Նեղվելու հարց չի:
Մտածում եմ՝ էստեղ երևի "communication problem" էր:
Մտնում եմ ստեղծագործական նախագծերի բաժին, տեսնում եմ՝ մարդիկ ակտիվություն են ուզում, մի մրցույթ, մի բան:
Մտածում եմ՝ մի բան անեմ, մասնակցեն, ուրախանան:
Գաղափարը տալիս եմ, հավանում են, ոգևորվում:
Սկսում եմ կազմակերպել:
Մեկ էլ ընթացքում պարզվում է, որ դեռ ես պիտի իրենց համոզեմ, որ մի բան գրեն, մի բան քննարկեն
Էհ չէիք ուզում, չանեինք:
Ինձ համար հո չէ՞ր:
Lusntag Lusine (22.09.2014)
Օկ, հենց հետ գնամ Կոպենհագեն, սաղ թեմաներում մի տուրուդմփոց կսարքեմ:ivy-ի խոսքերից
իհարկե Ակումբը պասիվ չի, մեռած ա… բայց դե ֆլեշմօբերն էլ լավ չէին մտածված… փորձվեց խոսել սրա մասին, բայց չուզվեց… սրա մասին պետք ա խոսել ու քննարկել եթե ուզում ենք իսկապես գրական լաբորատորիա սարքել…
վերքինը վաբշե… 4-ը նկատի ունեմ…
Մեֆ, հնարավոր է, որ էդպես էլ կա։ Չնայած հարցին էդ խիստ մոտեցումը էդքան էլ չեմ հասկանում։ Եթե շատ խորանանք, կարելի էր ընդհանրապես ուղղություն չտալ, ով ինչ ուզում է, թող գրի։
Իսկ ուղղություններն ընտրելիս հաշվի եմ առել մասնակիցներին ու իրենց տարիքը։
Կարելի էր իհարկե դնել մի երեք ամիս քննարկել, թե ինչ ենք ուզում անել։ Ուղղակի փորձը ցույց է տալիս, որ էդ քննարկումները սովորաբար մնում են թղթին ու կյանքի չեն կոչվում։ Երևի որովհետև բոլորս էլ խոսել շատ ենք սիրում, իսկ անել էդքան էլ չէ։
Այվի ջան, խիստ չեմ մոտենում ուղղակի շատ բարդ բան ա տարբեր դիսցիպլինայից գրական գործ սարքելը թեկուզ ֆլեշմոբային տարբերակով… էտի ավելի շատ պրոյեկտ ա քան ֆլեշմոբ… ու մի շաբաթում մարդիկ կամ էդ գործը պտի մտցնեն տեքսրի մեջ կամ տեքստը գործի մեջ ու զուտ մեխանիկորեն… նախ գործը գոնե 1 շաբաթ պտի քննարկվի ինտենսիվ՝ հասկանան էդ ինչ ա… թող էլի իրենց ձևով հասկանան, բայց պտի քննարկվի… ու էդտեղ կարա տեքստը գործից հեռանա, որտև գիտենք որտեղից ա գալիս… կարանք չխորանանք, բայց էդ դեպքում էլ արդյունքն էս ա լինում… ինչ ուզեն կարան գրեն ու շատ դժվար ա ասել որ չի բռնում… ախր տենց չի էլի որ նստեն նայեն նկարի ու տեքստ գրեն… էս տեսակի առաջադրանքների մեջ վերլուծությունն ու ուսումնասիրությունը շատ կարևոր ա … իմ կարծիքով… ու փորձով…
իմ կարծիքով ֆլեշմոբի համար մի շաբաթում պետք ա ավելի սիտուացիեն մոտեցում լինի… իմպրովիզացիոն… ասոնք տալիս ես մի հատ իրադրություն՝ օրինակ պողոսը մտնում ա կաֆե մոտենում ա պետրոկսին ու ասում ա "դու… դու… բայց դու՞…" ու մի հատ դնչի հասցնում ա… 1 շաբաթ ձեզ ժամանակ… օրինակ եմ ասում… կամ ասենք տրանսպորտում մեկի խոսակցությունն ես լսում ու ու մի հատված դնում ես ու մի երկու նկարագիր զրոցողնեմրի… դիր թող դեվելոփ անեն… հետո կարաս ժանրն էլ նշես, նեղացնես մի քիչ… ու տենց… ես շատ գիտեմ… մենք տենց ենք անում…
…թե չէ Յոթգլխանի Արևներ կծնվեն… սորի Մարի ջան… մի ջղայնացի… փլիզ…
Ու հուշիկ նստեցին ճամփեզրին
Մի հավատա հեքիաթասացին, հավատա հեքիաթին: ~ Հ․ Բ․
Ու երկնքից երեք խնձոր իջան ցած ու հուշիկ նստեցին ճամփեզրին …
Բայց դա եղավ հետո, իսկ ի սկզբանե կար մի մշտադալար աղջիկ։ Գարունը նրա ժպիտն էր, իսկ գարնան կանաչ ծածկոցը՝ նրա շրջազգեստը։ Բայց բուք ու բորան եղավ, ձմեռ եղավ ու կանաչը փոխվեց դարձավ կաթ կաթ սպիտակ։ Հետո տաք տաք սպիտակ։ Ու այրում էր սառնությունը ձյան։ Ու արտասվեց աղջիկը։ Ու հուզվեց երկինքը, անձրևեց։ Ու մանուշակներ ծլեցին, հետո բալենիները ծաղկեցին, հետո գարուն եկավ։ Ծաղկեց խնձորենին, պտղակալեց, հասունացավ, ու երբ աղջիկը մնաս բարով էր պատրաստվում ասել մանկության իր անտառներին, մի պահ վերև նայեց, ու նրան թվաց, որ երկնքից երեք խնձոր իջան ցած ու հուշիկ նստեցին ճամփեզրին…
Sambitbaba (28.09.2014), Նիկեա (05.10.2014)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ