User Tag List

Էջ 3 3-ից ԱռաջինԱռաջին 123
Ցույց են տրվում 31 համարից մինչև 41 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 41 հատից

Թեմա: Դիտարկում. արտամրցութային

  1. #31
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գալաթեա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էդքան ասում ենք՝ էս երկիրը սենց, էս երկիրը նենց, բայց ոչ մի ձև չեմ պատկերացնում՝ տրանսպորտում ինչ-որ կին նստած լացի, ու մերոնցից ոչ մեկ չհարցնի՝ ինչ ա եղել, կամ ինչով կարա օգնի:
    Էստեղ էլ ա տենց, չլացես էլ, հայացքդ մի քիչ մոլորված թվա, հաստատ մարդիկ կմոտենան, կհարցնեն, թե ինչով կարող են օգնել: Դե մեծ մասամբ, իսկ նույն Հայաստանում՝ գուցե և ոչ ոք ոչ էլ մոտենա, ոչ միշտ էլի, բայց չեմ բացառում, որ այո, հենց Հայաստանում քար անտարբերության մատնվի: Չնայած տրանսպորտում՝ դժվար, ճիշտ ես ասւմ, կհարցնեն: Էդ չնայելը ուղղակի թվում ա, թե չեն նայում, բա ո՞նց ա լինում, որ նկատում են: Ու չգիտեմ, ես էս պահին Շոտլանդիայի համար ընդհանրական բնութագիր չեմ կարող դնել, ինքս ահագին սառը չասեմ, ինքնամփոփ մարդ եմ՝ ջերմ հայերի համեմատությամբ, ու էստեղ հարևաններս էնքան ջերմ են, որ իրար տուն գնալ-գալ, իրար հետ թեյ խմել, գարեջուր խմելու գնալ և այլն, սովորական ա դարձել, ու հաշվի առնելով, որ ես մեկ-մեկ էլ խուսափում եմ, էդ ամենը կարող էր ավելի հաճախ լինել, մի բան, որ նույնիսկ Հայաստանի հարևաններիս հետ չէի անում էդքան հաճախ: Մարդը արձակուրդ ա գնում, ասում ա՝ սենյակումդ առանձին հեռուսացույց չունես, ուզո՞ւմ ես՝ տամ, բանացրու մինչև գալս:

    Էստեղ բամբասկոտ մարդկանց էլ եմ հանդիպել, մեկը նույնիսկ տնկիցս ա, իմ երբևէ տեսած ամենաբամբասկոտ մարդն ա, ջահել աղջկան ընդհանրապես չի սազում, ինձ թվում ա ինչ-որ տեղ ֆեյսբուքներում աչքիս ինձնից էլ բամբասելիս կլինի, որովհետև զգում եմ, որ ինչ-որ դոսյե ա հավաքում, շատ բաներ ա տարօրինակ համարում՝ ինչ եմ ուտում, երբ եմ ուտում, ոնց եմ սարքում

    Օֆիսի ժողովուրդը Եվրոպայի տարբեր երկրներից են, ու ոչ մեկով չես կարող ընդհանրական պատկերացում կազմել իր երկրացու մասին, որովհետև օրինակ ինչքան իտալացու եմ էստեղ ծանոթացել՝ ցածրախոս, չափազանց բարեկիրթ ու քաղցրահնչուն ձայն ունեն՝ մի բան որ սկզբունքորեն հակառակն ա իմ պատկերացրած ղարաչուխալի իտալացու կերպարից: Միակ տպավորությունս էն ա, որ բոլոր ազգերն էլ ինչ-որ մեծ մասամբ շատ լավն են՝ հայերի նման, շատ դրական, լուսավոր, վերջը՝ մարդիկ իրար նման են: Պատահում ա՝ նոր մարդու ենք ծանոթանում ինչ-որ միջոցառման ժամանակ, ու էդ մարդու հետ ամենաերկարը ես եմ զրուցած լինում, բայց ասենք որևէ եվրոպացի, հետո ասում ա, որ էս ինչի ընկերն էր կամ խոսքի օրինակ հորեղբոր աղջիկը, որ իմ՝ արևելքցուս մտքով չէր անցել հարցնել, ու ինձ համար դա վատ վարվեցողության դրսևորում ա էդ հարցաքննությունը, իսկ իրանց մոտ շփումը հաճախ դրանից ա սկսվում:

    Դրա համար էդքան ճիշտ չի ընդհանրականցնել էստեղ Եվրոպայում, եվրոպացիք տարբեր են, ֆրանսիացիք են նույնիսկ տարբեր նույն Ֆրանսիայում, մենք հայերս ենք տարբեր՝ մայրաքաղաքում ու գավառներում, մարզկենտրոններում ու գյուղերում, նույն շենքում նույն տանը երկու եղբայրներով կամ երկու քույրերով:


    Էդ անձնական տարածք ասածն էլ տենց էլ ես չկարողացա ընկալել թե ինչ ա:

    Բայց կոնկրետ որ Այվին ա ասում՝ երկար տարիներ էդտեղ ապրած լինելով, եսիմ, մի տեսակ համ արդեն կասկածելու տեղ չկա, բայց ասել ասողը հեչ ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում:

    Հ. Գ. Էս ինչ խառն ու անկապ ու թեմայից դուրս ստացվեց գրառումս, բայց դե վաղուց էստեղերից չէի պատմել, օրագրումս էլ վախում եմ տո էլ գրառում անեմ
    Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 08.04.2015, 18:32:

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (08.04.2015), Դավիթ (08.04.2015)

  3. #32
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էստեղ էլ ա տենց, չլացես էլ, հայացքդ մի քիչ մոլորված թվա, հաստատ մարդիկ կմոտենան, կհարցնեն, թե ինչով կարող են օգնել: Դե մեծ մասամբ, իսկ նույն Հայաստանում՝ գուցե և ոչ ոք ոչ էլ մոտենա, ոչ միշտ էլի, բայց չեմ բացառում, որ այո, հենց Հայաստանում քար անտարբերության մատնվի: Չնայած տրանսպորտում՝ դժվար, ճիշտ ես ասւմ, կհարցնեն: Էդ չնայելը ուղղակի թվում ա, թե չեն նայում, բա ո՞նց ա լինում, որ նկատում են: Ու չգիտեմ, ես էս պահին Շոտլանդիայի համար ընդհանրական բնութագիր չեմ կարող դնել, ինքս ահագին սառը չասեմ, ինքնամփոփ մարդ եմ՝ ջերմ հայերի համեմատությամբ, ու էստեղ հարևաններս էնքան ջերմ են, որ իրար տուն գնալ-գալ, իրար հետ թեյ խմել, գարեջուր խմելու գնալ և այլն, սովորական ա դարձել, ու հաշվի առնելով, որ ես մեկ-մեկ էլ խուսափում եմ, էդ ամենը կարող էր ավելի հաճախ լինել, մի բան, որ նույնիսկ Հայաստանի հարևաններիս հետ չէի անում էդքան հաճախ: Մարդը արձակուրդ ա գնում, ասում ա՝ սենյակումդ առանձին հեռուսացույց չունես, ուզո՞ւմ ես՝ տամ, բանացրու մինչև գալս:

    Էստեղ բամբասկոտ մարդկանց էլ եմ հանդիպել, մեկը նույնիսկ տնկիցս ա, իմ երբևէ տեսած ամենաբամբասկոտ մարդն ա, ջահել աղջկան ընդհանրապես չի սազում, ինձ թվում ա ինչ-որ տեղ ֆեյսբուքներում աչքիս ինձնից էլ բամբասելիս կլինի, որովհետև զգում եմ, որ ինչ-որ դոսյե ա հավաքում, շատ բաներ ա տարօրինակ համարում՝ ինչ եմ ուտում, երբ եմ ուտում, ոնց եմ սարքում

    Օֆիսի ժողովուրդը Եվրոպայի տարբեր երկրներից են, ու ոչ մեկով չես կարող ընդհանրական պատկերացում կազմել իր երկրացու մասին, որովհետև օրինակ ինչքան իտալացու եմ էստեղ ծանոթացել՝ ցածրախոս, չափազանց բարեկիրթ ու քաղցրահնչուն ձայն ունեն՝ մի բան որ սկզբունքորեն հակառակն ա իմ պատկերացրած ղարաչուխալի իտալացու կերպարից: Միակ տպավորությունս էն ա, որ բոլոր ազգերն էլ ինչ-որ մեծ մասամբ շատ լավն են՝ հայերի նման, շատ դրական, լուսավոր, վերջը՝ մարդիկ իրար նման են: Պատահում ա՝ նոր մարդու ենք ծանոթանում ինչ-որ միջոցառման ժամանակ, ու էդ մարդու հետ ամենաերկարը ես եմ զրուցած լինում, բայց ասենք որևէ եվրոպացի, հետո ասում ա, որ էս ինչի ընկերն էր կամ խոսքի օրինակ հորեղբոր աղջիկը, որ իմ՝ արևելքցուս մտքով չէր անցել հարցնել, ու ինձ համար դա վատ վարվեցողության դրսևորում ա էդ հարցաքննությունը, իսկ իրանց մոտ շփումը հաճախ դրանից ա սկսվում:

    Դրա համար էդքան ճիշտ չի ընդհանրականցնել էստեղ Եվրոպայում, եվրոպացիք տարբեր են, ֆրանսիացիք են նույնիսկ տարբեր նույն Ֆրանսիայում, մենք հայերս ենք տարբեր՝ մայրաքաղաքում ու գավառներում, մարզկենտրոններում ու գյուղերում, նույն շենքում նույն տանը երկու եղբայրներով կամ երկու քույրերով:


    Էդ անձնական տարածք ասածն էլ տենց էլ ես չկարողացա ընկալել թե ինչ ա:

    Բայց կոնկրետ որ Այվին ա ասում՝ երկար տարիներ էդտեղ ապրած լինելով, եսիմ, մի տեսակ համ արդեն կասկածելու տեղ չկա, բայց ասել ասողը հեչ ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում:

    Հ. Գ. Էս ինչ խառն ու անկապ ու թեմայից դուրս ստացվեց գրառումս, բայց դե վաղուց էստեղերից չէի պատմել, օրագրումս էլ վախում եմ տո էլ գրառում անեմ
    Հեսա Այվին մեր տուտուզներին խփելու ա օֆթոփի համար, բայց հավես թեմա ա, արժե շարունակել:
    Շին, էդ որ դու ասում ես՝ քո հանդիպած իտալացիները տարբեր են ստերեոտիպայինից, բան, ես հասկանում եմ՝ ինչ ես ասում: Ըստ էության, դու ակադեմիական միջավայրն ես նկարագրում, իսկ ակադեմիան շատ տարբեր ա դրսի աշխարհից, ինքն իրանով առանձին մշակույթ ա, առանձին աշխարհ, վարվեցողության առանձին կանոններով, առանձին աշխատանքային սովորություններով: Նայի, օրինակ Դանիայում ընդհանրապես ընդունված չի, որ կոլեգաներն իրար տուն գնան-գան կամ գործից հետո իրար հետ գարեջուր խմեն. դրա համար մարդիկ ուրիշ ընկերներ ունեն: Բայց արի ու տես, որ ակադեմիայում տենց չի: Թե՛ իրար տուն գնալ-գալ կա, թե՛ գործից հետո զավզակլամիշ լինել, թե՛ միմյանց անձնական կյանքից մինչև ուղնուծուծը խաբար լինել: Ու ասենք որ ասում եմ՝ Հայաստանից եմ, դեռ դեպք չի էղել, որ հարցնեն՝ էդ որտեղ ա: Սաղ ինչ-որ խելացի բան ասում են Հայաստանի մասին. մատենադարանի ձեռագրեր, մայրաքաղաքը Երևան, ազգանունները յան-ով են վերջանում, շատերը նույնիսկ հայերի հետ շփում են ունեցել: Բայց դուրս արի, նույն հարցը փողոցում պատահական դանիացու տուր, կասի՝ կներես, աշխարհագրությունից լավ չեմ: Անգամ ռասիզմի հարցը. Դանիայի խորհրդարանում ֆաշիստ կուսակցությունը մեծամասնություն ա, բայց ակադեմիայում հարցրու, թե քանի հոգի ա էդ կուսակցությանը ձայն տվել:

    Մի խոսքով, ակադեմիան ինքն առանձին աշխարհ ա: Մոտ ժամանակներս բլոգումս անդրադառնալու եմ էդ հարցին, որովհետև իրոք հետաքրքիր ֆենոմեն ա: Ու ամենազարմանալին էն ա, որ էդ ենթամշակույթը Հայաստանում չկա:

    Հ.Գ. Ինչու՞ օրագրումդ չես գրում որ:

  4. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Աթեիստ (08.04.2015), Շինարար (08.04.2015)

  5. #33
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես մտածում եմ՝ կա՛մ բախտս ա բերել, կա՛մ իրոք Դանիան էն իմ երազած միջինն ա: Չգիտեմ, շատերն ասում են՝ սառն ա, բան, մարդիկ սառն են: Բայց ես ինչ-որ տարօրինակ ջերմություն եմ զգում մեկ-մեկ: Չափավոր, իմ տարածքը հարգող, առանց քիթ խոթելու:
    Իմ "աշխարհագրության" մեջ, քեզ պես` ես էլ եմ նույնն զգում... Խոսքս ոչ թե հայկական շրջապատն է:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  6. #34
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շին, համաձայն եմ հետդ, որ առանձին մարդկանցով երկրի մասին կարծիք չես կազմի։ Հասարակությունը լրիվ ուրիշ բան է։ Ես որ ասում եմ՝ գերմանացիները կամ Գերմանիան, հենց հասարակությունն էլ նկատի ունեմ, որը ինչքան էլ իրարից տարբերվող մարդկանցով է լցված, միևնույն է մի որոշակի պատկեր է տալիս։ Ու դա տեսնելու և մաշկիդ վրա զգալու համար պիտի ապրես էնտեղ գոնե մի երկու-երեք տարի (ոչ որպես ուսանող)։ Թե չէ առանձին վերցրած, մարդիկ թե բարեհամբույր են, թե կրթված, թե հումորի զգացումով։ Նույնն էլ հայերի դեպքում է. մեզնից ամեն մեկի հետ որ դրսում շփվեն, հաստատ պատկերացում չեն կազմի, թե հայաստանյան հասարակությունն ինչպիսին է, և առավել ևս, թե ինչ բացեր ունի։

  7. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Շինարար (08.04.2015)

  8. #35
    Պատվավոր անդամ Դավիթ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Հասցե
    Las Vegas, USA
    Գրառումներ
    1,482
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սա Ամերիկա տեղ չի, որ շշերը տոպրակների մեջ թաքցրած մարդիկ ման գան
    Տարբեր եվրոպական երկրներում տարբեր ռեգուլյացիաներ են, բայց ոչ մի տեղ պարտավորված չեն թաքցնել շշերը:
    Հիմա տոպրակների մեջ էլ չես կարող։)
    I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.

    Mark Twain

  9. #36
    Պատվավոր անդամ Tiger29-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    11.07.2007
    Գրառումներ
    500
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Полетели)

    Առաջին տեսարան. երեքի մեջ կա լիդեր` բլանդինկեն` ով աշխարհ տեսած է և ապրում է իր հետաքրքրություններով: Քանի որ նա է <<հեղինակությունը>>` բոլորը լսում են իրեն, բոլորը համաձայնվում են իր հետ), բոլորը պատմությունները պատմում են իրեն: Ինքը կենտրոնում է` լսելու համար ամենահարմար դիրքում)
    <<Ջուլիան>> ընդունում է հեղինակությանը և <<պտտվում է>> նրա շուրջ:
    Երրորդ պերսոնաժին բացահայտելը մի քիչ դժվար է) Ուղղակի համեստ կերպար, ով հնարավոր է ունի իր եսը, բայց չի փաթաթում ուրիշի վզին:
    Բլոնդի համար երեխան պետք է ընդհանուր <<կայացման>> համար)
    Թմբլիկ երեխա` ով մեծանում է <<վատ>> միջավայրում)

    Երկրորդ տեսարան. հայկական սովորական` բորդյուրին պպզող տղաներ, ովքեր խոսում են աղջիկներից, խմիչքից և ավտոմեքենաների բանտաժներից)
    Վերջի պահը զուտ գերմանական է` հայկական իրականությունից կտրված: (Փողի տալը)

    Երրորդ տեսարան. կնոջից և կյանքից հոգնած տղամարդ), փնտրտուքների մեջ գտնվող կին:

    Չորրորդ տեսարան. Հայաստանը` 15 տարի հետո)

  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (08.04.2015)

  11. #37
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շին, համաձայն եմ հետդ, որ առանձին մարդկանցով երկրի մասին կարծիք չես կազմի։ Հասարակությունը լրիվ ուրիշ բան է։ Ես որ ասում եմ՝ գերմանացիները կամ Գերմանիան, հենց հասարակությունն էլ նկատի ունեմ, որը ինչքան էլ իրարից տարբերվող մարդկանցով է լցված, միևնույն է մի որոշակի պատկեր է տալիս։ Ու դա տեսնելու և մաշկիդ վրա զգալու համար պիտի ապրես էնտեղ գոնե մի երկու-երեք տարի (ոչ որպես ուսանող)։ Թե չէ առանձին վերցրած, մարդիկ թե բարեհամբույր են, թե կրթված, թե հումորի զգացումով։ Նույնն էլ հայերի դեպքում է. մեզնից ամեն մեկի հետ որ դրսում շփվեն, հաստատ պատկերացում չեն կազմի, թե հայաստանյան հասարակությունն ինչպիսին է, և առավել ևս, թե ինչ բացեր ունի։
    Բեռլինի համար կես տարի որպես ուսանողն էլ ա հերիք: Էնքան հերիք ա, որ Հայաստան վերադառնալու ցնդած որոշում ես կայացնում:

  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (08.04.2015)

  13. #38
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բեռլինի համար կես տարի որպես ուսանողն էլ ա հերիք: Էնքան հերիք ա, որ Հայաստան վերադառնալու ցնդած որոշում ես կայացնում:
    Բեռլինից սարսափելի տեղ արևմտյան Եվրոպայում հաստատ չկա:

  14. #39
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Դավիթ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մեֆ ջան, դու մոռանում ես մի մեծ բան, որ հեղինակի մոտ, այդ կերպարը էդպես ա տպավորվել։ Դու հիմա ուզում ես ավելին իմանալ բլոնդի մասինո ու չես բավարարվում հեղինակի տպավորությամբ։ Այսինքն ոչ թե չես բավարարվում նկարագրությամբ, այլ չես վստահում հեղինակին էս հարցում։ Գիտե՞ս, թե քանի մեծ գրողներ են բավարարվել հակիրճ նկարագրությամբ ինչ որ մի պերսոնաժի, քանի որ այդպես են տեսել տվյալ անձին։ Ամեն ինչ չարժի դնել միկրոսկոպի տակ, ինչ կարող ա վնասել պատմվածքին։
    Դավ, բանն էլ հենց էն ա որ սա նկարագրություն չի… categorization ա… նկարագրության համար ստերեոտիպ ա օգտագործած, դրա համար ա կարճ… հակիրճ կարաս նկարագրես եթե կերպարին, կամ անձին լավ ճանաչում ես, էնքան լավ որ կարողանաս մի քանի մազոկով նկարագրես…այ էդ դեպքում մեծ գրողները կբավարարվեն… ստերեոտիպ օգտագործելը դիտարկման մեջ էս դեպքում սխալ եմ համարում ու ոչ թե իրան չեմ հավատում կամ վստահում այլ էն որ տենց կերպար իրականում գոյություն չունի… չկա տենց մարդ, անգամ էդ ժուռնալի բլադինկեքը չեն համապատասխանում էդ ստերեոտիպին, որովհետև էդ "դեմքի"՝ իմիջի հետևում էնքան բան կա որ ժուռնալից չի երևում… գրականությունը, արվեստը, ճարտարապետությունը, երաժշտությունը կոտրում ա կարծրատիպերը, ոչ թե վերահաստատում…

    Մեկը՝ լրիվ ժուռնալի բլանդինկա, վրան մի թերություն չկա՝ դեմքից սկսած, հագուկապով վերջացրած: Ընտիր շորեր, վզին էլ՝ թավ, էկզոտիկ շարֆ:

    Դու տպավորություն չկազմեցի՞ր բլոնդի մասին այս նկարագրությունից։
    ի՞նչ տպավորություն կազմեմ Դավ… գնամ ժուռնալը բացեմ տեսնեմ ինչ ձևի մարդիկ ե՞ն… էտի հավաքական, manufactured կերպար ա, անհատականություն չի,Դավ ջան… գրականության մեջ կա որ սովորական միջին վիճակագրական մարդու մասին են գրում, բայց մտնում են էդ մարդու մեջ ու հանում են էն ինչ ունիկալ ա անհատականության մեջ… "cat in the rain"… էս նույնը վերաբերվում ա բիմբոյին… նույն մոտեցումն ա… դիտարկման նպատակը ստերեոտիպից դուրս գալն ա, ոչ թե հակառակը…

    Այվ ջան, ստեղ խոսքը արդեն վաղուց քո գրածի մասին չի… ավելի գլոբալ մոտեցման մասին ենք խոսում… don't take it personally…

  15. #40
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վերջապես կարդացի: Լավն էր շատ:
    Մեֆ, լավ էլի, էդ ժուռնալի բլանդինկայի պահերը թարգի էլի: Դու իրոք ահավոր վիզուալ մարդ ես, ինչը հեչ վատ չի, ամեն մարդ մի ձևի ա: Բայց ժուռնալի բլանդինկա ասելով դու արդեն լրիվ պատկերացնում ես ինչպիսին ա էդ կինը, ինչ առոգանությամբ ա խոսում, ինչի մասին ա խոսում, ինչ կա հագին, ինչ շարժուձև ունի: Էս ամբողջ գործի մեջ ինքն ամենաստացված կերպարն ա, լրիվ ամբողջական ա, որ փողոցում տեսնես, կճանաչես:
    Բյուր ջան, կակ ռազ վիզուալ չեմ ու հենց էս օրինակն ա որ դա ա ապացուցում… եթե վիզուալ լինեի էս նկարագրությունը պտի որ ինձ բավարարեր, բայց քեզ ա բավարարել… այսինքն դու հենվել ես ու ընդունել ես ստերեոտիպի սահմանած որակներն ու հատկությունները սկսած վիզուալից վերջացրած մաներանեմրից…

    …ու որ ասում ես
    դու արդեն լրիվ պատկերացնում ես ինչպիսին ա էդ կինը
    … ո՞նց ես պատկերացնում Բյուր ջան… ինչի՞ց ելնելով… Այվիի ասածի՞ց, թե՞ վերացական ընդհանրացված ստերեոտիպիկ սահմանումից… ո՞րտեղից գիտես… դու պատկերացնում ես էն ինչ որ քեզ մատուցվել ա գովազդային ինդնուստրիայի կողմից…

    …ի դեպ եթե ես քո ասածի պես վիզուլ լինեի ինձ պտի որ էն իմ մեջբերած Այվիի վերջին զույգը պտի որ դուր չգար… բայց հենց էդ ա ամենաշատը դուր եկել, որտեղ ոչ մի նկարագրություն չկա, ամենամինիմալ վիզուալ նշույլներ կան…

    Հ.Գ. Բյուր ջան… Architects are not visual… they are experiential…

  16. #41
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իրոք շատ լավն էր: Հետաքրքիր էր ու պատրաստի պատմվածք էր: Ես էլ կարդալուց մտածում էի, «հիմա, որ էսքա՜ն պատմվածքային ա գրել, բա պատմվա՜ծքը ի՞նչ կլինի» դու մի ասա արտամրցութայինի իմաստը չէի հասկացել: Հետաքրքիր էր շատ:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  17. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (14.04.2015)

Էջ 3 3-ից ԱռաջինԱռաջին 123

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Դիտարկում 6. Տեսնել-վերլուծել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Փուլային մրցույթներ
    Գրառումներ: 16
    Վերջինը: 26.04.2015, 10:24
  2. Դիտարկմանը նվիրված դիտարկում. արտամրցութային
    Հեղինակ՝ StrangeLittleGirl, բաժին` Փուլային մրցույթներ
    Գրառումներ: 22
    Վերջինը: 18.04.2015, 12:22
  3. Դիտարկում 3. Տեսնել-վերլուծել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Փուլային մրցույթներ
    Գրառումներ: 25
    Վերջինը: 14.04.2015, 19:48
  4. Դիտարկում 5. Տեսնել-վերլուծել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Փուլային մրցույթներ
    Գրառումներ: 28
    Վերջինը: 11.04.2015, 20:17
  5. Դիտարկում 4. Տեսնել-վերլուծել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Փուլային մրցույթներ
    Գրառումներ: 29
    Վերջինը: 07.04.2015, 23:03

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •