեղեկատվություն, որը կիրառելի, պիտանի է այդ հանրության (մասնավոր դեպքում՝ լսարանի) զգալի հատվածի համար:

Քո նշած երկու դեպքերում էլ լրատվական հսկայական կայքը լրատվություն ա տալիս կոնկրետ երկու անձի՝ քո ու ինտերնետային քո ծանոթի համար: Պիտանի ա բացարձակապես էդ երկուսիդ համար: Իսկ իմ, կներեք իհարկե, տանձին չի էդ լուրը: Ինչքան էլ կոպիտ հնչի, ինքչան էլ հաշվի առնենք դժբախտ պատահարը, բայց իրականությունն էդ ա: Թե ողջ հասարակության, թե տվյալ լրատվականի լսարանի 99.999%-ին իրականում չի հետաքրքրում ու ոչինչ չի տալիս տվյալ անձի ինքնասպանության փորձը կամ հաջողված ինքնասպանությունը, շարքային ավտովթարը, տան կողոպուտը, դանակահարության փորձը: Առավելագույնը հետաքրքրություն ներկայացնում է ստատիստիկան, թե որքանով են շատացել կամ քչացել նման դեպքերը, ինչ տարիքային խմբերում են լինում և այլն:

Եթե ասելու ես, որ յուրաքանչյուր մարդու կյանքը կարևոր ա, ու դրա համար ջհանդամ, թե էն մնացածին նյութը չէր հետաքրքրում, պարզաբանեմ, որ առանձին անհատների կյանքը ապահովելու համար աշխարհում ստեղծված են հսկայական ինստիտուտներ, ինչպիսիք են.
- ոստիկանությունը,
- փրկարար ծառայությունները,
- բուժ. հաստատությունները,
- հոգեբանական ծառայությունները:

Եթե ասենք սուիցիդալ հակումով անհատը հոգեբանի ծառայության դիմելու փոխարեն գտել է ինկոգնիտո անհատի ու նրան կիսել իր գաղտնիքը, հասարակությունը, լրատվականի ընթերցողը չի մեղավոր դրա համար, որ հիմա լրատվականը շեղվի իր բուն առաքելությունից ու զբաղվի դրանով:

Վերևում ես էլ, vaio-ն էլ գրել ենք, որ կան դեպքեր, երբ իհարկե՛ անհրաժեշտ է լուսաբանել: Դրանք հանրորեն ուշադրության արժանի դեպքերն են, ինչպես օրինակ.
- ինչ-որ աղանդավորական կազմակերպության դրդած ինքնասպանությունները,
- իշխանության ուշադրությունը գրավելու համար կատարված ինքնասպանությունները,
- բանակում կատարված ինքնասպանությունները,
- և այլն:

Սրանք կարևոր են, որովհետև լուրջ խնդիր են, որոնք պետք է լինեն հասարակության ուշադրության կենտրոնում:

Իհարկե էսօր շատերն են ակտիվ հետևում նման լրատվությանը: Պատճառը հասարակ է, էնքան են տվել, որ դրանք արհեստականորեն դարձել են «հետաքրքրող»: Իսկ տվել են, որտև տենց լրատվություն տալը ու էջերը լցնելը հեշտ ա, ի՞նչ ա եղել որ, ոնց էլ լինի ոստիկանության կամ ԱԻՆ-ի սայտը ինֆո կտա, որ սենց բան ա եղել, մենք էլ մի քանի բառ ավելացնելով, էստեղից կամ էնտեղից նկար «կպցնելով» կդնենք: Մինչդեռ էս անտեր երկրում լիքը բաներ են տեղի ունենում, քաղաքական, մշակութային, հասարակական, որոնք մնում են էդպես էլ առանց լուսաբանման, արդյունքում ասենք մշակութային իրադարձությունների նկատմամբ հետաքրքրությունը կորում ա: Ինչի՞ չեն լուսաբանում: Ա դե զահլա կա՞ գնալ, էդ իրադարձությանը հետևել, հետո գրել:

[Աթեիստ]

Արտ, հաջորդիվ գրածս ոչ թե չոր սահմանումներ են, այլ իմ պատկերացումը լրատվական դաշտի մասին:

Լրատվական կայքը նախատեսված չի առանձին անհատին սպասարկելու, առանձին անհատի հետաքրքրությունը բավարարելու համար: Լրատվականի խնդիրը հանրությանը (մասնավոր դեպքում՝ իր լսարանին) մատուցել տեղեկատվություն, որը կիրառելի, պիտանի է այդ հանրության (մասնավոր դեպքում՝ լսարանի) զգալի հատվածի համար:

Այ ստեղ ա, որ քո հետ համաձայն չեմ ։)
Լրատվական դաշտը նախատեսված ա բամբասանքների փոխարեն հավաստի (ստուգված) լուր տալուն։ Անկախ նրանից դե դա ում ա վերաբերում. Սերժի՞ն, թե՞ Պողոսյան Մարտիրոսին։
Այլ հարց ա, որ անհատին վերաբերող լուրերը շատ քչերին ա հետաքրքիր, դրա համար դնում, փախած վերնագրեր են հորինում, որ ստիպեն, մտնել, կարդալ։

Մի օր կարդում էի, թե ինչքան երեխաների մահվան դեպքեր են եղել Ռուսաստանում։
Եթե քո ասածի նման կարճ գրեին, էս ամիս մահացել ա 30 երեխա, պատկերը լրիվ այլ էր լինում, քան որ կարդում ես

1. Մայրը երեխային նետել է պատուհանից դուրս։
2. Ծնողներ հարբած մոռացել են կերակրել 3 երեխաներին, որոնք սովից մեռել են։
ու նման լիքը դեպքեր։

Եթե համառոտի դեպքում մտածում ես, որ լիքը դժբախտ պատահարներ են եղել, երկրորդ տարբերակում տեսնում ես, որ դժբախտ պատահարները չնչին տոկոս են կազմում, իսկ մահվան հիմնական պատճառը եզի տղա ծնողներն են։
Նույնիսկ եթե ձեր համար մեկ ա, կարևոր ա թիվը, իմ համար կարևոր են կոնկրետ դեպքերը։
Ու ես ուրախ են որ էսօր կա էս տարբերակը. կարդալ մենակ կարևորը, կամ տեսնել մանրամասներ։

[GriFFin]

Ինձ թվում ա, յուրաքանչյուր վատ լուր այդ թվում նաև ինքնասպանության դեպքերը պետք ա ներկայացվեն բայց հնարավորին չոր, խիստ կոնկրետ ու օբյեկտիվ, առանց հեղինակի/ լրագրողի կարծիքի ու բնականաբար առանց անուների/ անձնական տվյալների։ Չներկայացնել հնարավոր չի։ Օրինակ չկարողացա մտածել։ Ու մի բան էլ ասեմ, ես էսքան ժամանակ ա ինքնասպանություն/ փորձ կատարողի անուն չեմ կարդացել/ հանդիպել, բայց շատ եմ հանդիպել, որ զոհված զինվորի անունով-ազգանունով և այլն նշվում ա։ Ինձ թվում ա էս էլ ա տրավմատիկ ( սկզբում կարծեմ mushu-ն էր նշել) ։

[Vaio]

Դե եթե անուն-ազգանունը պետքա արտացոլվի մամուլում, և կարողա մահացողի ինքնությունը որևէ մեկին (ծանոթին, բարեկամին...) պետք լինի, ուրեմն անհրաժեշտ է ստեղծել մահացածների էլեկտրոնային գրանցամատյան ու անկախ մահվան պատճառից այնտեղ կընդգրկվեն բոլոր մահացածների անուն-ազգանունները (անձի ինքնությունը) :

Հուսով եմ նկատեցիք, որ տարօրինակ առաջարկություն եմ անում: ))

[Աթեիստ]

Դե եթե անուն-ազգանունը պետքա արտացոլվի մամուլում, և կարողա մահացողի ինքնությունը որևէ մեկին (ծանոթին, բարեկամին...) պետք լինի, ուրեմն անհրաժեշտ է ստեղծել մահացածների էլեկտրոնային գրանցամատյան ու անկախ մահվան պատճառից այնտեղ կընդգրկվեն բոլոր մահացածների անուն-ազգանունները (անձի ինքնությունը) :

Հուսով եմ նկատեցիք, որ տարօրինակ առաջարկություն եմ անում: ))

Առաջի պարբերությունը լրիվ լավն էր։