Վերջապես կարդացի: Լավն էր շատ:
Մեֆ, լավ էլի, էդ ժուռնալի բլանդինկայի պահերը թարգի էլի: Դու իրոք ահավոր վիզուալ մարդ ես, ինչը հեչ վատ չի, ամեն մարդ մի ձևի ա: Բայց ժուռնալի բլանդինկա ասելով դու արդեն լրիվ պատկերացնում ես ինչպիսին ա էդ կինը, ինչ առոգանությամբ ա խոսում, ինչի մասին ա խոսում, ինչ կա հագին, ինչ շարժուձև ունի: Էս ամբողջ գործի մեջ ինքն ամենաստացված կերպարն ա, լրիվ ամբողջական ա, որ փողոցում տեսնես, կճանաչես:
Էջանիշներ