դետալ դետալ դետալ… Բյուր… դետալ տուր… հիմա ասեմ ինչի… դեմ չեմ որ սկզբից ասում ես
Ներս է մտնում տիպիկ դանիական արտաքինով միջին տարիքի մի կին. բլոնդ, բարձրահասակ, ուժեղ, ինքնավստահ, թանկարժեք, բայց զուսպ հագուստով: Ժպտաց: Երկու ցածր աթոռ է գտնում, դնում է ուղիղ կողքս, նստում: Գլուխն ուղիղ արմունկիս տակ է:
, բայց հետո պտի կարողանաս իրան ունիկալացնել կամ իրա գործողություններով, կամ դետալներով… պտի ցույց տաս թե ինչի ես հենց իրան ընտրել դիտարկման օբյեկտ… բնական ա որ գործողությունների միշտ չի որ տենց բացահայտող կամ բնորոշ են լինում, դրա համար պետք ա կենտրոնանաս մի քչ էլ դետալների վրա, որ clue լինի թե ինչն էդ մարդուն հանում "տիպիկ դանիական" տեսակից (մարդը միշտ յուրահատուկ ա, որովհետև անհատականություն ա)… օրինակ տղայի համար գրել ես
Ներս է մտնում լպստած մազերով միջին տարիքի մի տղամարդ:
… սա մեզ ոչինչ չի ասում մինչև որ գրում ես
- Ամեն ինչ անում եմ, որ առաջինը դառնամ,- կատակում է տղամարդը:
, հումորը տեղն ա… ու պրծ… մնացած բաները որ գրում ես բացահայտող չեն…ունենք trail of actions որը ստանդարտ ա ու մեզ ունիկալության՝ յուրահատուկության զգացում չի տալիս… դրա համար դետալները սկսում են կարևորվել… you gotta penetrate through the skin"…

եթե լիներ պատմվածք ապա դու հետագա գործողություններով կկարողանայիր բացահայտումներ անել, այսինքն պերոնաժներդ կսկսեին unravel …

ուզում եմ իմանալ.

կինը ինչ կոշիկրեր էր հագել, օծանելիք օգտագործել էր թե չէ… պամադա քսել էր թե չէ, վառ գույնի էր թե չէ… զարդեղեն ուներ թե չէ… եթե ուներ ինչ տեսակի էր … շորն ինչ գույնի էր… նակոլկա ուներ թե չէ… ինչ ձայն ուներ

նույնը տղամարդու համար… ինչ էր հագել ինչ գույներ էր օգտագործել… ձայն, հոտ…

ամեն դետալ իրա մեջ մեսեջ ա պարունակում, մեր խնդիրը դրանք նկատելն ա ու մեջով մտնելը մարդու մեջ…

տես ինքը քեզ մոտեցավ հասեց "իմ մասին ե՞ս գրում… " ես կասեի "բացառված չի" կամ "կուզենաի՞ր գրեի"… poke'm see what they're made of…

երգիչների մասին էլ գրի… փորձի իրանց նկարը բառերով նկարել, էսի դիտարկում ա… don't hold it back