Կնոջ մարմինը

[StrangeLittleGirl]

Համաձայն են, որ սա պարանի վրա ման գալու նման մի բան է: Վտանգի տոկոսը շատ մեծ է, ռիսկը նույնպես:
Ու ընդանրապես, ծաղրը շոկի պես բան է, որը ոչ մեկին դուր չի գալիս, բայց երբ որ հաղթում ես, շատ ես շահում , իսկ երբ որ պարտվում ես , շատ ես տուժում:
Եթե ընկար ծաղրի տակ, ապա դա պատերազմի պես մի բան է, որը պահանջում է պատերազմին վայել պահվածք: Ոչ մեկն էլ ապահովագրված չէ ծաղրից:

Կարելի ա ուղղակի պայքարել ծաղրի դեմ։ Սաստել ծաղրողներին, պատժել նույնիսկ։ Էդ դեպքում էլ հաղթել-պարտվելու հարց չի լինի։

[anslov]

Տղամարդիկ, հատկապես քաղաքական գործիչները, ճիշտ նույնքան են ֆոտոսեսիա կազմակերպում, ինչքան կանայք (դե չեմ ասում էնքան, ինչքան Սեյրան Օհանյանի կինը, մոտավորապես նույնքան): Ուղղակի էդ ֆոտոները գործածվում են պաշտոնական հաղորդագրություններում կամ զանազան լրատվամիջոցների կողմից, ու ոչ մեկի մտքով չի անցնում ասի՝ հլը ինչ ա հագել էս ֆոտոսեսիային:

Կոնկրետ "Ակումբում" ինձ հանդիպել է գրառում, որտեղ Սերժին ասվել է չիբուռաշկա, հավանաբար իր ականջների համար:
Ու ոչ մի բացասական բան չեմ լսել այստեղ դրա համար:

Այսինքն Ակումբում էլ ամեն ինչ սուբեկտիվ է: Ում որ համակրում ենք, նրա համար ուրիշ օրենքներ են, իսկ ում որ չենք համակրում, որիշ օրենքներ են:

կոնկերտ- եթե այդ ծաղրը, ձեռառնոցին, մարդու անձնականին կպնելը այստեղ չլիներ, ապա կհասկանայի քո ասածը:

[StrangeLittleGirl]

Կոնկրետ "Ակումբում" ինձ հանդիպել է գրառում, որտեղ Սերժին ասվել է չիբուռաշկա, հավանաբար իր ականջների համար:
Ու ոչ մի բացասական բան չեմ լսել այստեղ դրա համար:

Այսինքն Ակումբում էլ ամեն ինչ սուբեկտիվ է: Ում որ համակրում ենք, նրա համար ուրիշ օրենքներ են, իսկ ում որ չենք համակրում, որիշ օրենքներ են:

կոնկերտ- եթե այդ ծաղրը, ձեռառնոցին, մարդու անձնականին կպնելը այստեղ չլիներ, ապա կհասկանայի քո ասածը:

Կոնկրետ ակումբում կոնկրետ հենց ինքս անընդհատ պայքար եմ տանում, որ հասարակ բանավեճն անձնական հարթակ չտեղափոխվի: Բայց դա շատ-շատ ա լինում: Ու վատ ա, որ լինում ա: Հատկապես վատ ա, որ ակումբում ա լինում:

[anslov]

Կարելի ա ուղղակի պայքարել ծաղրի դեմ։ Սաստել ծաղրողներին, պատժել նույնիսկ։ Էդ դեպքում էլ հաղթել-պարտվելու հարց չի լինի։

Օրինակ կամ մարդիկ էլ, որ արհամարում եմ արտահայտված ծաղրը, ու ոչ մի ռեակցիա չեն տալիս դրան: Դա էլ ձև է ու շատ անգամ ավելի ազդեցիկ, քանի որ ծաղրողը համարյա միշտ դա անում է երրորդ կողմի համար, որ շահի կամ ծիծաղ, կամ համակրանք: իսկ հասկանալով որ մարդ ծաղրելով ոչ մի օրիգինալ բան չի անում, ոնց որ ձեռ է քաշում էտ ձվով աչոկներ հավաքելուց

[Շինարար]

Երևիթե մի քիչ տարբերություն կա մի անգամ կարծիք հայտնելու և անընդհատ նույն հեգնական դիմալաձևը օգտագործելու միջև։ Ասենք ես հարևանուհուս մի օր լավ հագնված, քսված-մսված տեսնելուց որ ասեմ «բարև սեքսի» կարող է դուրը գա էլ, բայց որ ամեն օր նույն ձևով բարևեմ արդեն կլինի հարասմենթ։

Իսկ նկարի կանայք շատ գեղեցիկ ժպիտներ ունեն... և բավական տգեղ մարմիններ։ Ու կարծում եմ «բոլոր կանայք էլ գեղեցիկ են» չի նշանակում բոլորը ծիտ են, այլ միայն այն, որ բոլորի մեջ էլ գեղեցիկ բաներ կան (կնոջ մարմնի կենսարարությունը արդեն իսկ գեղեցիկ է)։ Բայց սա իհարկե չի նշանակում թե տգեղ մասեր էլ չկան։

Քույր Քերիի ճաշակի ցավն էլ տանե՜մ։

Միանշանակ համաձայն եմ բայց ուրիշի արտաքինի տգեղությունը ընդծելը հրապարակային իմ կարծիքով մեղմ ասած բռիություն է տակտի զգացումի բացակայություն այլ մարդկանց զգացմունքների վրա թքած ունենալ անհանդուրժողականություն անմարդկային պահվածք ինչը հարգանքի արժանի վարմունք չէ

[Chuk]

Իսկ ուրիշի վերացական խոսքը «բռիություն է տակտի զգացումի բացակայություն այլ մարդկանց զգացմունքների վրա թքած ունենալ անհանդուրժողականություն անմարդկային պահվածք ինչը հարգանքի արժանի վարմունք չէ» ձևով գնահատելը քո կարծիքով բռիություն չէ՞, տակտի զգացումի բացակայությու՞ն, այլ մարդկանց զգացմունքների վրա թքած ունենա՞լ, անհանդուրժողականությու՞ն, անմարդկային պահվածք չէ՞։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Շինարար]

Իսկ ուրիշի վերացական խոսքը «բռիություն է տակտի զգացումի բացակայություն այլ մարդկանց զգացմունքների վրա թքած ունենալ անհանդուրժողականություն անմարդկային պահվածք ինչը հարգանքի արժանի վարմունք չէ» ձևով գնահատելը քո կարծիքով բռիություն չէ՞, տակտի զգացումի բացակայությու՞ն, այլ մարդկանց զգացմունքների վրա թքած ունենա՞լ, անհանդուրժողականությու՞ն, անմարդկային պահվածք չէ՞։

Sent from my A0001 using Tapatalk

Ես բնորոշ ում եմ արարքը, ոչ արտաքինը։ Իմ արարքին կարող ես ինքդ գնահատական տալ։

[Chuk]

Արդեն տվել եմ, եթե չես նկատել

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Շինարար]

Արդեն տվել եմ, եթե չես նկատել

Sent from my A0001 using Tapatalk

նկատեցի

[Տրիբուն]

Սիրուն ու գեշ համարելը մի հարց ա (ու շատ սուբյեկտիվ հարց, մեր մեջ ասած), դրա համար ձեռ առնելը՝ լրիվ ուրիշ: Ոնց որ թե ոչ մեկ չէր ասում՝ բոլոր կանայք չքնաղ են, անկրկնելի յուրահատուկ ձյան փաթիլներ են, բլա-բլա-բլա: Ամեն մեկը սիրունության իր պատկերացումը ունի, Անվերնագրի ցուցադրած կանանց էլ լիքը սիրողներ կան: Բայց ստեղ կոնկրետ ձեռ առնելու դեպքն ա: Հիմա որ սկսենք սենց խորանալ, բոլորիս վրա էլ՝ Անվերնագրից սկսած, ինձնով վերջացրած, էնքան ձեռ առնելու բան կգտնենք, որ թող ու փախի: Հեչ պարտադիր չի քեզ դուր չեկած ամեն բան աջուձախ բարձր գոռաս, չէ՞: Ինձ էլ դուր չեն գալիս տենց կանայք. գնամ, մատս տնկեմ վրաներն ու սկսեմ ղժժա՞լ:

Ապեր, քո վրա ձեռ առնելու բան գտնելու համար պետք ա ահագին ման գանք։ Բայց մարդ կա իրա վրայի ձեռ առնելու բաները ի ցույց ա դնում ալամ աշխարհին ու ուզում ա, որ սաղ կոռեկտ լինեն ու ձեռ չառնեն։ Էտ կոչվում ա պռովոկացիա։

[Ծլնգ]

Վերադառնալով բուն թեմային մի անձնական դրվագ պատմեմ...

Մազեր շատ չեմ սիրում, ու բարեբախտաբար գեներս ու բնությունը մի քիչ խղճով են վերաբերվել՝ շատ «փռչոտ» չեմ։ Բայց խնամված «սանրվածքները» դուրս գալիս են և՛ տղամարդկանց մոտ, և՛ կանանց։ Ու այս սերիայից մի թուլություն ունեմ. սիրում եմ մի անթատակս լրիվ սափրել իսկ մյուսում մի խնամված պուպուշիկ սանրվածք պահել։ Հիմա իմ թուլությունն էլ դա է։ Որոշ մարդիկ սիրում եմ միայն մեկ ականջին ականջող հագնել, ուրիշները՝ միայն մի մատին եղունգ աճացնել, այլոք էլ՝ գլխի մի կեսը թրաշել, ես էլ սիրում եմ մի անթատակիս ինտրիգայածին սանրակեցվածքը։ Հա, ու ասեմ նաև, որ երբեմն սանրվածքը մի անթատակիցս մյուսն է տեղափոխվում, այսինքն, ժամանակ առ ժամանակ փոխում եմ այն հաջողակ անթատակս, որը ներկա պահին սանրվածք է կրում։ Ու ժամանակին մի զուգընկեր ունեի, ով կարծես «վսեսոյուզնի ռոզիսկով» էր ինձ բաժին ընկել. ֆետիշի մակարդակի սիրում էր անթատակեր, ու տանելով չէր կարողանում տանել որևէ մազածածկույթ այնտեղ։ Միշտ ինձ ասում էր, որ «այ այս անթատակդ ուտեմ», բայց մյուսը իր անձնական թշնամին էր։ Ես էլ գլխին օյիններ էի բերում իմ սանրվածքիս տեղակայման փոփոխություններով։ Հավես ինտրիգների մեջ էի գցում մարդուն։ Բայց եկավ ժամանակը իմ հագեցվածության մեր հարաբերություններով։ Երկար-բարակ մտածում էի, թե ոնց կարելի էր բաժանվել առանց դառը նստվածքների։ Վերջը լուծումը գտա... հերթական անգամ փոխեցի սանրվածքիս տեղակայման վայրը, իսկ մյուս անթատակիս մազերը ազատ արձակեցի։ Ի՜նչ ջանքեր պահանջվեց, բայց կարողացա մի 3 շաբաթ անթատակերս թաքնված պահել։ Ու 3 շաբաթ «սոված ու ծարավ» պահելուց հետո վերջապես զուգընկերոջս մոտ թողեցի անթատակերիս։ Սա էլ նկատելով կոկիկ սանրվածքով անթատակս, աչքերը կանխաճաշակելուց փակելով քիթ-բերանով նետվեց մյուս՝ ենթադրյալ մազազերծ անթատակիս կողմը։ Այդքան շփոթվածություն մարդու աչքերի մեջ ոչ դրանից առաջ ոչ դրանից հետո տեսած չկամ։ Ուշքը տեղը բերելուց հետո վեր կացավ, հագնվեց ու հեռացավ ընդմիշտ։ Շատ պարզ ու հավես հարաբերությունների հանգուցալուծում ստացվեց։ Մինչև հիմա էլ որ հիշում եմ, ժպիտը միշտ երեսիս է գալիս, ու նույնն էլ այդ նախկին զուգընկերոջս մոտ է լինում՝ ըստ իր խոստովանության։ Դրվագս ինչ կցուցանե... մարդկանց անհատականությունները ավելի կարևոր են, քան ստանդարտացումները... ու այդ անհատականությունների հմուտ օգտագործումը կարող է շատ ավելի խոսուն լինել, քան 14 էջ ակումբային բանահրմշտոցը։

[Հայկօ]

Ապեր, քո վրա ձեռ առնելու բան գտնելու համար պետք ա ահագին ման գանք։ Բայց մարդ կա իրա վրայի ձեռ առնելու բաները ի ցույց ա դնում ալամ աշխարհին ու ուզում ա, որ սաղ կոռեկտ լինեն ու ձեռ չառնեն։ Էտ կոչվում ա պռովոկացիա։

Ըհըն: Լավ էլի, Տրիբուն: «Թող կարճ չհագներ, չբռնաբարեին, ինքն ա մեղավոր». նույն սերիայից ա:

[StrangeLittleGirl]

Ապեր, քո վրա ձեռ առնելու բան գտնելու համար պետք ա ահագին ման գանք։ Բայց մարդ կա իրա վրայի ձեռ առնելու բաները ի ցույց ա դնում ալամ աշխարհին ու ուզում ա, որ սաղ կոռեկտ լինեն ու ձեռ չառնեն։ Էտ կոչվում ա պռովոկացիա։

Տրիբուն, որոշ դեպքերում ի ցույց չդնել նշանակում ա տնից դուրս չգալ. ավելորդ քաշը, չհանած հոնքերը, շլությունը, կարճ հասակը, խուճուճ մազերը ու լիքը այլ հատկանիշներ մարդիկ ի ցույց են դնում աշխարհին, հա՞, որ պրովոկացիա անեն։ Ասենք, հա, ես կարամ իմ խուճուճ մազերը զոռով ֆենեմ կամ հավաքեմ, որ չերևա՝ խուճուճ են, որ ձեռ առնող չլինի։ Էս տրամաբանությամբ դու ուզում ես ասել, որ բոլորը պիտի զոռով իրենց խցկեն միջին վիճակագրականի մեջ, որ իրենց ձեռ առնող չլինի։

[StrangeLittleGirl]

Կոնկրետ ստեղ հաստատ փողի աղբյուրը չի պատճառը: Բոլորս էլ հասկանում ենք, որ իրա աշխատավարձով ինքը հաստատ սենց շալվար կարա գնի:
Շատ իզուր ես սեռական դիսկրիմինացիա ման գալիս:
Հասարակության մեջ տղամարդու պահվացքից սպասելիքները այլ են, կանանցից այլ:

Օրինակ, եթե տղամարդը դռան մոտ դուռը չպահի ու կնոջը ճանապարհ չտա, ապա տղամարդը կնայվի որպես անտաշ, անկիրթ, իսկ կնոջից ոչ մեկը այդպիսի սպասելինքեր չունի, որ տղամարդուն ճանապարհ տա ու նրա առաջ դուռը բաց պահի

Հ.Գ. ինչ որ աբսուրդ վիճակ է արդեն ստեղծվում տղամարդու համար, որտև կան կանայք, որոնք ամեն քայլին ստիպում են տղամարդուն արդարանալ ու ապացուցել որ ինքը դիսկրիմինացիա չի անում:

Էս գրառումը չէի տեսել։ Հիմա պատասխանեմ։

Հենց ամբողջ խնդիրն էն ա, որ հասարակությունը կոնկրետ սպասելիքներ ունի կանանց ու տղամարդկանց պահվածքից, ու էդ շատ վատ ա։ Եթե տղամարդուց սպասում են դուռը կնոջ առաջ բացել, ապա կնոջից սպասում են ոտքերը միշտ թրաշած պահել, սիրուն հագնվել, հոնքերը բարակացնել, ցայլքի մազերը հեռացնել գոնե բիկինի հագնելիս, ճաշ եփել, երեխա ունենալ, տուն մաքրել։ Կարող ես ցանկը շարունակել։ Ու երբ կինն անում ա մի բան, որն ըստ հասարակության սպասելիքների տղամարդը պիտի անի, այ էդտեղ հետ են դառնում թվարկածս ցանկին ու սկսում փնտրել, թե որտեղ ա «թերացել»: Նույն Թերեզա Մեյը որպես քաղաքական գործիչ սարսափելի տիպար ա, բայց արի ու տես, որ էդ ամենը թողած, կաշվե շալվարին են կպնում, ինչը հագնել կամ չհագնելը չի որոշում իրա ինչ ձևի քաղաքական գործիչ լինել:

[anslov]

Վերադառնալով բուն թեմային մի անձնական դրվագ պատմեմ...

Մազեր շատ չեմ սիրում, ու բարեբախտաբար գեներս ու բնությունը մի քիչ խղճով են վերաբերվել՝ շատ «փռչոտ» չեմ։ Բայց խնամված «սանրվածքները» դուրս գալիս են և՛ տղամարդկանց մոտ, և՛ կանանց։ Ու այս սերիայից մի թուլություն ունեմ. սիրում եմ մի անթատակս լրիվ սափրել իսկ մյուսում մի խնամված պուպուշիկ սանրվածք պահել։ Հիմա իմ թուլությունն էլ դա է։ Որոշ մարդիկ սիրում եմ միայն մեկ ականջին ականջող հագնել, ուրիշները՝ միայն մի մատին եղունգ աճացնել, այլոք էլ՝ գլխի մի կեսը թրաշել, ես էլ սիրում եմ մի անթատակիս ինտրիգայածին սանրակեցվածքը։ Հա, ու ասեմ նաև, որ երբեմն սանրվածքը մի անթատակիցս մյուսն է տեղափոխվում, այսինքն, ժամանակ առ ժամանակ փոխում եմ այն հաջողակ անթատակս, որը ներկա պահին սանրվածք է կրում։ Ու ժամանակին մի զուգընկեր ունեի, ով կարծես «վսեսոյուզնի ռոզիսկով» էր ինձ բաժին ընկել. ֆետիշի մակարդակի սիրում էր անթատակեր, ու տանելով չէր կարողանում տանել որևէ մազածածկույթ այնտեղ։ Միշտ ինձ ասում էր, որ «այ այս անթատակդ ուտեմ», բայց մյուսը իր անձնական թշնամին էր։ Ես էլ գլխին օյիններ էի բերում իմ սանրվածքիս տեղակայման փոփոխություններով։ Հավես ինտրիգների մեջ էի գցում մարդուն։ Բայց եկավ ժամանակը իմ հագեցվածության մեր հարաբերություններով։ Երկար-բարակ մտածում էի, թե ոնց կարելի էր բաժանվել առանց դառը նստվածքների։ Վերջը լուծումը գտա... հերթական անգամ փոխեցի սանրվածքիս տեղակայման վայրը, իսկ մյուս անթատակիս մազերը ազատ արձակեցի։ Ի՜նչ ջանքեր պահանջվեց, բայց կարողացա մի 3 շաբաթ անթատակերս թաքնված պահել։ Ու 3 շաբաթ «սոված ու ծարավ» պահելուց հետո վերջապես զուգընկերոջս մոտ թողեցի անթատակերիս։ Սա էլ նկատելով կոկիկ սանրվածքով անթատակս, աչքերը կանխաճաշակելուց փակելով քիթ-բերանով նետվեց մյուս՝ ենթադրյալ մազազերծ անթատակիս կողմը։ Այդքան շփոթվածություն մարդու աչքերի մեջ ոչ դրանից առաջ ոչ դրանից հետո տեսած չկամ։ Ուշքը տեղը բերելուց հետո վեր կացավ, հագնվեց ու հեռացավ ընդմիշտ։ Շատ պարզ ու հավես հարաբերությունների հանգուցալուծում ստացվեց։ Մինչև հիմա էլ որ հիշում եմ, ժպիտը միշտ երեսիս է գալիս, ու նույնն էլ այդ նախկին զուգընկերոջս մոտ է լինում՝ ըստ իր խոստովանության։ Դրվագս ինչ կցուցանե... մարդկանց անհատականությունները ավելի կարևոր են, քան ստանդարտացումները... ու այդ անհատականությունների հմուտ օգտագործումը կարող է շատ ավելի խոսուն լինել, քան 14 էջ ակումբային բանահրմշտոցը։

էս դրվագը որ ուղարկես մի հայտնի սյուռեալիզմ ժանրում կինո նկարողի, քեզանից հեղինակային իրավունքը կգնի: