Խաղ «Դեդուկցիա». գուշակիր, թե ինչպիսին եմ ես

[Ուլուանա]

Կներեք, ժող, ես եմ մեղավորը
Հա, իմ սեղանն ա, Ruby-ին ռեսպեկտ

Իսկ որպես հաղթող... Հմ, դժվար ա: Ես գիտեի, որ սենց ա լինելու, որովհետև սեղանիս վրա ամեն ինչ չի, որ իմ ուզածով ա, այսինքն՝ գրեթե ոչ մի բան իմ ուզածով չի, դրա համար էլ իմ մասին դրա հիման վրա կարծիք կազմելը գործնականում անհնար ա:
Ուլուանային եմ հաղթող ճնաչում, քանի որ 2 բան ճիշտ էր գուշակել՝ էն, որ աղջիկ եմ, ու էն, որ կոմպի մոտ շատ եմ նստում:
Կներեք, մանրամասների համար ժամանակ չունեմ, թե չէ հատ-հատ կանդրադառնայի բոլոր կետերին:

Վայ, ամաչեցի։ Ախր Ռուբին էդքան խելոք դիտարկումներ էր արել, բայց ե՞ս եմ հաղթողը։ Ես ինձ նույնիսկ դեբիլ զգացի իրա գրածից հետո ։

Դե լավ, ասում՝ ասում ես, էս ա տեսնեմ՝ ինչ եմ անում...

[CactuSoul]

Վայ, ամաչեցի։ Ախր Ռուբին էդքան խելոք դիտարկումներ էր արել, բայց ե՞ս եմ հաղթողը։ Ես ինձ նույնիսկ դեբիլ զգացի իրա գրածից հետո ։

Դե լավ, ասում՝ ասում ես, էս ա տեսնեմ՝ ինչ եմ անում...

Իմ իմանալով՝ իմաստը սեղանի տիրոջը բացահայտելը չի, չէ՞, այլ նկարի հիման վրա նրա մասին դատողություններ անելը: Դրա համար քեզ ընտրեցի, թե չէ Ռուբոշը շշել ա ))

[Ուլուանա]

Իմ իմանալով՝ իմաստը սեղանի տիրոջը բացահայտելը չի, չէ՞, այլ նկարի հիման վրա նրա մասին դատողություններ անելը: Դրա համար քեզ ընտրեցի, թե չէ Ռուբոշը շշել ա ))

Հա, իմաստը սեղանի տիրոջ ինքնությունը գուշակելը չի, ու ցանկալի ա, որ դա թողնվի ամենավերջում, թե չէ՝ միանգամից ասելու դեպքում մի տեսակ կանխակալ կարծիք ա ձևավորվում, ու հետագա դիտարկումներն արդեն կամա թե ակամա կառուցվում են նաև դրա հիման վրա։ Քոնի դեպքում դե Ռուբին նենց էր շշել, որ դրանից հետո էլ հետագա դիտարկումներ չեղան, ասելիք չէր մնացել , բայց ընդհանրապես արժե հաշվի առնել։

[CactuSoul]

Մի քիչ մանրամասնեմ:

Փաստորեն, երկրորդ նկարում երևացող ամբողջ թաշախուստը կոմպի հետևում ա թաքնված, հա՞ ։

Հա

1. աղջիկ ա (2–րդ նկարի ձախ մասում մազակալներ են ոնց որ, նաև հայելին ա վկայում էդ մասին)

2. սիրում ա ծաղիկներ (մի քանի տեղ ծաղիկներ կան)

Ընենց չի, որ չեմ սիրում, բայց որ ասեմ, թե հատուկ, խիստ սիրում եմ ծաղիկներ, երևի սուտ կլինի: Նորմալ, էլի, ո՞նց կարելի ա ծաղիկներ չսիրել:
Համենայն դեպս սեղանիս ծաղիկը ինձ հետ կապ չունի, մաման ա դրել էդտեղ, իսկ ծաղիկներով բացիկի համար ավելի հարմար տեղ չեմ գտել դեռ, տենց էլ մնում ա: Ուրիշ ծաղիկ չկա, չգիտեմ՝ մի քանի տեղ ասելով որտեղ նկատի ունեիր:

3. կոմպի մոտ շատ ա նստում (շատ տարբեր առարկաներ կան, որոնք իրենց իսկական տեղերում չեն, օրինակ՝ միրգը, ինչ–որ փոքր տոպրակով չգիտեմ ինչ ա դրված զարդատուփի կողքը, մի հատ էլ ուրիշ տոպրակ առջևի մասում, ինչ–որ դեղաբույսի տուփ, մազակալներն էլ)

Կոմպի մոտ նստում եմ գրեթե ամբողջ ժամանակը, երբ տանն եմ ու քնած չեմ: Թեև տանը առանձնապես երկար չեմ էլ լինում:
Միրգն էդ պահին ուտում էի, դրա համար էր կոմպի մոտ, առջևի մասի տոպրակով չգիտեմինչը կավ է՝ իմ առաջին (չստացված) քանդակը, իսկ էն մյուս տոպրակով չգիտեմինչը չգիտեմ՝ ինչը նկատի ունես, որովհետև ուրիշ տոպրակ չկա նկարի մեջ: Դեղաբույսը հաճախ էր պետք, դրա համար էր սեղանին (ամեն անգամ դեղատուփի մեջ դնել-հանելու հավես չկար), ու ընդհանրապես, ինչ մանր-մունր բան տեսնում եք, պարզապես ավելի հարմար տեղ չգտնելու համար են էստեղ հայտնվել: Էդ թվում 2006-ի ծնունդիս նվեր ստացած թութակներով ժամացույցը, որ վաղուց արդեն առանց ժամացույցի ա, 2007-ի ծնունդիս նվեր ստացած զոդիակի նշանով հրեշտակը, Guestի ու Apsaraի նվիրած արձանիկը, ընկերուհուս նվիրած գայլի արձանիկը Իտալիայից, 2009-ի Նոր Տարուց մնացած 2 ցուլիկները... Ու էն, ինչ երևում ա, բայց չի ջոկնվում՝ ինչ ա. սեղանին կա մոմ, մոմակալ, որի մեջ ծովային քարեր ու ոստրեի խեցիներ են, շոկոլադի տուփ (էն սպիտակը)... ու տենց, էլի: Չմոռանամ նշել Վալոդիս (զարթուցիչը) ու սանիթայզերը:

4. հնարավոր ա, որ նկարում ա. պատին ինչ–որ աբստրակտ նկար կա սովորական թղթի վրա նկարած

Ընդհանրապես ասած չեմ նկարում: Սա մի անգամ «Ծիլ Բուսաց»-ում եմ նկարել, Գիա Կանչելիի «Ստիքս» ստեղծագործության տակ:

5. սիրում ա զիզի–բիզի մանրուքներ (էս քննադատություն չի. ես էլ եմ սիրում )։

Բանն էլ հենց էդ ա, որ չեմ սիրում Հատկապես որ 5 րոպեն մեկ ահավոր փոշու շերտ ա նստում, իսկ սեղանը մաքրելու համար հարկ ա լինում էդքանը մեկիկ-մեկիկ տեղափոխել:

[CactuSoul]

Իսկ գուցե հակառա՞կը: Իմ կարծիքով համակարգիչն ա դրված զարդասեղանին, ոչ թե մյուս պարագաները՝ համակարգչի սեղանին, իսկ դա կարա նշանակի նաև, որ քիչ ա օգտագործում համակարգիչը, որ առանձին սեղան չի հատկացրել, կամ անընդհատ նոթբուքի տեղը փոխում ա՝ իրեն հարմարեցնելով.
Ամեն դեպքում ինձ թվում ա, որ ամբողջ սեղանից մենակ համակարգիչն ու խնձորն ա օգտագործվում.

Չգիտեմ, ես սեղանը զարդասեղանի չեմ նմանացնում։ Գուցե ուղղակի բազմաֆունկցիոնալ սեղան ա։ Իսկ կոմպից քիչ օգտվելն էնքան էլ հավանական չեմ համարում՝ հաշվի առնելով, որ միաժամանակ շատ թաբեր են բացված ։

Էհ, ժողովուրդ ջան, ի՜նչ լավ կլիներ, որ էս ձեր պատկերացումները իրականության հետ աղերս ունենային )) Համակարգչի սեղան, զարդասեղան... Դրանք իմ դեպքում ֆանտաստիկայի ժանրից են: Ինչ կա՝ էս ա: Խոհանոցի կահույքի մի կտորն ա, ըստ էության
Բայց էդ ճիշտ ա, որ «ամբողջ սեղանից մենակ համակարգիչն ու խնձորն ա օգտագործվում»: Օրվա մեջ մի անգամ էլ հայելին, մեկ էլ զարդատուփից ինչ-որ բան կարող ա հանեմ-դնեմ:

[Ուլուանա]

Էս մարդը երկու սեղան ունի՝ իրար կողքի դրված։ Դե, դիտարկե՛ք .





Առաջարկում եմ հենց սկզբից չտարվել տիրոջը գուշակելով, ավելի հետաքրքիր է սկզբում ուղղակի դիտարկումներ անելը։ Հիշեցնեմ, որ յուրաքանչյուր դիտարկում պետք է հիմնավորել։

[StrangeLittleGirl]

Ասում ես՝ միանգամից չտարվենք գուշակելով, բայց ձիերը վկա
Ինչևէ, կոմպատերն ակումբցի ա, կոկիկ ա, որովհետև ամեն ինչ շատ սիրուն դասավորված ա, ձեռքի աշխատանքի հետ սեր ունի ու հաճախ ա զբաղվում դրանով, որովհետև համապատասխան պարագաները «ձեռի տակ» են: Սեր ունի բլոկնոտներում նշումներ անելու, թքած, թե էլեկտրոնային դար ա: Ձիերի նկատմամբ առանձնահատուկ սեր ունի, դրա համար մենակ նկարով չի բավարարվել, խաղալիքն էլ հետն ա կողքը դրել: Մոմեր սիրում ա, բայց չի վառում դրանք, այլ որպես դեկորացիա ա օգտագործում: Տանը երեխա կա կամ էլ ինքն ա մեկ-մեկ մանկանում, Չեբուրաշկայով զբաղվում: Դեղին գույնն էլ էնքան ա սիրում, որ դեղին ոչ պրակտիկ գույնի մատիտ ա պահում
Նաև շատ ուշադիր ա. էնտեղ ինչ-որ մեկի ֆոտոն կա, որն ինքը ծածկել ա, որ չերևա:

[Dayana]

Էս սողանը պատկանում ա Անուկին:

Նախ, սեղանկի վրայի ու պատի ձիուկները: Անահիտը սիրում ա ձիուկ, ավելին, Արեգն էլ ա սիրում, ու ձիերի մասին շատ ա խոսել: Մի անգամ էլ, կարծեմ, ակումբում գրել էր, որ սեղանին ձիուկ ունի, ու որին սիրում ա:

Մկնիկի տակի էն բարձրկը: Անուկն ինձ համար էդ բարձից էր գնել, երբ ասել էի, որ ձեռքիս մկնիկից բշտիկ ա եղել, ու համ էլ ասել էր, որ դուրն եկել ա, ու մեկն էլ իր ու Արշակի համար ա գնել:
Նկարը, որը խնամքով թաքցրել ա, հիշեցնում ա իրա մամայի նկարը, որը մի անգամ տեսել եմ (չեմ հիշում որտեղ, երևի ակումբում )
Երկրորդ սեղանկը լրիվ «վառում» ա, որ Անուկն ա, իրա սիրուն թելերով, որոնցից գործած գորգիկներ ակումբիներից ոմանք ունեն:
Սեղանին գրեքեր կան՝ մանկական, որն էլի ապացուցում ա, որ Անուկն ա ՝ Արեգի գրքերով:
Բյուրը շատ լավ նկատեց դեղին մատիտը, Անուկի նիկերից մեկն էլ դեղինն ա:

Մի խոսքով՝ «Անուկ, վիխաձի»

[Ուլուանա]

Էս սողանը պատկանում ա Անուկին:

Նախ, սեղանկի վրայի ու պատի ձիուկները: Անահիտը սիրում ա ձիուկ, ավելին, Արեգն էլ ա սիրում, ու ձիերի մասին շատ ա խոսել: Մի անգամ էլ, կարծեմ, ակումբում գրել էր, որ սեղանին ձիուկ ունի, ու որին սիրում ա:

Մկնիկի տակի էն բարձրկը: Անուկն ինձ համար էդ բարձից էր գնել, երբ ասել էի, որ ձեռքիս մկնիկից բշտիկ ա եղել, ու համ էլ ասել էր, որ դուրն եկել ա, ու մեկն էլ իր ու Արշակի համար ա գնել:
Նկարը, որը խնամքով թաքցրել ա, հիշեցնում ա իրա մամայի նկարը, որը մի անգամ տեսել եմ (չեմ հիշում որտեղ, երևի ակումբում )
Երկրորդ սեղանկը լրիվ «վառում» ա, որ Անուկն ա, իրա սիրուն թելերով, որոնցից գործած գորգիկներ ակումբիներից ոմանք ունեն:
Սեղանին գրեքեր կան՝ մանկական, որն էլի ապացուցում ա, որ Անուկն ա ՝ Արեգի գրքերով:
Բյուրը շատ լավ նկատեց դեղին մատիտը, Անուկի նիկերից մեկն էլ դեղինն ա:

Մի խոսքով՝ «Անուկ, վիխաձի»

Դու ավելի լավ ա՝ ասա, թե սեղաններից ու դրանց պարունակությունից դատելով՝ ինչ կարելի ա ասել սեղանի տիրոջ մասին, ոչ թե՝ ինչն ա ապացուցում, որ սեղանի տերն Անուկն ա ։

[keyboard]

ինչքան էլ թաբ ա բացած, կոմպը չի կախու՞մ

Ում սեղանը որ ա, վերջում խնդրում եմ ասեք թե են մկնիկի մոտի ձեռքի տակի զհարից որտեղից ճարեմ

[Dayana]

Դու ավելի լավ ա՝ ասա, թե սեղաններից ու դրանց պարունակությունից դատելով՝ ինչ կարելի ա ասել սեղանի տիրոջ մասին, ոչ թե՝ ինչն ա ապացուցում, որ սեղանի տերն Անուկն ա ։

Ըհը, բարկացավ


Հիմա փորձեմ խաղի կանոններին մոտ գրել, չնայած ինձ թվում էր տենց էլ արել եմ։


Համակարգչի սեղանից պարզ երևում ա, որ աղջկա սեղան ա․ շատ կոկ ա, ու թղթերի, ավելորդ գարեջրի բաժակների ու մնացածի փոխարեն մոմ ու ձիուկ ա դրած։ Տետրը պատյանում ա, ոչ թե որտեղ պատահի, այսինքն կարգ ու կանոն սիրող մարդ ա։ Ավելորդ իրերի բացակայությունը հուշում ա, որ մարդը «մինիմալիզմի» կողմնակից ա։ Հիմա, երկրորդ սեղանը, որ ուղիղ առաջինի կողքին ա դրած, հուշում ա, որ էս մարդը համակարգչի մոտ նստած ժամանակ հաճախ շեղվում ա, ու սկսում ա գործել, բայց համակարգչից էլ «աչքը չի կտրում»։ Էս սեղանն էնքան հավաքված չի, որքան համակարգչի սեղանը։ Սեղնին «ավելորդ» գրքեր են դրված, այսինքն էս էն տեղն ա, որտեղ էս մարդն իրեն ավելի հարմար ա զգում, քան համակարգչի մոտ։
Նկարը, որ փակված է, երկու ձևով կարելի ա ընկելել ՝ սիրած էակի նկար, կամ հարազատի նկար, որից հեռու ա։ Քանի որ գիտեի, որ Անուկն ա, էն առաջինով չեմ կարողանում մտածել։
Էս բրաուզերի տաբերը չեն երևում, բայց, էսքան շատ տաբ միանգամից բաց պահելը երկու բան կարող է նշանակել ՝ մարդը համակարգչով է աշխատում, որպես հիմնական աշխատանք, կամ երբեք չի փակում հետաքրքրած թեմայով տաբը, նույնիսկ եթե «հիմա» կարդալու ժամանակ չունի։

Տեսար, ավելի լավ էր մի անգամից բացահայտելը, թե չէ ամեն բան տեսնում, բայց չգիտեմ սրանց պրոեկցիան մարդկային հատկանիշների համակարգում։

[StrangeLittleGirl]

Հա, մի բան էլ ասեմ: Գրասեղանի տերն աջլիկ ա

[Մուշու]

Ինչու է կանգնել խաղը ?

[Ուլուանա]

Ասում ես՝ միանգամից չտարվենք գուշակելով, բայց ձիերը վկա
Ինչևէ, կոմպատերն ակումբցի ա, կոկիկ ա, որովհետև ամեն ինչ շատ սիրուն դասավորված ա, ձեռքի աշխատանքի հետ սեր ունի ու հաճախ ա զբաղվում դրանով, որովհետև համապատասխան պարագաները «ձեռի տակ» են: Սեր ունի բլոկնոտներում նշումներ անելու, թքած, թե էլեկտրոնային դար ա: Ձիերի նկատմամբ առանձնահատուկ սեր ունի, դրա համար մենակ նկարով չի բավարարվել, խաղալիքն էլ հետն ա կողքը դրել: Մոմեր սիրում ա, բայց չի վառում դրանք, այլ որպես դեկորացիա ա օգտագործում: Տանը երեխա կա կամ էլ ինքն ա մեկ-մեկ մանկանում, Չեբուրաշկայով զբաղվում: Դեղին գույնն էլ էնքան ա սիրում, որ դեղին ոչ պրակտիկ գույնի մատիտ ա պահում
Նաև շատ ուշադիր ա. էնտեղ ինչ-որ մեկի ֆոտոն կա, որն ինքը ծածկել ա, որ չերևա:

Էս սողանը պատկանում ա Անուկին:

Նախ, սեղանկի վրայի ու պատի ձիուկները: Անահիտը սիրում ա ձիուկ, ավելին, Արեգն էլ ա սիրում, ու ձիերի մասին շատ ա խոսել: Մի անգամ էլ, կարծեմ, ակումբում գրել էր, որ սեղանին ձիուկ ունի, ու որին սիրում ա:

Մկնիկի տակի էն բարձրկը: Անուկն ինձ համար էդ բարձից էր գնել, երբ ասել էի, որ ձեռքիս մկնիկից բշտիկ ա եղել, ու համ էլ ասել էր, որ դուրն եկել ա, ու մեկն էլ իր ու Արշակի համար ա գնել:
Նկարը, որը խնամքով թաքցրել ա, հիշեցնում ա իրա մամայի նկարը, որը մի անգամ տեսել եմ (չեմ հիշում որտեղ, երևի ակումբում )
Երկրորդ սեղանկը լրիվ «վառում» ա, որ Անուկն ա, իրա սիրուն թելերով, որոնցից գործած գորգիկներ ակումբիներից ոմանք ունեն:
Սեղանին գրեքեր կան՝ մանկական, որն էլի ապացուցում ա, որ Անուկն ա ՝ Արեգի գրքերով:
Բյուրը շատ լավ նկատեց դեղին մատիտը, Անուկի նիկերից մեկն էլ դեղինն ա:

Մի խոսքով՝ «Անուկ, վիխաձի»

Ըհը, բարկացավ


Հիմա փորձեմ խաղի կանոններին մոտ գրել, չնայած ինձ թվում էր տենց էլ արել եմ։


Համակարգչի սեղանից պարզ երևում ա, որ աղջկա սեղան ա․ շատ կոկ ա, ու թղթերի, ավելորդ գարեջրի բաժակների ու մնացածի փոխարեն մոմ ու ձիուկ ա դրած։ Տետրը պատյանում ա, ոչ թե որտեղ պատահի, այսինքն կարգ ու կանոն սիրող մարդ ա։ Ավելորդ իրերի բացակայությունը հուշում ա, որ մարդը «մինիմալիզմի» կողմնակից ա։ Հիմա, երկրորդ սեղանը, որ ուղիղ առաջինի կողքին ա դրած, հուշում ա, որ էս մարդը համակարգչի մոտ նստած ժամանակ հաճախ շեղվում ա, ու սկսում ա գործել, բայց համակարգչից էլ «աչքը չի կտրում»։ Էս սեղանն էնքան հավաքված չի, որքան համակարգչի սեղանը։ Սեղնին «ավելորդ» գրքեր են դրված, այսինքն էս էն տեղն ա, որտեղ էս մարդն իրեն ավելի հարմար ա զգում, քան համակարգչի մոտ։
Նկարը, որ փակված է, երկու ձևով կարելի ա ընկելել ՝ սիրած էակի նկար, կամ հարազատի նկար, որից հեռու ա։ Քանի որ գիտեի, որ Անուկն ա, էն առաջինով չեմ կարողանում մտածել։
Էս բրաուզերի տաբերը չեն երևում, բայց, էսքան շատ տաբ միանգամից բաց պահելը երկու բան կարող է նշանակել ՝ մարդը համակարգչով է աշխատում, որպես հիմնական աշխատանք, կամ երբեք չի փակում հետաքրքրած թեմայով տաբը, նույնիսկ եթե «հիմա» կարդալու ժամանակ չունի։

Տեսար, ավելի լավ էր մի անգամից բացահայտելը, թե չէ ամեն բան տեսնում, բայց չգիտեմ սրանց պրոեկցիան մարդկային հատկանիշների համակարգում։

Կներեք պատասխանն ուշացնելուս համար։ Չնայած ինձ թվում է՝ խաղի նկատմամբ հետաքրքրությունն էսպես թե էնպես մարել էր էդ ժամանակ... Կամ գուցե հենց ինձ վրա մարեց, չգիտեմ

Բյուրի ու Դայանայի դիտարկումներին հատ առ հատ անդրադառնալ չեմ ուզում, հատկապես որ իրենք կետերով չեն էլ գրել, մի քիչ դժվար է առանձնացնելը։ Երկուսն էլ ահագին դիտարկումներ են արել, հիմնականում ճիշտ։ Բայց քանի որ Բյուրը համ առաջինն էր գրել, համ էլ, ի տարբերություն Դայանայի, կանոն չէր խախտել՝ միանգամից տիրոջ անունը տալով, հաղթող եմ ճանաչում Բյուրին ։

Հիմա մի երկու փոքրիկ «ուղղում» որոշ դիտարկումների վերաբերյալ։ Ճիշտ է, մոմեր հաճախ չեմ վառում, բայց զուտ որպես դեկորացիա էլ չեն. կոնկրետ նկարում երևացող մոմն ուղղակի դեռ չէի հասցրել վառել։ Առաջին սեղանի ձախ մասում երևացող լուսանկարը, որի դեմքը ծածկված է, ոչ սիրածս էակն է, ոչ էլ մամաս , եղբայրս է։ Երկրորդ սեղանի վրա ոչ թե թելեր են, որոնցից ակումբցիներից շատերին հայտնի գորգիկներն եմ գործել, այլ մակրամեի պարաններ են։ Ու ամենակարևոր մոլորությունը, որը, սակայն, դիտարկում անողների բացթողումը չի իրականում, ուղղակի նկարն է մոլորեցնող. ժողովուրդ, ես իհարկե, շատ եմ սիրում կոկիկություն ու կարգուկանոն ու կուզենայի ձեր պատկերացրածի պես կոկիկ ու հավաք լինել, բայց կենցաղում ահավոր թափթփված եմ. էս սեղանն էլ հատուկ նկարելու պատվին եմ հավաքել, կոկիկացրել, որ շատ ամոթ չլինի, թե չէ՝ սովորաբար դրա վրա խառախուռայի մի ահռելի կույտ է լինում, որտեղ շունը տիրոջը չի ճանաչում։ Այ էսպիսի ամոթալի բացահայտումներ կոկիկ Ուլուանայի վերաբերյալ ։