Յահու - Իտալիա, գալիս եմ
Պարզվում ա փետրվարին իտալացիքին եմ ձանձրացնելուտեսական ֆիզիկայի դպրոց ա, բայց դա չի կարևորը. վերջապես օպտիկայի վերաբերյալ ա, ընդ որում դասերի մեծ մասը հենց իմ դիպլոմային աշխատանքի թեմայով են: Այսինքն թույն գիտելիքներ հավաքելու շանս ունեմ մինչև դիպլոմայինս գրելը:
Ֆիզիկայի դասավանդման մեթոդներ ենք անցնում, որի դասախոսի հետ հաճախ ենք վիճում: Էսօր կուրսեցիներիցս մեկին կանչել էր, որ անորոշությունների առընչությունը ներկայացնի այնպես, ինչպես երեխաներին կներկայացներ: Կուրսեցիս սկսեց անպես, ինչպես սկսում են մեր համալսարանի դասախոսները՝ բանաձևերից: Գրեց գրատախտակին, կանգնեց կողքին ու սկսեց գրածը պատմել: Էդ դասախոսը, ով տարիքով մեծ ա, իմ հեռախոսով խաղալը տեսավ, կանչեց գրատախտակի մոտ: Ու սկսեցի կյանքս պատմել, հոտո ինչ-որ փորձեր, հասա անորոշություններին: Գրողը տանի, իմ ցինիկ պատմելու ոճը կլանում ա մարդկանց: Սաղ լսում էին, անգամ դասախոսս
Ամենալուրջ պատճառը, որ ինձ էս տարի հետ պահեց Ամերիկա դիմելուց, ուժերիս վրա վստահ չլինելն էր: Վերջ, էս 2 միջադեպերը մոտիվացրեցին ինձ, ես էլի հին մոտիվացվածն եմ, շարունակում եմ կիսատ թողած գործերս
Մեջբերել
Էջանիշներ