Դիագնոզ ըստ ստեղծագործության

[GriFFin]

Շնորհակալ եմ կոմպլիմենտի համար, կեպ ես իմ շուրջը կատարվող գրեթե ամեն ինչ վերլուծում եմ

Եսել, բայց ամենինչին սահամն կա: Եդ ինձ չի խանգարում կենտրոնանալ:

[Ռուֆուս]

Ի՞նչ կարծիք ունեք այս նկարների ու դրանք նկարած հեղինակի մասին: Նախօրոք զգուշացնում եմ, որոնել չկա: Եթե գիտեք ով է, խնդրում եմ բան մի ասեք, մինչև ուրիշների կարծիքները լսենք:

[ars83]

Ստից նկարներ են, ոչ մի արժեք չունեն: Նկարների ստորագրությունները խի՞ ես թողել:

[Ռուֆուս]

Ստից նկարներ են, ոչ մի արժեք չունեն: Նկարների ստորագրությունները խի՞ ես թողել:

Աաաա, չէի նկատել, որ մի երկուսը ստորագրած են

Հեղինակը Ադոլֆ Հիտլերն է:

[ԳագոՋան]

հա բայց լավ էլ նկարելա մարդը, ուղղակի ափսոս որ նկարիչ չդարձավ

[Rhayader]

Գեղարվեստի ակադեմիայի երկրորդ կուրսի ցանկացած ոչ հետևից աճող ձեռքերով ուսանող այսպես կնկարի, եթե ոչ ավելի լավ:

[Լեո]

Գեղարվեստի ակադեմիայի երկրորդ կուրսի ցանկացած ոչ հետևից աճող ձեռքերով ուսանող այսպես կնկարի, եթե ոչ ավելի լավ:

Գեղարվեստի ակադեմիայում չեմ սովորել, բայց ես էլ եմ կարողանում նկարել: Հիմա ի՞նչ, ստացվում ա, որ իմ նկա՞րն էլ ոչ մի արժեք չունի:

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[Rhayader]

Եթե ամբողջ նկարդ սա է, ապա ոչ, չունի, որովհետև եթե սա քո նկարն է, ապա արտանկար է ընդամենը:

[Rhayader]

Մարդիկ շուստրի են դառել, կարծում են՝ ես Մոնեին չեմ ճանաչի, էլի: Եթե սա քո նկարն է, Լեո ջան, ուրեմն ես էլ Անգլիայի թագուհին եմ:

[Rhayader]

Լեո, երբ հաջորդ անգամ որոշես ինձ ապուշի տեղ դնել, երկու անգամ մտածիր որովհետև երկրորդ անգամ ես այսքան փափուկ չեմ լինի:

[Լեո]

Rhayader, հարցը միայն քեզ չէր ուղղված, ու ոչ ոքի ապուշի տեղ չէի ուզում դնել:
Ուղղակի շատ հաճախ նկարին «իմաստ ու արժեք» է տալիս միայն այն, որ նրա հեղինակը հայտնի նկարիչ է: Ես կուզեի այս նկարի մասին կարծիքներ լսել առանց հեղինակին ճանաչելու, բայց փաստորեն դու Մոնեին ճանաչեցիր, ու ամեն ինչ այսքանով ավարտվեց

Ասածս էն էր, որ օրինակ այս նկարն ինձ ոչ մի գեղագիտական հաճույք չէր պատճառի, եթե չիմանայի հեղինակն ով է (չնայած իմանալով էլ շատ բան չի փոխվել): Եվ ընդհակառակը, կան շատ անհայտ հեղինակներ, որոնց գործերը կարող են հետաքրքիր լինել:

[Արէա]

Rhayader, հարցը միայն քեզ չէր ուղղված, ու ոչ ոքի ապուշի տեղ չէի ուզում դնել:
Ուղղակի շատ հաճախ նկարին «իմաստ ու արժեք» է տալիս միայն այն, որ նրա հեղինակը հայտնի նկարիչ է: Ես կուզեի այս նկարի մասին կարծիքներ լսել առանց հեղինակին ճանաչելու, բայց փաստորեն դու Մոնեին ճանաչեցիր, ու ամեն ինչ այսքանով ավարտվեց

Ասածս էն էր, որ օրինակ այս նկարն ինձ ոչ մի գեղագիտական հաճույք չէր պատճառի, եթե չիմանայի հեղինակն ով է (չնայած իմանալով էլ շատ բան չի փոխվել): Եվ ընդհակառակը, կան շատ անհայտ հեղինակներ, որոնց գործերը կարող են հետաքրքիր լինել:

Էդ նկարը լավ նկար ա, անկախ նրանից թե ով ա նկարել, թեկուզ հենց մենակ նկարելու տեխնիկան եթե հաշվի առնենք:
Վերևինները մի երկու ժամում ջրաներկ-գուաշով նկարած էսքիզներ են էլի:

[Հայկօ]

Rhayader, հարցը միայն քեզ չէր ուղղված, ու ոչ ոքի ապուշի տեղ չէի ուզում դնել:
Ուղղակի շատ հաճախ նկարին «իմաստ ու արժեք» է տալիս միայն այն, որ նրա հեղինակը հայտնի նկարիչ է: Ես կուզեի այս նկարի մասին կարծիքներ լսել առանց հեղինակին ճանաչելու, բայց փաստորեն դու Մոնեին ճանաչեցիր, ու ամեն ինչ այսքանով ավարտվեց

Ասածս էն էր, որ օրինակ այս նկարն ինձ ոչ մի գեղագիտական հաճույք չէր պատճառի, եթե չիմանայի հեղինակն ով է (չնայած իմանալով էլ շատ բան չի փոխվել): Եվ ընդհակառակը, կան շատ անհայտ հեղինակներ, որոնց գործերը կարող են հետաքրքիր լինել:

Արվեստում բավականին վաղուց ա, ինչ գեղագիտության խնդիր այլևս դրված չի: Կոպիտ ասած՝ գործի արժեքը բնավ չի որոշվում գործի սիրունությամբ կամ դրա՝ քո մեջ արթնացրած նրբին ձայնարկություններով: Սա ճիշտ ա մոտավորապես Մատիսի (ու մասամբ նաև հենց իմպրեսիոնիստների) շրջանից սկսած:

[Rhayader]

Rhayader, հարցը միայն քեզ չէր ուղղված, ու ոչ ոքի ապուշի տեղ չէի ուզում դնել:
Ուղղակի շատ հաճախ նկարին «իմաստ ու արժեք» է տալիս միայն այն, որ նրա հեղինակը հայտնի նկարիչ է: Ես կուզեի այս նկարի մասին կարծիքներ լսել առանց հեղինակին ճանաչելու, բայց փաստորեն դու Մոնեին ճանաչեցիր, ու ամեն ինչ այսքանով ավարտվեց

Ասածս էն էր, որ օրինակ այս նկարն ինձ ոչ մի գեղագիտական հաճույք չէր պատճառի, եթե չիմանայի հեղինակն ով է (չնայած իմանալով էլ շատ բան չի փոխվել): Եվ ընդհակառակը, կան շատ անհայտ հեղինակներ, որոնց գործերը կարող են հետաքրքիր լինել:

Մոնեի քո դրած նկարը հաստատ իր ամենահաջող աշխատանքներից չի: Ես այն նույնիսկ չեմ էլ տեսել, վրձինի տեխնիկան պարզապես այնքան յուրահատուկ է, որ հնարավոր չի ճանաչել: Տեխնիկան հիասքանչ է, կադրավորումն ու պարունակությունը՝ ձանձրալի, անկախ նկարչի մնացած աշխատանքների արժեքից: Բայց դրանով հանդերձ, տպավորության նրբությունը, գույները, զգացողություններն այն թույլ նկար են դարձնում նկարչի մյուս աշխատանքների կոնտեքստում: Ավելի պարզ ասած, միանգամից ակնհայտ է, որ սա հանճարեղ նկարչի անհաջող գործ է: Հիտլերի նկարների դեպքում ակնհայտ երևում է, որ դա նկարչի ունակությունների սահմանն է:

[Rhayader]

Արվեստում բավականին վաղուց ա, ինչ գեղագիտության խնդիր այլևս դրված չի: Կոպիտ ասած՝ գործի արժեքը բնավ չի որոշվում գործի սիրունությամբ կամ դրա՝ քո մեջ արթնացրած նրբին ձայնարկություններով: Սա ճիշտ ա մոտավորապես Մատիսի (ու մասամբ նաև հենց իմպրեսիոնիստների) շրջանից սկսած:

Գիտես, չէ՞, ինչ վտանգավոր է ինձ մոտ Մատիսի, Դյուշամի, Պիերո Մանցոնիի անունները տալը