Հա, Արթուր Ավանեսովը պուպուշն ա, ինձ էլ ա դուր գալիս: Ու հաճախ էլ անձամբ նվագում ա իր գործերը (կամ նվագակցում): Հեշտությամբ կարող եք «բռնացնել», կենդանի լսել, հավես ա:
Հա, Արթուր Ավանեսովը պուպուշն ա, ինձ էլ ա դուր գալիս: Ու հաճախ էլ անձամբ նվագում ա իր գործերը (կամ նվագակցում): Հեշտությամբ կարող եք «բռնացնել», կենդանի լսել, հավես ա:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
AniwaR (19.07.2014)
Երևի սա կարելի ա համարել նախամինիմալիզմ: Ինչևէ, թեման վերնագրված ա «Ժամանակակից դասական երաժշտություն և մինիմալիզմ»: Ու նենց չի, որ տեղադրված բոլոր գործերի մեջ մինիմալիզմը հելել իրեն ուտում էր:
Կոնկրետ էս գործը խիստ նմանեցնում եմ Էրիկ Սատիի ոճին (ում ներկայացնելու կարիք չկա, կարծում եմ)՝ ատմոսֆերիկ, թեթևի մեջ դիսսոնանտ ֆոնի վրա մաքուր մեղեդային գիծ:
Ընդհանրապես Գուրջիև-Դե Հարթմանի երաժշտությունը հավեսն ա շատ: Քանի լսում եմ, էնքան հավանում եմ: Շատ հանգստացնող ա ու կենտրոնացնող: Գործ անելիս որ չեմ կողմնորոշվում ինչ լսեմ, իրենց եմ միշտ միացնում: ))
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ