Նախապես ասեմ, որ այս թեման ալկոհոլիկների մասին չէ և այստեղ արգելվում է նրանց քննարկելը:
Էստեղ խոսում ենք մեր մասին, որ ալկոհոլից կախվածություն չունենք, բայց երբեմն-երբեմն (ոմանք ավելի հաճախ) խմում ենք:
Ինչու՞ որոշեցի բացել էս թեման: Ինձ հետաքրքրում ա՝ ի՞նչն ա մեզ մղում ալկոհոլ օգտագործելուն: Օրինակ ես որ ինձ հիշում եմ, մինչև 21-22 տարեկան առանց ալկոհոլի հանգիստ ապրել եմ: Դրանից հետո էլ շատ քիչ եմ խմել: Մենակ Եվրոպաներ տեղափոխվելուց հետո սկսեցի մի քիչ շատ խմել, բայց էլի ավելի շատ հանուն ընկերակցության էի դա անում, քան իսկապես ուզում էի: Մեկ էլ վերջին մի տարում Հայաստանում էի շատ խմում, ու կարամ հանգիստ ասեմ՝ դարդից: Հետաքրքիր միջավայր էին էդ փաբերը. հայ ջահելները ոնց որ հավաքվեին ու խմեին, որ դարդերը մոռանային կամ մոռանային, որ Հայաստանում են ապրում: Դրա համար Հայաստանից գնալուց հետո շատ չեմ էլ խմում: Բայց...
Արի ու տես, որ էս անդարդուցավ դանիացիները, որ ճանաչվել են աշխարհի ամենաերջանիկ ազգ, որ աշխարհի ամենաբարեկեցիկներից են ու էլի լիքը պոզիտիվ ամենաներից, մինչև հիմա իմ հանդիպած ամենախմող ազգն ա: Ու իրենց հետ դուրս գալիս մեջների «իմիգրանտը» (հետևաբար «դարդավորը») ես եմ լինում, բայց ես չեմ ուզում խմել, ներքուստ ցանկություն չկա:
Հիմա էսքան նախաբանից հետո ինձ հետաքրքիր ա՝ ինչու՞ եք դուք խմում և, ըստ ձեզ, ինչու՞ են ուրիշները խմում:
Մեջբերել
Էջանիշներ