Գալաթեա-ի խոսքերից
Էսօր ՖԲ-ի "մամաներջան" խմբում մի աղջիկ մտել գրել էր, որ հոնգուր-հոնգուր լացել ա սաղ գիշեր, ու նաև էդ պահին, որովհետև քնելուց առաջ վիդեո ա տեսել, թե ոնց ա մի դայակ փոքր երեխային դաժանորեն ծեծում:
Ու զգուշացնում էր բոլորին, որ հանկարծ դայակ չպահեն:
Մեկ էլ պոստի տակ հայտնվում են այլ մամաներ ու սկսվում ա՝ "Դրանց վառել ա պետք, մարդ չեն, օր ու արև չտեսնեն" ու բառացիորեն ամեն երկրորդը թե՝ "վայ, լինկը տվեք նայենք":
Չդիմացա, մտա գրեցի (էդ խմբում պրինցիպիալ գրառումներ չեմ անում), որ երբեք չեմ կարա հասկանամ նման վիդեոները նայելու ցանկությունը, հատկապես, երբ շատ լավ գիտեն, թե ինչ են տեսնելու: Ու թե ինչի են ընդհանրապես միացնում վիդեոն, որ հետո գան խմբում "լացելո՞ւ" ու բոլորին պատմելու, որ կեսն են մենակ կարացել դիտե՞ն, միթոմ ինչ էլի:
Պոստը գրողը մոռացավ որ ինքը հոնգուր վիճակներում ա, ինձ անվանեց ագրեսիվ կին ու մի երկու րոպեից պոստը ջնջված էր(կամ հենց ինքն էր ջնջել կամ ադմինը՝ երևի ղալմաղալից խուսափելու համար):
Ինձ մոտ արդյունքում սենց հարց առաջացավ. ի՞նչն ա մարդկանց ստիպում նայել նման վիդեոներ, որ գիտեն՝ վատ են զգալու, նեղվելու են, զզվելի կամ ահավոր բան ա կատարվելու, ամենայն հավանականությամբ փոշմանելու են, որ նայեցին: Բայց մեկ ա՝ նայում են:
Ի՞նչ եք կարծում:
Մեջբերել
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Էջանիշներ