Բյուր, ամեն դեպքում սխալվում ես թե մենակ աղջիկների նկատմամբ ա տենց ռեակցիա։ Տես ես որ Հայաստանում մորուքով էի ու երկար մազեր ունեի, օրը մի հազար անգամ մարդիկ խորհուրդներ էին տալիս։ Ասենք գործի տեղը ուտելիք եմ պատվիրել, մատակարարը ուտելիքը բերում ա ու մինչ ես իրան փողն եմ տալիս, ինքը հասցնում տարակուսած հարցնել թե ինչի՞ եմ մորուք պահում ու եթե նկարիչ չեմ, ուրեմն «ջահել տղա ես, սափրվի»։ Հիմա լավ ա, մորուքը մոդա ա, բիձեքն էլ աչքերներսը սովորել ա, էդքան շատ չեն ասում։
ՈՒ էլ չասած որ կանայք իրանց արտաքինի վերաբերյալ ահագին ազատություն ունեն սանրվածքի, հագուստի և այլն։
Պատկերացնում ե՞ս որևէ տղա որոշի մազերը ներկի Հայաստանում։ Կամ յուբկա հագնի (ամբողջ աշխարհում, բացի Շոտլանդիայից)
Նենց որ իզուր մի բողոքի, թե կանանց նկատմամբ ա էդ․ տղերքն ավելի տուժած են, ուղղակի դուք ֆիքսված եք կանանց վրա ու տղերքի դարդերը չեք նկատում
ՈՒ հա, համաձայն եմ, արտաքինի վրով ու ընդհանրապես կարծրատիպերը լավ բան չեն։ Անկախ նրանից բարձրաձայն արտահայտվում են թե լուռ ճնշվում։ ՈՒ ֆորմալ կոռեկտությունը էդ առումով հարց չի լուծում։ Թեկուզ ոչ մի ձեն չհանեն, եթե մարդը զգում ա, որ մարդիկ իրան քուլ չեն համարում թե ստանդարտով չշարժվի, գործի համար հարցազրույցի գնալուց եթե գիտի որ արտաքին կարծրատիպերի պատճառով ծուռ աչքով կնայեն և այլն, ուզած չուզած սկսում ա հետևել կարծրատիպերին հաջողության հասնելու համար
Էջանիշներ