Նամբի մասին ասեմ, քվեարկեցի իրա օգտին, բայց նենց չի, որ անթերի ա: Շինարարի հետ համաձայն եմ նախ դոմփելն հոմանիշ ունի, որն ավելի հարմար ա, հետո Խու** չէ, Խե** ա, կարդալուց չի հնչում դաժե մտքի մեջ: Քաքն էլ էստեղ միջոց ա, ինքը չի կարա 100 ոռից դուրս եկած վարդ մանուշակի մեջ ընկած լինի 92 թվից: Այֆոնն էլ ռեկլամ չի, ամեն մի հեռախոսի համար չի որ ձեռդ քաքի մեջ կկոխես: Բացի դա արժեքների համեմատություն ա: էս պատմության մեջ տարօրինակ պլաստիկա կա, նույն բանը կարաս մի քանի բառով էլ պատմես, ինչը ես էսօր փորձի համար արեցի մի երկու անգամ: Ոնց որ անեկդոտից պատվածք սարքես, պատմվածքից անեկդոտ, հուսով եմ հեղինակը դեմ չի նման էքսպերիմենտի: Երկու դեպքում էլ իմաստը չի կորում, ուղղակի ծավալը մթնոլորտ պետք ա ստեղծի: Ձեռքի մտցնելու պահը մի տեսակ վերացական ա ստացվել, նկարագրությունները քիչ են

, նենց չի որ ուշքս գնում ա տենց տեսարանների համար, բայց կարող ա մարդ կա ծակով զուգարան չի տեսել ու գաղափար չունի թե ինչի մեջ էր էդ տղեն տենց հանգիստ ձեռը մտցնում:
Էջանիշներ