Անմոռուկամանիա

[Norton]

Ինչպես գիտենք այս տարի նշվում է հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը։ 100-րդ տարելիցի միջոցառումների կազմակերպման հանձնաժողովը այս միջոցառումների համար որպես խորհրդանիշ ընտրել է անմոռուկը, որը ըստ կազմակերպիչների ունի հետևյալ խորհուրդը։


Ակնկալվում էր, որ անմոռուկը որպես կօգտագործվի հիմնականում, կրծքանշանի տեսքով։


Այդպիսի օրինակ արդեն կար Բրիտանիայում, որտեղ առաջին աշխարհամարտում զոհերի հիշատակը հարգելու միջոցառումների համար, որպես խորհրդանիշ ընտրվել էր կակաչը։


Բայց Հայաստանում, անմոռուկի նշանը տարածվեց մեքենաներից մինչև հարսանյաց սրահի ձևավորում։ Ստեղ ցանկանում եմ քննարկենք դրա պատճառները, ինքնագիտակցության պակասն է, թե ուրիշ պատճառներ կան։ Ցավալի է, որ սոցիալական ցանցերում խորհրդանշանը ավելի շատ քննարկվում է հումորային ենթատեքստով, որը միանշանակ իր պատճառներն ունի։ Անմոռուկը և ընդհանրապես ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը դարձել է զանազան ընկերությունների և մարդկանց համար որպես դեկորի էլեմենտ և մարկետինգային քայլ հաճախորդներ գրավելու համար։


Կարծում եմ, կարևոր և լուրջ հարց է քննարկելու համար։

[Chuk]

Հետաքրքիրն ա կակաչի լոգոտիպը: Չէի տեսել: Տոնական չի: Տոնական չի չնայած իրա վառ գույնին: Տոնական չի իրա գծագրության շնորհիվ: Տոնական չի, որտև ընտրված ա ծաղիկ, որը ոչ միայն Հայաստանում ա ընդունված հիշատակի արարողություններին օգտագործել:

Իսկ անմոռուկը վառվռուն ա, տոնական տրամադրությամբ, ու ծաղկի պատկեր ա, որը երբևէ ընդունված չի եղել տխուր դեպքերի համար կիրառել: Ինքն իրանով տոնական, հավես բան ա:

Անձամբ ես կարծում եմ, որ անհնար էր, որ էս սիմվոլը «տոնական տրամադրություն» չստեղծեր:



Սրան երևի նաև էն գումարենք, որ բրիտանացիները հարգում են զոհերի հիշատակը, իսկ մենք՝ հայերս, ապրում ենք ցեղասպանությամբ: Մենք բարդույթավորված ենք:

[Աթեիստ]

Բարի մարդիկ էդ «գլուխգործոցները» հավաքում, պահում են ։)

http://anmoruk.tumblr.com/

[Chuk]

Բարի մարդիկ էդ «գլուխգործոցները» հավաքում, պահում են ։)

http://anmoruk.tumblr.com/

Ես ավելի շատ ունեմ, չգիտեմ էս թեմայում գցե՞մ, թե՞ կշեղի քննարկումը:

[Norton]

Կարծում եմ անմոռուկը ընտրվել ա իր անվան պատճառով, երկրորդ պատճառը, որ "Շարմ"-ն ա առաջարկել։
Ամեն դեպքում չեմ կարծում, որ խորհրդանիշը կակաչ լիներ նույն էֆֆեկտ չէր ունենա։ Իմ կարծիքով սխալներից մեկը այն էր, որ սկսեցին դպրոցները և կարծեմ մանկապարտեզները նույնպես զարդարել մեծ անմոռուկներով, որը և լիցք հաղորդեց, որ բոլորը նույն կերպ վարվեն։
Ինձ համար խելամիտ տարբերակը այն կլիներ, որ արգելվեր խորհրդանիշի օգտագործումը՝ բացառությամբ կրծքանշանների։

[Աթեիստ]

Արգելելով հարց չէր լուծվի։ Պարզապես սգո խորհրդանիշը պետք ա նենց բան լինի, որ ոնց ուզենաս, ուրախ բանի հետ չասոցացվի։

[Chuk]

Կարծում եմ անմոռուկը ընտրվել ա իր անվան պատճառով

Հա, ես էլ եմ կարծում, որ անվան պատճառով ա: Ուզել են վարչապետի աչքը կամ հետևը մտնեն.


ՄԿՆԱԿԱՆՋ, գ (բսբ.) 1. Բզրուկ, ալսուս, տզրուկ, անմոռուկ, տզրկախոտ, սամուխ. անճուք: || Անմոռուկ [ճահճային]: 2. Եղնականջ. ըղնգան խոտ (բրբ.):

Ա. Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան

[Chuk]

Ամեն դեպքում չեմ կարծում, որ խորհրդանիշը կակաչ լիներ նույն էֆֆեկտ չէր ունենա։

Եսիմ, Անդ, կարծում եմ, որ ամեն դեպքում պատկերի ձևը, գունային լուծումները շատ տրամադրեցին էս վիճակին:

Ասենք նույնիսկ նույն անմոռուկն ընտրելու դեպքում կարելի էր նենց անել, որ էս էֆֆեկտին չհասնեինք: Անգամ նույն գծագրության դեպքում: Օրինակ սա նայենք.



Անձամբ ինձ էս տարբերակով չի նյարդայնացնում ու կարծում եմ, որ եթե սենց գունային լուծումով լիներ, սենց էյֆորիա չէր լինի:

[Mephistopheles]

դաժե սգալ չգիտենք…

[Վիշապ]

Ինձ թվում է, հայերիս համար սգալն ու խրախճանքը մեկ են, խորհրդանշանների ու ձևերի համար էլ ուշքից գնում ենք, վկան` մեր հարիսայոտ,
քյուֆթայոտ քելեխները ու գյուղերի չափ հասնող ճոռոմ գերեզմանոցները։ Էս 100 ամյակն էլ լավ առիթ ա տարերքի մեջ ընկնելու։
Դե… հիմա քանի որ այլ բան չենք կարողանում անել, մնում է քելեխն ու խրախճանքը։ Որ ուրիշ բան կարողանայինք անել, 100–ամյակների, ծեսերի, ու ողբալու վրա էսքան չէինք կենտրոնանա։
Ընդհանուր առմամբ, որ շատ խելացի ժողովուրդ լինեինք, երևի մեր իշխանության մեջ էսքան դեգեներատներ չէին լինի, զուտ վիճակագրական տեսակետից։
Այսինքն` պատճառը մեր երևակայության պակասն է, բայց որը հետևանք է մեկ այլ պատճառի։
Բազմաթիվ փորձեր ինքս ինձ վրա անելուց հետո, ինձ թվում է, բուն պատճառը մեր յուղոտ ուտեստներն են` քյաբաբ, խորոված, խաշ, տոլմա, խաշլամա, քյուֆթա… ։
Ահնհար է դրանք ուտելուց հետո ինչ–որ բան երևակայել… ։Ճ

[StrangeLittleGirl]

Ուրեմն էն օրը մի դանիացի ասում ա՝ հայերդ էս տարի Ցեղասպանության 100-ամյա՞կն եք տոնում: Զարմանում եմ, թե ինչ կարգի բիթի ա, որ դա որպես տոնել ա հասկանում: Մեկ էլ կողքս կանգնած մի հրեա ուղղում ա՝ չեն տոնում, հիշում են: Ես էլ ասում եմ՝ ցավոք, շատերը տոնում են:

Ու ստեղ երկար քննարկում ծավալվեց: Ինքն ասում էր, որ Հոլոքոսթը հրեաների ինքնության մի մասն ա… Ես էլ ասում էի՝ Ցեղասպանությունը մեր ինքնության մի մասն ա, բայց մենք սխալ ենք դա ընկալում: Ու էս անմոռուկամանիան էլ էդ սխալ ընկալման հետևանք ա:

[boooooooom]

Ինձ դուր չի գալիս, բացի գույներից, կիրառումից…, նաև «ծաղիկ» ընտրությունը։ Ոնց որ ոչ թե պահանջենք, այլ խնդրենք, աղաչենք, որ աշխարհը ճանաչի։ Ես կցանկանայի ավելի «պահանջ» խորհրդանշող, կամ «բողոք անարդարության դեմ» ցույց տվող խորհրդանիշ լիներ (ոնց որ բռունցքը) ։ Էլ չասեմ, որ Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրն էլ նորմալ խորհրդանիշ էր, ու դժվար թէ դրանով կարողանային շորերը զարդարել։

[Smokie]

Հետաքրքիրն ա կակաչի լոգոտիպը: Չէի տեսել: Տոնական չի: Տոնական չի չնայած իրա վառ գույնին: Տոնական չի իրա գծագրության շնորհիվ: Տոնական չի, որտև ընտրված ա ծաղիկ, որը ոչ միայն Հայաստանում ա ընդունված հիշատակի արարողություններին օգտագործել:

Իսկ ամրոցի մոտի կակաչների այգին արյան տպավորություն ա թողնում

[Լեո]

Որպես խորհրդանիշի գերակշռող գույն առաջարկում ենք մանուշակագույնը:
Այն լայնորեն տարածված է հայկական ինքնագիտակցության հիմք հանդիսացող Հայոց եկեղեցու սպասավորների հանդերձանքի տարրերում: Ապագա:

Ես մի բան չեմ հասկանում: Հայոց եկեղեցու սպասավորների հանդերձանքի տարրերում լայնորեն տարածված գույնը ի՞նչ կապ ունի մեր ապագայի հետ և ինչպես է խորհրդանշում այն

Ես որ հաստատ իմ ապագայի ու հայոց տերտերների հանդերձանքի գույների միջև ոչ մի կապ չեմ տեսնում: Մերսի, գոհ եմ:

[Շինարար]

Ես մի բան չեմ հասկանում: Հայոց եկեղեցու սպասավորների հանդերձանքի տարրերում լայնորեն տարածված գույնը ի՞նչ կապ ունի մեր ապագայի հետ և ինչպես է խորհրդանշում այն

Ես որ հաստատ իմ ապագայի ու հայոց տերտերների հանդերձանքի գույների միջև ոչ մի կապ չեմ տեսնում: Մերսի, գոհ եմ:

Իրականում մինչև եկեղեցու սպասավորներն էլ էդ գույնը, որը կոչվել ա ծիրանի, տարածված ա եղել հիմա չեմ հիշում քրմերի թե թագավորների հանդերձանքում, ինչ-որ խորհրդանշական գույն ա եղել, Հայկ Խաչատրյանի պատմավեպերում մանրամասնվում էր, բայց չեմ հիշում էդ մանրամասնվածը, ամեն դեպքում կոնկրետ էս դեպքում անկապ բառակույտով փորձում են հիմնավորել. սկզբում երևի որոշել են՝ անմոռուկ, ջա՜ն՝ չմոռանալ, հետո ախպե՛ր, էս մանուշակագույնը տերտերների շորերում կա, չէ՞, ջա՜ն, ուրեմն վափշե ինքն ա: Էնքան պարզունակ ա մտքի ընթացքը, էնքան հապճեպ ու շփթփ ու զգում ես որ հետն էլ ինքնագոհ: Չեմ սիրել էս բառը, բայց ախր շատ սահմանափակ մարդիկ են էլի մեր երկրում որոշում կայացնողները, ավելի սահմանափակ ու պարզունակ ու պրիմիտիվ անհնար էլ ա նույնիսկ պատկերացնել, ու բոլոր ոլորտներում: