Ես քանի տարի է կարճատես եմ ու մշտական ակնոց կրողներից չեմ։ Չեմ ուզում ակնոցս մշտական կրեմ, որովհետև չեմ ուզում աչքերս սովորեն ակնոցին և մկանները չաշխատեն, հետևաբար գնալով խորանա կարճատեսությունս։ Օրինակ մի ժամանակ կանգառում որ ավտոբուսի էի սպասում, միշտ ակնոց էի դնում, եթե չդնեի, չէի կարողանա էդ թիվը տեսնել պարզապես։ Մի քանի անգամ մոռացա ակնոցս, ահագին լարվում էի մինչև մի բան կտեսնեի, իսկ հիմա արդեն ավտոբուսի թվերը առանց դժվարության հեռվից տեսնում եմ, թեև տեսողությունս շաաա՜տ վատ է։ Միստիկա։
Նեղվում եմ վատ տեսողությունիցս, չնայած ամեն հնարավոր ձևով ավելի ու ավելի եմ փչացնում այն։ Ամեն ինչ ֆոկուսից դուրս նկարների պես եմ տեսնում (մի դեպքում դա լավ ա՝ լուսինը շաաատ մեծ ա երևում), բայց ընդհանրապես , կուզենայի տեսողությունս վերականգնել, ուղղակի շատ կասկածելի մեթոդներով են վերականգնում տեսողությունը։ Կարող ա մեծ տարիքում ընդհանրապես բան չտեսնեմ, դեռ ռիսկի չեմ դիմի։
Ich hab' keine Lust.
Ակնոցը, լինզան ու վիրահատությունը իրանք բոլորնել ունեն մի նպատակ` կորեկցել տեսողությունը, դրանցից ոչ մեկը չի բուժում: ա) Ակնոցը էժան է ու հարմարավետ դնելու-հանելու, մաքրելու, հիգիենայի տեսնակյունից, իրա թերությունը մեխանիկական ա` ընկնում ա, վրան կարան նստեն` կոտրեն, ով չի ծուլանում կարա հանգիստ խնդրի ակնոցներդ, դնի ու ասի. <<Դու սրանցով ո՞նց ես տեսնում>> ու նման բաներ:
բ)Լինզան հարմար է հատկապես ձմռանը ( չեն գոլորշիանում ) և արտաքնապես շատ քչերն են նկատում իրանց առկայությունը, բայց թանգ են ու պահանջում են շատ խիստ հիգիենա ու ժամանակավոր են: Գիտեմ, որ կան մարդիկ ովքեր ձեռքերը չլվանալով դնում-հանում են, կամ ութ ժամանոց լինզայով մուշիկ- մուշիկ քնում են ու իրանց բան չի լինում, բայց վստահեցնում եմ, որ կլինի, կոնյուկտիվիտը միշտ պատրաստ ա գրոհի:
գ) Իսկ ինչ վերաբերվում ա վիրահատույանը: Իրա բնույթով շատ թանկարժեք չի ( որպես վիրահատություն ի նկատի ունեմ ), բայց երբեք պետք չի մոռանալ, որ բժշկականը ավարտած մարդկանց մի որոշ մասը ( կամ մեծ մասը) բիզնեսմեն ա: Վիրահատության դիմողները միայն մտածում են նրա մասին, որ "կբուժվեն" ու են միտքը, որ մի քանի րոպե տևող վիրահատությունից հետո առանց լրացուցիչ ջանքի կտեսնեն` ստիպում ա բթացնել զգոնությունը: Վիրահատությանը դիմելուց առաջ պետք ա վստահ լինեք, որ Ձեր տեսողության վատացումը կանգ է առել: Այսինքն եթե Ձեզ վիրահատեն, բայց Ձեր տեսողության վատացումը դեռ չի կանգնել, ապա մի քանի տարում կարող եք վերադառնալ սկզբնական վիճակին:
Իմ անձնական խորհուրդը ( ես ակնաբուժ չեմ, բայց հաշվի առնելով ամենինչ ասեմ) եթե շատ բարձր չէ տեսուղության "մինուսը" կամ "պլյուսը" կրեք լինզաներ դրսում, ոչ փոշոտ եղանակին ( աշխատեք ), իսկ տանը ակնոց կրեք: Ու հիշեք, որ վիրահատությունը չի բուժում այլ կորեկցում ա:
Իսկ ինչ վերաբերվում ա, տեսողության վատացման հարցը են մարդկանց մոտ ովքեր դնում են ակնոց ( կամ չեն դնում, բայց կարիք կա), մի մոռացեք սուբյեկտիվ և օբյեկտիվ վատանալու հարցը: Հիմանակնում տեսուղությունը վատանում ա սուբյեկտիվորեն, բայց օբյեկտիվորեն մնում ա նույնը: Նմնան դեմքերում օգնում են վարժությունները, հանգիստը ու որոշակի դեղերը: Հա ու ասեմ, ես իմ ակնաբուժության դասախոսինել եմ հարցրել, մանկական ակնաբուժության դասախոսինել, կանադայում վերապատրաստված մասնագետինել, թե ո՞րն ա ավելի ճիշտ կրել ակնոց, թե ոչ, 100% շտկել, թե 0.25 կամ 0,5 պակաս նշանակել ակնոցը ու տենց բաներ: Երեքնել ասեցին, որ եթե կա խնդիր ապա պետք ա կրել, բայց սուբյեկտիվության պահը միշտ հաշվի առնել ա պետք: Եթե պացիենտը իրան լավ ա զգում ակնոցով, ապա անպայման պիտի կրի: Իսկ 100%-ով կորեկցելուն դեմ էր մանկաբուժը, բայց ոնց որ ինքը ասեց. <<0,25 կամ 0,5 պակաս նշանակել սիրում են ակնոց վաճառողները>>:
Հ.Գ. Ժողովուրդ, եթե կոնկրետ հարցեր ունեք, ինձ կարող եք գրել, եթե ես չկարողանամ օգնել կդիմեմ/կհարցնեմ/ կուղորդեմ մասնագետին ում ես վստահում եմ:
Վերջին խմբագրող՝ GriFFin: 21.07.2014, 11:32:
Vitam regit fortuna, non sapientia.
Ժամանակին ուզում էի վարժություններ անեի, բայց հիմա մտածում եմ, որ ավելի հեշտ ա մի երկու կաթիլ դեղ կաթացնել, սպազմը հանելու համար:
Համենայն դեպս ինձ էդ եղանակներից ոչ մեկը դեռ պետք չի եղել: Մեկ-մեկ, երբ գիշերները անցկացնում եմ կոմպի առաջ, մի կամ մի քանի օրով տեսողությունս վատանում ա, բայց մինչև ուզում եմ դեղ գնեմ, դզվում ա նորից:
Ամեն դեպքում, եթե տեսողությունս վատանա կամ կվիրահատեմ՝ Լիզայի նշած դեպքում, կամ էլ միշտ ակնոց կկրեմ, չեմ հասկանում ակնոց կամ լինզա չդնելու ու անհարմարության պատճառելու իմաստը:
Աթեիստ (21.07.2014)
Ինձ կորեկցիան է հետաքրքիր, որովհետև մինչև հիմա գրեթե բոլոր բժիշկները 100%-ով չեն կորեկցիա արել տեսողությունս, միշտ գոնե 0.5 պակաս են նշանակել: Մենակ մի բժիշկ 0.25 կորեկցիա արեց, բայց իր նշանակած ակնոցը երկար ժամանակ չեմ կարող դնել, որոշ ժամանակ անց գլուխս սկսում է պտտվել ու պերիֆերալ տեսողությունս վարի է գնում, ամեն ինչ կլորացված եմ տեսնում: Չգիտեմ կորեկցիայից է, թե ֆոկուսը նորմալ չի չափել: Ուզում եմ գնամ նորմալ բժշկի մոտ ապակիները փոխել տամ:
I may be paranoid but no android!
Կորեկցելը տեսողության աստիճանից, տեսողության վատանալու պատճառից ու պացիենտից ա կախված (սովորություններ, մոռացկոտություն, լարված, չքնել պահանջող աշխատանք): Ես սխալ եմ համարում քիչ նշանակելը: Ըստ իս ճիշտ ա հարյուր տոկոս կորեկցումը ու նորմալ սպազմոլիտիկների նշանակումը: Ու կարևորը որ Դուք Ձեզ լավ զգաք, դիկոմֆորտ չպետք ա լինի: Խորհուրդ ( եթե եսպես չեք անում) երբ ընտրում եք, միանգամից մի համաձայնվեք, խնդրեք փորձնական ակնոցները ու գոնե 10-15 րոպե շրջեք սենյակում, պատուհանից նայեք մոտիկ-հեռու, եթե տարբեր են աչքերը առավել ևս եսպես պիտի անեք:
Vitam regit fortuna, non sapientia.
Լիզա ջան, նայի, եթե ճիշտ եմ հիշում, ձախ աչքս -7 (կամ 7.25) ա, իսկ աջս -7.25 (կամ 7.5), բայց ձախս նաև աստիգմատիզմ ունի: Երկու տարբեր բժիշկներ երկու աչքիս էլ -6 են նշանակել, ինչով հիանալի եմ տեսնում (այսինքն նենց չի որ իդեալական լավ եմ տեսնում, բայց երբ ավելի ուժեղ ակնոց էին առաջարկում, մի փոքր կրելուց հետո մոտս գլխապտույտներ էին առաջանում) ու մոտ 8 տարի է հենց էս չափն եմ կրում: Վերջին անգամ երբ ստուգման գնացի, որովհետև մտածում էի, որ տեսողությունս վատացել է, ակնաբույժն ասաց, որ ուժեղացնելու կարիք չկա ու դեղեր նշանակեց սպազմը վերացնելու համար:
I may be paranoid but no android!
Smokie (21.07.2014)
Էս կարճատեսությունն ինչ դաժան բան ա: Իմ մոտ որ նոր էր սկսվել, նորմալ էի տանում, բայց հիմա սկսել է խանգարել ահավոր: Ես չեմ նեղվում ակնոցից, բայց որ մի օր հանկարծ ակնոցս մոռացա, էդ ամբողջ օրը մարդկանց բացատրություններ եմ տալիս, թե ինչի իրենց տեսնում ու չեմ բարևում, բայց իրականում ես ոչ թե ինքնահավան ու քիթս ցցած դեմք եմ, այլ ուղղակի չեմ տեսնում: Մարդիկ էլ մտածում են, թե չտեսնելու եմ տալիս կամ չեմ ուզում տեսնեմ իրենց, նեղանում են ու լիքը սենց պատմություններ, հո՞ բոլորին չես բացատրելու, որ կարճատես ես: Ակնոց ու լինզա մոռանալն էլ իմ նման անջատված մարդկանց համար նորմալ երևույթ ա, լիքը պատահում ա ու անհարմար իրավիճակներում եմ հայտնվում:
Մտածում եմ ինչ-որ մշտական լինզաների կամ վիրահատության մասին, կամ ակնոցս կապելու եմ ճակատիցս: Կամ վզիցս ցուցանակ կկախեմ՝ ես ձեզ չեմ տեսնում, եկեք գրկեք ինձ բովանդակությամբ:
i wanted to destroy something beautiful
Դատարկություն (23.02.2015), Ռեյ սամա (14.02.2015)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ