Լոլիտայի գրածը տարբերվեց (լավ առումով) ։ Ծեր մկան երգը մառանում մուլծիկի նման պատկերացրեցի։ Չնայած իր կարճությանը, ապահովված էր սկիզբը, ընթացքը և վերջը ։
Սմոքի գրածները կարդալուց մ քիչ ձանձրանում եմ (թող ների իձ Սմոքը անկեղծության համար) մի քիչ շատա "ծամծմում"։
Լուսնթագի "Դասը" վերջին նախդասությունով լավ չավարտվեց։ Մտածելու նյութ չտվեց. ամեն ինչ ասվեց միանգամից, ու դրանով հասարակացավ։
Լուսանդրի մոտ էլ վատ չէր ստացվել . վերջը "մտածացնող" էր։ Ու չնայած ես չկռահեցի նաեգիզի ցանկությունը, մտածելով, որ այն պետք է որ կապված լիներ նարգիզի "ապրելակերպի" հետ, բայց միևնույնն է հետաքրքիր էր. մտածելու առիթ տվեց։
Վոլտերայից ավելին էի սպասում, աչքիս ժամանակը չի հերիքել, ու արագ-արագ (էնքան որ մի բան գրի) գրելա (տարբերակ 2- միգուցե ես լավ չեմ հասկացել )
Անոնիմի մասին կլռեմ (իմ խելքի բանը չի)
Շնորհակալություն
Էջանիշներ