Vitam regit fortuna, non sapientia.
boooooooom (20.03.2015), Աթեիստ (20.03.2015)
Ընդհանուր` երաժշտություն միացնելը:
Ես ինքս էլ դեմ չէի լինի տրանսպորտում դասական երաժշտություն լսելուն, բայց կարող ա մեկ ուրիշն էլ չի ուզում (կարող ա թեկուզ մարդ սիրի դասական, բայց էդ պահին դա լսելու տրամադրության մեջ չլինի): Նենց որ արգելելը ճիշտ ա: Բացի էդ` հնարավոր էլ չի օրենքով կարգավորել, թե ինչ ոճի երաժշտություն ա կարելի, ինչ` չէ:ԱՎՏՈՄՈԲԻԼԱՅԻՆ ՏՐԱՆՍՊՈՐՏԻ ՄԱՍԻՆ ՕՐԵՆՔ
Հոդված 14. Ուղևորների և ուղեբեռի կանոնավոր փոխադրումների կազմակերպումը
12. գ. Ավտոբուսային կանոնավոր փոխադրումների ժամանակ արգելվում է ավտովարորդի և ուղևորների կողմից ավտոբուսի ուղեսրահում երաժշտություն միացնելը ներքաղաքային և մերձքաղաքային փոխադրումներում և առանց ուղևորների համաձայնության` երաժշտություն միացնելը միջքաղաքային, միջպետական փոխադրումների ընթացքում:
ԱՎՏՈՄՈԲԻԼԱՅԻՆ ՏՐԱՆՍՊՈՐՏԻ ՄԱՍԻՆ ՕՐԵՆՔ
Հոդված 14. Ուղևորների և ուղեբեռի կանոնավոր փոխադրումների կազմակերպումը
12. գ. Ավտոբուսային կանոնավոր փոխադրումների ժամանակ արգելվում է ավտովարորդի և ուղևորների կողմից ավտոբուսի ուղեսրահում երաժշտություն միացնելը ներքաղաքային և մերձքաղաքային փոխադրումներում և առանց ուղևորների համաձայնության` երաժշտություն միացնելը միջքաղաքային, միջպետական փոխադրումների ընթացքում:
Ես զգում եմ, որ ինձ եսօր բոլոր վարորդները հանելու են տրանսպորտից ^_^ Ֆիքսեցի իմ մոտ օրենը: Վերջ ռադիո ջանին!!!!
Vitam regit fortuna, non sapientia.
Էստեղ հեռախոսը չգիտեմ ինչի վրա են դնում, բայց հասարակական տրանսպորտում անբռնազբոս կերպով բարձրաձայն հայհոյելով զրուցում են, հեռախոսով գոռգոռալով խոսում, ճաշում, ընթրում, վերջում էլ շշերը ու պլաստիկները թողնում ավտոբուսում, ու ոչ ոք խեթ չի նայում, այսինքն՝ ով խեթ նայի, երբ սաղ են էդպես, անկաշկանդ. ինձ թվում ա՝ էդ ամենի տեղը լավ կլիներ՝ հեռախոսի ձայն մենակ լսվեր, չնայած ինքս էլ խեթ չեմ նայում, ավտոբուս ա՝ հասարակական տրանսպորտ, հո թատրոն չի: Մեր աշխատասենյակում ոչ ոք հեռախոսի ձայնը անջատած չի պահում, պարբերաբար զնգում ա, բայց ներսում չենք խոսում իհարկե, դուրս ենք գալիս: Ու ընդհանրապես էստեղ մարդկանց պահվածքում, նորմերում էն ա դուրս գալիս, որ շեշտադրված ա քեզ անկաշկանդ պահելը, ոչ թե մեր Հայաստանյան զսպվածությունը, ոչ թե մարդիկ իրանց զուսպ են պահում, որ մարդկանց չանհանգստացնեն, այլ բոլորն իրանց պահում անկաշկանդ ու անբռնազբոս ու ոչ մեկի վեջը չի, թե ով կնեղվի իրանց բարձր խոսալուց, իրանց հեռախոսի ձայնից, սկի դուռ հետևներից չեն փակում, ոնց ուզում ա թող դղրդա, ու դղրդում ա. մարդիկ իրանց զգում են այնպես, ինչպես իրենց տանը: Մեկ մեկ էնպես եք ներկայացնում մեր հայերին, ոնց որ աշխարհի ամենավայրենի, քաղաքակրթությունից հեռու ժողովուրդը լինենք, մինչդեռ իմ համոզմամբ մեծ մասամբ մենք ավելորդ զուսպ ենք:
boooooooom (21.03.2015), Chuk (22.03.2015)
Իսկ էդ «պետք ա»-ն ո՞վ ա սահմանում, Բյուր: Գուցե էն տեղում, որտեղ դու ես ապրում, մարդկանց աշխարհայացքը տենց ա, բայց դա չի նշանակում, որ միայն դա ա ճիշտը ու տենց ա պետք` ընդհանուր ամեն տեղ:
Իմ պատկերացումներով էլ փողոցում սխալ ա հեռախոսի ձենն անջատելը, որովհետեւ քայլելուց պիտի հեռախոսը ձեռս բռնած լինեմ, որ վիբրացիան զգամ, գրպանում չի զգացվում: Ու դեռ Երեւանյան փողոցի աղմուկի մեջ էլ պետք ա հնարավորինս բարձր ու լսվող զանգ դնել, որ գոնե մի քիչ լսվի: Իսկ քո ասածով ստացվում ա, որ եթե փողոցով քայլում ես, պետք ա հերիք չի ձայնը անջատած լինես, դեռ որ զանգեն էլ, պիտի չպատասխանես, այլ գնաս ինչ-որ ոչ հասարակական տեղ, նոր խոսես:
Չէ, իմ գլխում սա չի տեղավորվում: Ու նույնիսկ ներվայնացնում ա, որ մի բան, որը օրենքով չի սահմանափակվում, մարդիկ փորձում են ինչ-որ քաղաքավարության ու եսիմինչերի միջոցով սահմանափակել:
boooooooom (21.03.2015), Chuk (22.03.2015), Աթեիստ (21.03.2015), Շինարար (22.03.2015), Ուլուանա (21.03.2015)
Բյուր, չգիտեմ, կարող ա ես էլ էն, ինչը դու ես էս տեսել, տեսնեմ, հավանեմ, ինձ կոմֆորտ զգամ, բայց հիմա որ գրածդ կարդում եմ, խնդալս գալիս ա ճիշտն ասած:
Մնում ա, որ հասարակական վայրերում մատների ծայրերի վրա քայլենք, խոսենք շշուկով՝ միայն խիստ անհրաժեշտության դեպքում, երեխային հասարակական վայր տանենք միայն քնած: Ըստ իս էս ամենում ուղղակի չափի զգացումն ա պետք պահել: Ասենք մարշրուտկայում շատ բարձր հեռախոսով խոսելը, էն էլ երկար ու կենցաղային հարցերով, ինձ էլ ա նյարդայնացնում: Կողքինների վրա թքած ունենալը ինձ էլ դուր չի գալիս: Ինքս աշխատում եմ նման դեպքերում նույն հեռախոսազանգերին շատ արագ պատասխանել (որ զանգը շատ չհնչի) ու խոսել հնարավորինս հակիրճ, հնարավորինս կամաց ձայնով, հնարավորինս ինֆորմատիվ: Բայց ասենք պահանջելը, որ կողքինիս հեռախոսը չզնգա, իմ համար աբսուրդային միտք ա, ու հաստատ իր հեռախոսի զնգալուց իրան անհարգալից չեմ համարի, ուրիշ հարց, որ կարող ա նենց անճաշակ երաժշտություն դրած լինի զանգին, որ մտքումս խնդամ իրա ճաշակի վրա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Շին, իմ կարծիքով քո գրածում բացասականը բավական շատ ա, քան՝ դրականը, դրա համար, էլի իմ կարծիքով, ավելի լավ ա, որ տրանսպորտում, թեկուզ հասարակական, շիշ չթողնենք, չթքենք, չքաքենք ու էլի տենց լիքը բաներ չանենք ու դա չհամարենք ավելորդ զսպվածություն, այլ աչքի ու առհասարակ մարդու գոյության համար հաճելի բան:
Երբ մեկը փողոցում խնչում ա, դա օրենքով արգելված չի, բայց զզվելի ա էլի, ասենք երեխուդ կամ ընկերուհուդ հետ քայլում ես, մեկը դեմդ խնչում ա, եթե մարդ կա, որ դրանից չի նեղվում հալալ ա, բայց դրանից էդ խնչողին պաշտպանելն ու հայերին ավելորդ զսպվածության ՞պիտակ՞ կպցնելը սխալ ա իմ կարծիքով:
Ինչ կա, էդ եմ ներկայացրել, Քիբորդ ջան, խնչելն էլ լավ հիշացրիր, էդ էլ պլյուս, նեղվեմ, չնեղվեմ, ինձ ով ա հարցնում, տրվել եմ րիլաքսի: Հայերն իրոք զուսպ ժողովուրդ են մեծ մասամբ, էդ փողոցում բան-ման գցելն էլ ընդհանուր մաքուր չի պահվում, օրվա ընթացքում չի մաքրվում, մաքուր պահվի, էստեղի պես կպակասի: Գուցե «ավելորդ» բառը գրածումս ավելորդ էր, բայց իրոք ներկայացնում եմ էն, ինչ կա, փողոցում հա, բան-ման քիչ են գցում, բայց փողոցն էլ օրվա ընթացքում անընդհատ մաքրվում ա, պլյուս ամեն հինգ մետրի վրա աղբարկղ կա՝ մեծ աղբարկղ, որ օրվա ընթացքում չհասցնի բերնեբերան լցվի: Մենք Հայաստանում չենք տեսել էդ իրավիճակում, եթե էդքան հաճախ մաքրվի, էլի էդքա՞ն բան-ման կգցեն, թե՞ չէ: Ամեն ինչում մեր ժողովրդին չմեղադրենք: Քո ծայրահեղականությունը ճի՞շտ ա. եթե մարդը վարվեցողության նորմ ա խախտում, կարելի՞ ա իր վերաբերմամբ կիրառել չորքոտանի տերմինը, էլ չասեմ՝ ինչքան անընդունելի ա նույնիսկ ահավոր զայրացած ժամանակ որևէ կերպ Հիտլերի որևէ քայլ դրական իմաստով վկայակոչելը: Ակումբում գրառում ունեմ մի հատ օրագրումս իմ ուշացած լինելու պատճառով ինձ խեթողների մասին, հեսա, գտա, էլ ոնց կլինի, ուշացել եմ, չորքոտանի՞ դարձա, ոչ մի անարգանք էլ չկար. էդպես ստացվեց, մի քիչ ուշացա, ոչինչ:
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 22.03.2015, 00:49:
Շին, իմ կարծիքով, դու էլ հակառակ ծայրահեղության մեջ ես ընկնում որոշ հարցերում։ Օրինակ, տրանսպորտում ուտել–խմել ու մնացորդները թողնել–գնալը ես էլ նորմալ չեմ համարում։ ԱՄՆ–ում էլ են տենց անում. ով որտեղ ինչ ուտի, խմի, խոզի պես թողնում–գնում ա, ու ահավոր տհաճ ա։ Մեկը ինձ բազմիցս խանգարել ու տհաճություն ա պատճառել։ Օրինակ, ինչի՞ պիտի ես մտնեմ գնացք, ու նստելու համար ազատ միակ նստարանին շուռ եկած կոլայի շիշ լինի, պարունակությունն էլ թափված նստարանին ու հատակին, նենց մխտռած, որ էդտեղ էլ նստելդ էլ չի գա, որովհետև ոտով–գլխով շիրայի մեջ կկորես։ Գիտե՞ս՝ քանի անգամ ա եղել։ Կամ, ասենք, կինոթատրոնում։ Նստում ես, չգիտես՝ ոտքերդ ոնց դնես, ուր դնես, որ չկպնես–մնաս... Զզվելի ա։ Ու էդ առումով ես էլ միշտ ասել եմ, որ ամերիկացիք հայերից անհամեմատ ավելի փնթի են. տարբերությունն էն ա, որ ԱՄՆ–ում համարյա ամեն տեղ կանոնավոր կերպով մաքրվում, հավաքվում ա համապատասխան մարմինների կողմից, իսկ Հայաստանում հազվադեպ են ինչ–որ բան մաքրում ու հավաքում, ու արդյունքը լինում ա էն, որ էդ առումով բավական խաբուսիկ պատկեր ա ստեղծվում հասարակության մաքրասեր ու կոկիկ լինելու վերաբերյալ։ Ես պատկերացնում եմ, թե ինչ կկատարվեր ԱՄՆ–ում, եթե էնտեղ էլ Հայաստանի չափ մաքրեին ու հավաքեին։ Երևի հասարակական վայրերում աղբի կուտակման հետևանքով ոտք դնել հնարավոր չլիներ...
Բայց մյուս կողմից էլ որ նայում ես, օրինակ, ամերիկացիների պահվածքին ուրիշ հարցերում, համարյա միշտ, ընդ որում՝ հիմնականում նույնիսկ անկիրթ մարդկանց դեպքում, առկա ա դիմացինի նկատմամբ հարգալից վերաբերմունք, դիմացինի իրավունքները հաշվի առնել, ինչը չես ասի հայերի մասին։ Այսինքն՝ կան ընդհանուր նորմեր, որոնց համարյա բոլորը հետևում են էնքան բնականորեն, կարծես այլ կերպ հնարավոր էլ չի։ Այ դա ա, որ հայերից շատերի մեջ բացակայում ա։ Ուղղակի նենց ա ստացվել, որ էս ամերիկացիների մոտ կերած–խմածի մնացորդները տեղում չթափելու նորմը սահմանված չի, թե ինչ Ճիշտն ասած՝ չեմ հիշում, որ տրանսպորտում տեսած լինեմ գրություն, ըստ որի՝ տրանսպորտում ուտելն արգելվում ա, կամ կերածի մնացորդները թողնել չի կարելի։ Համոզված չեմ, բայց չի տպավորվել։ Ես նենց եմ հասկանում, որ դա, քո ասածի պես, իրանց համար հենց ազատության դրսևորումներից մեկն ա, ոչ թե ուրիշների վրա թքած ունենալու հետևանք։ Իրանց համար դա ուղղակի նորմալ ա։ Ընդհանրապես իրանց համար ուտելու հետ կապված ամեն ինչ նորմալ ա, ու ամեն ինչ հարմարեցված ա նրան, որ հնարավորինս շատ ուտեն ու շատ տեղեր ուտեն, հետևաբար ուտելու հետ կապված արգելքներն էլ կարծես թե քիչ են։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 22.03.2015, 02:09:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ան ջան, վերևում Քիբորդին արդեն պատասխանեցի, ծայրահեղության մեջ ընկնելու բան չկա, պատմում եմ էնպես, ոնց կա, դա ես չեմ անում, դա իրանք են անում, եթե ծայրահեղության հարց կա, բրիտանացի գիտնա... բրիտանացիներն են, ես զուսպ եմ հաստատ, երևի ավելորդ բառը ուղղակի պետք չէր: Իրոք էս մարդիկ շատ ազատ են իրանց զգում, Ռամշի ձևակերպումը լավն էր՝ անում են էն, ինչը արգելված չի: Ուղղակի Բյուրի գրառումին ի պատասխան ուզում էի ցույց տամ, որ էնպես չի, որ հայերը վիրունի են, եվրոպաներում էլ մի այլ կարգի զսպվածություն ա տիրում, ու ոչինչ չեմ չափազանցրել, որոշ բաների մասով էլ լռել եմ դեռ մի բան էլ:
Մի քիչ չեմ հասկանում՝ ինչում եմ ծայրահեղության գիրկը ընկել, որ վա՞տ չեմ վերաբերվում, որ մարդիկ իրանց ազատ են զգում: Կներեք, իրոք վատ չեմ վերաբերվում, ես էդպես չեմ կարող անել, որովհետև ես ուրիշ միջավայրից եմ եկել, բայց իրանց կերպը ընդունելի եմ համարում: Երևի նկատի ունես՝ ծայրահեղ հանդուրժո՞ղ եմ
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 22.03.2015, 02:20:
Chuk (22.03.2015)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ