Նման չիStrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Բայց ի՞նչ կա չհավատալու
Նման չիԲայց ի՞նչ կա չհավատալու
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
ivy (11.07.2014)
Մի հատ էլ կարդա էն լույսի տակ, որ ինքն ա գրել:Նման չիՍկզբում ես էլ չնմանացրի, բայց հետո որ մի հատ էլ վրայով անցա, լրիվ ինքն էր
Ուլուանա (11.07.2014)
Չկարդացի, բայց աչքի անցկացրի նորից․ հեչ ինքը չի։ Բա կետադրությո՜ւնը․․․ Չեմ հավատում։Մի հատ էլ կարդա էն լույսի տակ, որ ինքն ա գրել:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
ivy (11.07.2014)
Ինքն ա
Գրազ չեմ գալիս, բայց ինքը չիԻնքն ա
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
ivy (11.07.2014)
գալիս եմ
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Հայաստանը բավականին ուժեղ տերմին ա և ուժեղ սիմվոլիզմ ա դնում տեքստի մեջ ու հենց էդ էլ փչացնում ա օվերրայթ ա անում անտարբերությանը…
իմ կարծիքով եթե հնարավոր ա գրական գործի "մեսեջը" մի երկու բառով կամ ֆրազայով գրել՝ ուրեմն տեքստն ավելորդ ա… իմ կարծիքով տեքստը պտի ավելի շատ բան ասի…
որ ասում ես անտարբերություն կա, ճիշտ ա ու թաքցրած չի, բայց երկրորդ պլան ա ու իրա ուժգնությամբ խիստ զիջում ա "հայաստանին"…
Իմիջայլոց ուզում էի առաջարկ անել "հայաստան" բառն ընդհանրապես հանել…ասի կարող ա էթիկայի ոստիկանությունը վրա տա… հլա առանց հայաստանի կարդա…
Ահա Մեֆ, շատ լավ ես ասում: Ըստ էության, ամբողջ նախորդող խոսակցությունը լրիվ անկապ ա, կարելի ա հանել, գցել, էդ ք-ի մասը թողնել: Բայց մյուս կողմից էլ, մի տեսակ չափազանցված ա:
Ի դեպ, «իրանք ուռած էին» արդարացումը չի ընդունվում:
Mephistopheles (11.07.2014), Sambitbaba (11.07.2014), Ուլուանա (11.07.2014)
Լիլ ջան, ժառանգական բաներ ես ասում… դժվար ա իմ համար մտածել կերված պատմվածքի մասին ու ենթադրել թե ինչ կար գրված… հեղինակը դրան չի տարել… օրինակ իմ մտքով երբեք չանցավ թե կերված տեքստն ինչի մասին էր…
Իսկ որ ասում ԵՍ "ինչ որ "կարար", հաշիվ չի, ինչ որ գրել ա էդ ա հաշիվ…իսկ վերջին նախադասությունն էլ երևի գրել ա նրա համար, որ ընթերցողը հասկանա, որ ինքը տենց էլ կարա գրի, ու եթե պատմվածքը չուտեր հերոսը, կարող ա կարդացածը տենց մի բան լիներ"
սիմվոլիզմը շատ ա ափաշքյարա "… հեչ չեմ սիրում տենց… կամ որ ասում ա "ինձ այֆոնս ա պետք"… մի տեսակ խորությունը կորում ա… շատ պրիմիտիվ ա դառնում… միթոմ տեխնիչնի ա մեսեջ ուղարկում… եսի՞մ… չի նստում…Հայաստանը մի քիչ մնաց քաքի վրա, իսկ հետո դանդաղ սուզվեց դեպի կեղտի խորքերը:
Sambitbaba (11.07.2014), Ուլուանա (11.07.2014)
Համաձայն եմ, որ վերջը զոռով ա, նկատի ունեմ՝ իր գրածն ուտելը, ուղղակի որ սկզբում էդ մեսիջը չես տեսնում, հետո տեսնում ես, մի տեսակ ավելի տրամաբանական ա ստացվում, թեև, էլի եմ ասում, արհեստականության առումով համաձայն եմ։ Մի տեսակ չես հավատում, որ կոնկրետ էդ մարդն իր գրածը կուտեր, էլի։
Բա ինքն ա գրել, դու արխային հավատաԼիլոշ, ընենց ես մեկնաբանում, քիչ ա մնում՝ հավատամ, որ դու ես գրել
Բյուր, ես էլ ման չեմ եկել, առանց ման գալու եմ տեսել։Լիլոշ, ինչ լավ ես բացատրել պատմվածքդ
Լուրջ մեսիջ չկա մեջը: Ես որ մեջը տենց բան ման չեմ էկել:
Դու խաբար չե՞ս, որ Այվին բոլոր տարբերակները խմբագրել, դզմզել ա, այլ կերպ ասած՝ կոսմետիկ վերանորոգման ա ենթարկել, նենց որ հիմա էլ տենց բաներով չենք կարող որոշել՝ ով ով ա։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ժող… մեսեջ ասելով ի՞նչ եք հասկանում…
Ասելիք
Էս անգամ քվեարկությունը թեժ ա գնում, քննարկումը՝ անկիրք
Աթեիստ (11.07.2014)
Էն որ հեղինակն ընթերցողին կոնկրետ բան ա ուզում հասկացնել իր գրածով։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ