Այո՛, ատում եմ.
Ատում եմ կյանքը,
Եթե խլում է նա մարդու կյանքը:
Մարդուն եմ ատում,
Եթե նա կյանքում ճղճիմ է դառնում:
Ատում եմ լավը,
Եթե նա լավն է լոկ անվամբ միայն:
Անունն եմ ատում,
Թե այն արժանի չի լինում մարդուն:
Եվ օրն եմ ատում,
Որ քաոսով է անվերջ հագենում:
Բարի թվացող լոկ չարությունը,
Ատում եմ մեկ էլ խաբեությունը:
Ծաղիկն եմ ատում
Թե այն այդպես էլ անուշ չի բուրում:
Մարդկանց եմ ատում,
Թե նախանձում են սրտի խորքերում:
Ատում եմ այսպես նաև այն գիրքը,
Որ գիրք է սակայն լոկ անվամբ միայն:
Այն գիտությունը՝
Որ հիմնված է վարկածի վրա,
Եվ այն վարկածը՝
Որ չի ունենում ոչ մի փաստ անգամ:
Կողծիքն եմ ատում,
Թե այն դառնում է կեղծավորություն:
Ատում եմ մեկ էլ ատելը կյանքում,
Երբ սովորության է այն վերածվում:
Մեջբերել
Էջանիշներ