Հենց այնպես

[Զաքար]

Դե եթե լուծումներ ունենայի տեքստս հարցականով չէր լինի...հիմա, եթե ինչ որ լուծում էլ մտածեմ կգա մի պահ որ ես կանգնած կլինեմ էտ խնդրի առաջ ու հավանական ա որ իմ մտածած լուծումը ես չկիրառեմ որպես հարցի լուծում,որովհետև հիմա նամանավանդ 15 տարեկանում խոսելը հեշտ ա ...իսկ սին մտորումները դիտարկել որպես հարցի լուծում համենայնդեպս ես չեմ կարող այդպես վարվել:

Մտքրդ, առաջարկներդ ազատ գրիր թող քննարկվեն, վստահ եղիր այդպես միայն կշահես ու ավելի կհասունանաս ակումբն իսկը դրա համար է:

[Գոգարիկ]

Իմ բարի մայրիկ

ՄԱՅՐ, բառ սովորական,
ՄԱՅՐ, էակ անսովոր,
Չորս տառով միայն այն բառ է կազմում,
Զավակի համար ամբողջ կյանք դառնում:
Բայց դու,ով մայր թանկագին
Ով վսեմագույն,ինձ համար անգին,
Աշխարհիս վրա այս անծայրածիր
Աշխարհս դու ես այդ լավ իմացիր:
Կյանքս առանց քեզ չեմ պատկերացնում,
ՄԱՅՐ իմ թանկագին քեզ շատ եմ սիրում,
Թե պատկերացնեմ սիրտս կկանգնի,
Ես հաստատ գիտեմ այդ դու չես ուզի;
Անկրկնելի ՄԱՅՐ,դու լավ իմացիր,
Եզակի ես դու աշխարհում անծիր.
Սիրելու եմ քեզ իմ անգին ՄԱՄԱ.
Ժխտել չի լինի այդպես է ահա;
Մամա ջան լսիր ու լավ իմացիր,
Ցանկացած հույսդ դու ինձ հետ կապիր,
Խոստանում եմ քեզ հուսախաբ չանել,
ՄԱՅՐ պաշտող զավակ արդար մարդ լինել;
ՄԱՅՐ դու անսովոր,ՄԱՅՐ արտասովոր,
Դու սուրբ արարած կյանքում կեղծավոր;
ՄԱՄ դու միլիարդից միակն ես հաստատ,
Կյանքիդ կամուրջը թող լինի անհատ,
Ապրիր դու երկար իմ ՄԱՄԱ բարի,
Թող երկնքում աստղը քո երբեք չմարի...

[Գոգարիկ]

Մտքրդ, առաջարկներդ ազատ գրիր թող քննարկվեն, վստահ եղիր այդպես միայն կշահես ու ավելի կհասունանաս ակումբն իսկը դրա համար է:

Դե ետ մտքերի մասին ոչ ոք չգիտի ես շատ գաղտնապահ եմ...չէ որպես լուծում չեմ ուզում այդպիսի բան գտնել...բայց հասկանալու համար այն ամենը ինչը պարունակում էր տեքստս ինձ էտ հնարավորությունը ընձեռնվել է դեռ 7 տարի առաջ..իսկ ետ 7 տարվա ընթացքում հավատա չեմ փորձել լուծում գտնել ու հիմա էլ....կյանքը ինքը ցույց կտա որն է ճիշտը և որը սխալը;

[Գոգարիկ]

Մի թեյի բաժակ՝ լցված տաք թեյով,

Մի անթարթ հայացք՝ ուղղված հեռուներ,

Անորոշ զգացում, որ տանում է վեր,

Ու խելացնոր մտքեր անվեհեր:



Բազմաբովանդակ ու բացված մի գիրք,

Թերևս նստելու համար՝ պատուհանագոգ,

Մերկ մայթով քայլող շատ կյանքեր անհոգ,

Ու վազող հայացք, նույնպես և ցատկող:



Մի թեյի բաժակ՝ լցված տաք թեյով,

Ու ավելացրած հիշողություններ՝ թեյի գդալով,

Ու մի սփոփանք, որ նման է այն

Անսփոփանք երազի միայն:



Թևավոր մտքեր, մտքի բանտարկում,

Տիեզերք հասած երազ անհատնում,

Անորոշ դեպքեր, լոկ դատարկություն,

Ծայրահեղ ուժեղ վախի զգացում:



Անկապ, անորոշ բառերի շարան,

Մի փոքր ոչինչ՝ կողակից սրան,

Այ սա է կյանքը, որ չես հասկանում,

Թե իրականում ինչ է կատարվում:

[Գոգարիկ]

Լեռների մեջ ծվարած, իմ քաջ երկիր Հայաստան,

Դու իմ միակ հանգրվան, սիրում եմ քեզ անսահման,

Դու իմ օջախ, բնօրրան, դու գեղեցիկ լեռնավան,

Դու խոհերիս անրջանք, դու հույզերիս ներշնչանք:

Պատերազմ ես տեսել դու, տեսել արյուն ու ավեր,

Բայց պահել ես քո ոգին, մնացել միշտ անվեհեր,

Զավակներդ քաջարի արյունով են քեզ պատել,

Անշնչացած դիակով մի բուռ հողդ են փրկել:

Արյան գետեր են հոսել, ճամփաներով քո կանաչ,

Թշնամին բիրտ է եղել, դա բոլորին է ճանաչ,

Դու եղել ես ծովից ծով, եղել հզոր դու խելքով,

Բայց եղել ես լավ պատառ, հարմարավետ քո դիրքով:

Ուզեցել են գրավել գեղատեսիլ վայրերդ,

Ուզեցել են թալանել բոլոր-բոլոր գանձերդ,

Գերի տանել ցանկացել քո փափկասուն դուստրերին,

Ու սպանել, կոտորել քո քաջարի ուստրերին:

Բայց եղել ենք մենք մի բուռ, հավաքական, միակամ,

Դիմակայել հողմերին խավար քաոսում անգամ,

Մենք եղել ենք շատ վաղուց, ու այսօր էլ մենք դեռ կանք,

Օրենք է սա պիտ լինենք, ու դեռ պիտի շատանանք...

[Գոգարիկ]

Այո՛, ատում եմ.
Ատում եմ կյանքը,
Եթե խլում է նա մարդու կյանքը:
Մարդուն եմ ատում,
Եթե նա կյանքում ճղճիմ է դառնում:
Ատում եմ լավը,
Եթե նա լավն է լոկ անվամբ միայն:
Անունն եմ ատում,
Թե այն արժանի չի լինում մարդուն:
Եվ օրն եմ ատում,
Որ քաոսով է անվերջ հագենում:
Բարի թվացող լոկ չարությունը,
Ատում եմ մեկ էլ խաբեությունը:
Ծաղիկն եմ ատում
Թե այն այդպես էլ անուշ չի բուրում:
Մարդկանց եմ ատում,
Թե նախանձում են սրտի խորքերում:
Ատում եմ այսպես նաև այն գիրքը,
Որ գիրք է սակայն լոկ անվամբ միայն:
Այն գիտությունը՝
Որ հիմնված է վարկածի վրա,
Եվ այն վարկածը՝
Որ չի ունենում ոչ մի փաստ անգամ:
Կողծիքն եմ ատում,
Թե այն դառնում է կեղծավորություն:
Ատում եմ մեկ էլ ատելը կյանքում,
Երբ սովորության է այն վերածվում:

[Rhayader]

Կարդացի, մտածեցի-մտածեցի: Մտքովդ չի՞ անցել՝ շախմատով զբաղվել:

[Գոգարիկ]

Կարդացի, մտածեցի-մտածեցի: Մտքովդ չի՞ անցել՝ շախմատով զբաղվել:

Անկեղծ ասած չէ,բայց վատ չեմ խաղում...ինչի համար որ՞:

[Rhayader]

Անկեղծ ասած չէ,բայց վատ չեմ խաղում...ինչի համար որ՞:

Դե, կարծում եմ, որ հաստատ շախմատ ավելի լավ կխաղաս, քան չափածո ես գրում:

[Գոգարիկ]

Դե, կարծում եմ, որ հաստատ շախմատ ավելի լավ կխաղաս, քան չափածո ես գրում:

Շնորհակալություն կարծիքի համար,

[Rhayader]

Շնորհակալություն կարծիքի համար,

Նույնիսկ եթե շատ վատ խաղաս, նշեմ:

[Գոգարիկ]

Նույնիսկ եթե շատ վատ խաղաս, նշեմ:

Նույնիկ էտ դեպքում շնորհակալություն