Պարզվում ա ինձ նույն ձև կենսաբանության փորձեր անելն ա դուր գալիս, ոնց որ ֆիզիկայի, առավել ևս, որ ինչ-որ պահից սկսած սկսել եմ քչից-շատից հասկանալ։
Էսօր ես 7 ժամ անդադար փորձ եմ արել։ Վերջում էլ մի քանի հավելյալ միկրոսկոպով նկարներ արեցինք։
Ժամանակ չունեմ համարյա ոչ մի բանի։ Պրծնում եմ, բայց նենց հաճելի ա կյանքըմանավանդ որ հավեսով ես աշխատում
Օքեյ, հիմա բանակ եմ գնում 3 տարով, 26-ում գալիս եմ։ Կարա՞մ գիտնական դառնամ։
Նիկեա (11.11.2017)
Կար ժամանակ երբ մարդկանց սիրում էի։ Հիմա չէ, իրանք ծանրություն են ինձ համար, ուզում եմ ոչ մեկի հետ չշփվել։ Հավես չունեմ։
Նիկեա (15.11.2017)
Երևի շատ եմ սխալվել։ Մտածում էի կարելի ա լոկալ միջավայրի վրա ազդելով գոներ լոկալ փոփոխություններ ունենալ։ Չէ։ Մեկ ա, կան Կորյուններ, իրանց նման ոռի պապաների տղուկներ, որոնք արդեն 10 հատ հոդված ունեն(բնականաբար պապաների հետ համահեղինակ), լիքը զեկուցումներ միջազգային գիտաժողովներին, լիքը, լիքը, լիքը․․․ ուզում եմ ասել, որ թվերը թիվ են, վիճակագրություն, ու զահլա չկա էլ մտածելու թե ինչ ա լինելու։ Հա, անորոշ ապագայից ավելի շատ եմ դեպրեսվում։
Հ․Գ․ Լազերը չի աշխատում 2 օր ա։ Փչացավ սառացնող սարքը։ Սենց, էլի։
Հ․Գ․Գ․ Ի՞սկ քեզ հետ արդեն վիճել եմ։ Մի հապաղիր, զանգի կռվենք ախպեր ջան։
Մի հատ էլ հետգրություն։ Վաղը էլի դաս եմ տալու բարձր կուրսերին։ Ֆիզիկայի խնդիրների համակարգչային մոդելավորում։ Յայա։
Վերջին խմբագրող՝ Mr. Annoying: 16.11.2017, 21:48:
Մի օր կոմպս հերթական ֆորմատից հետո սրանք էլ են կորելու։ Համ էլ ուզում եմ մի տեղ դնել, ինչի՞ ստեղ չդնեմ։ Սկսեմ սկզբից։
Ինչ-որ մեկի մասին, ինչ-որ բան։
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Մի ուրիշի մասին ինչ-որ մի բան։
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Մի ուրիշի մասին էլ։
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Բարի գիշեր։
Վերջին խմբագրող՝ Mr. Annoying: 27.11.2017, 02:44:
Ո՞նց անես որ մարդուն հավայի դեպրեսիայի մեջ գցես։ Ֆրանսիայից զանգում ես սկայպով, ասւոմ, որ ճիշտ ա ՊՆ-ի հետ 5 տարվա պայմանագիր կնքելն ա, ձեռի հետ էլ լաբում հեռակա ասպիրանտուրա անելը։ Բա։
Կա՞ իմաստ ինչ-որ բան ամփոփելու։ Չկա։ Ոչ էլ հավես կա։ Ուղղակի լացս ա գալիս կյանքիս էս մի գժական էջն էլ շրջելուց։ Լավ տի ըլի։
Նիկեա (24.12.2017)
Աշխատանքի առաջարկ։ Նոր։ Չգիտեմ։ Հեռու ա իմ մասնագիտությունից, բայց I need a challenge !
Smokie (14.01.2018), StrangeLittleGirl (23.12.2017), մարիօ (23.12.2017), Նիկեա (24.12.2017), Շինարար (23.12.2017)
Արշավի էի: Դժվար, ձների բքերի միջով, խմելով ու սառելով, թրջվելով ու ճամփեքին ժամերով կանգնելով հասանք Իջևան: Հետո էլ մի գյուղ: Երկար չեմ գրելու, բայց սենց արշավը համոզում ա թե ինչքան կտրված ենք աշխարհից ստեղ ապրում: Միֆ ա սաղ:
Ոչ էլ ճիշտ ու սխալի հարց ա: Լավ տի ըլի:
boooooooom (06.01.2018), John (26.12.2017), Smokie (14.01.2018), Նիկեա (25.12.2017), Շինարար (26.12.2017)
Էս մի արշավն էլ, որ ես գոնե ինձ մի քիչ լավ ճանաչեմ։
Ես իրոք զգում եմ փոփոխությունների սառնամանիքը։
Կտրվում եմ աշխարհից մոտակա օրերին։ Կգամ։ Հուսամ շատ բաներ արդեն ուրիշ կլինեն մյուս տարի։
Վերջապես վերադարձա արշավից։ Անկեղծ ասած ես շատ ավելի քիչ էի սպասում էս արշավից բայց մի աննորմալ, թույնագույն, ծտազավր արշավ էր։ Ու ամենակարևորը՝ ինձ անհանգստացնող ամեն ինչի մասին հասցրեցի մտածել, լավ հանգստացա, ու լարվածությունս թոթափեցի։ Ու հիմա ոչ թե լավ տի ըլի, այլ լավ ա։
Հ․Գ․ Սանահինը գժական տեղ ա, մի հատ առանձին կպատմեմ դրա մասին։ Ընդեղի երեխեքը, ֆուտբոլը, եղանակը, կանաչ խոտերը, վանքը, սյուները։ Հիշում եմ, ուզում եմ հետ գնալ։
Վերջին խմբագրող՝ Mr. Annoying: 06.01.2018, 21:51:
Ավտոբուս բարձրացա: Գրպանումս 2 շոկոլադե կոնֆետ: Նստեցի: Դիմացս մի կին էր, ու իր 2 փոքր ճտերը: Տա՞լ կոնֆետները իրանց, թե՞ չէ: Էս անգամ շուտ որոշեցի, տվեցի: Ուրախացան, փայլուն աչքերով նայեցին ինձ, մերսի ասեցին: Մի 10 վայրկյանից իջան ավտոբուսից: Սառեցի: Եթե սովորականի նման մի քիչ ավել տատանվեի, հաստատ իջնելու էին, հաստատ իրանց չէի ուրախացնի պստիկ բանով: Էս գրողի տարած կյանքը տենց ա՝ եթե մի բան ուզում ես անես, ինչի՞ն ես սպասում: Արա: Վաղը կարող ա չկարենաս: Կամ կարող ա չլինես: Կամ երկուսն էլ միասին:
boooooooom (09.02.2018), CactuSoul (12.02.2018), Progart (22.02.2018), Skeptic (08.02.2018), Smokie (21.02.2018), StrangeLittleGirl (08.02.2018), Աթեիստ (08.02.2018), Բարեկամ (09.02.2018), Գաղթական (09.02.2018), Դատարկություն (10.02.2018), Նաիրուհի (19.02.2018), Նիկեա (09.02.2018), Ուլուանա (10.02.2018)
Երկար տատանվում էի, չէի կարողանում ռիսկ հավաքել, բլոգ բացել: Վերջը ես էլ մի ապուշ անունով բլոգ բացեցի ու մեջը իմ հետ պատահած մի քանի դեպք գրեցի: Գնալով կավելացնեմ եթե հավեսս չփախնի ու հետս պատահող հետաքրքիր դեպքերը չքչանան:
Սար գնալը երևի ավելի շատ կռիվ ա, պայքար ինքդ քո հետ: Նույն ձև պայքար ա գագաթին վերևի սաղ շորերը հանելը ու ինքդ քեզ սաստելը, որ չդողալը, ձներից հալացրած ջուրը խմելը:
Ի՜նչ լավ ա էս տարի գարունը շուտ եկավ:
Ասում են Լոռվա ձոր: Տենանք:
Երեկ տանգոյի առաջին դասն էր: Ու երևի համարյա բան ասած չեմ լինի եթե ասեմ, որ դզել էր: Միջավայր, երաժշտություն, շարժումներ, չգիտեմ, երևի թե հենց էս վիճակն էր դզում ինձ, որ ես ինձ հաղթեցի ու երազանքի նման մի բան եմ անում հիմա: Դզում ա:
Երնեկ մյուս շաբաթ գան արշավական կոշիկներս, պայուսակները վերանորոգեմ: Ու երևի պատրաստ կլինեմ լոռվա ձորի արշավին:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ