Մենակ հայ աղջիկները կարան ժամերով Օդնակլասսնիկում լռվեն, փորփրեն ու չափչփեն այն, հուսալով հանդիպել Նրան, բայց նույն այդ աղջիկները, եթե փողոցում մոտենաս և ուղղակի բարևես, իրենց իսկական վայրենու պես կպահեն...
Հ.Գ.
Մի քանի օր առաջ մտել էի մի ինտեռնետ-կլուբ, առանց բացառության բոլոր մոնիտորների առաջ աղջիկներ էին և բոլորն էլ Օդնկալասնիկում էին... տխուր տեսարան էր...
Էջանիշներ