User Tag List

Էջ 5 8-ից ԱռաջինԱռաջին 12345678 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 61 համարից մինչև 75 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 118 հատից

Թեմա: Անքնություն

  1. #61
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հետաքրքիր ա: Մենք երեխաներին պարել չենք սովորեցնում: Իրանք՝ անգամ դեռ քայլել չկարողացող փոքրիկները, որևիցե երաժշտություն լսելով սկսում են շարժվել ու ուրախանալ, որը մենք անվանում ենք պար: Երեխաները պարում են անգամ փողոցում, աղմուկի տակ: Ավելի ճիշտ պարում են անգամ էն դեպքում երբ երաժշտություն չկա, երբ մենք միայն աղմուկ ենք լսում: Պարում են երբ լիքը մարդ կա, կամ երբ մարդ չկա: Երբ ուզեն ու ոնց ուզեն: Երբ ուրախ են ու ինչ-որ բան են տոնում: Ափսոս, որ տարիքի հետ մենք ինքներս մեզ զրկում ենք էդ ամենը վայելելուց:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  2. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.07.2015), Cassiopeia (22.07.2015), Meme (08.10.2015), Progart (24.07.2017), Աթեիստ (22.07.2015), Դատարկություն (22.07.2015), Մուշու (21.07.2015), Նիկեա (22.07.2015)

  3. #62
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Քայքայվում ես, կորում, չքանում, անհետանում, ոչնչանում, ներում, սխալվում, երազում, կրկնում, լացում, տառապում, այրվում, մոխրանում ու գնում ես... գնում:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Meme (08.10.2015), Մուշու (28.07.2015), Նիկեա (24.07.2015)

  5. #63
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    -Գնա՞նք թեյ խմենք:
    -Ես արաղ եմ ուզում: Այ էդ կխմեմ:
    -Սոված եմ: Ձմերուկ ուտե՞նք:
    -Ես համբուռգեռ եմ ուզում ու ֆրիի:
    -Վախ, նայի վարդեր են: Ի՞նչ անուշ են բուրում:
    -Սպասի սիգարետս վառեմ՝ մոտենամ:
    -Գրքերից հաճելի բան չկա: Համաձա՞յն չես:
    -Ես LSDի եմ սիրում:
    -Աաա, Շոպեն են նվագում: Լսու՞մ ես:
    -Դու երբևիցե լռու՞մ ես:
    -Գնանք ընկերներին տեսնենք:
    -Իմաստը՞:
    -Պարե՞նք:
    -Ամոթ ա:
    -Գնում եմ քնելու: Չես գալի՞ս:
    -Գնում եմ կորեմ: Չես գալի՞ս:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  6. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (28.07.2015), Meme (08.10.2015), Progart (24.07.2017), Մուշու (28.07.2015), Նիկեա (28.07.2015)

  7. #64
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Գիտեք, փոքր երեխաները ովքեր դեռ անգամ խոսել չգիտեն, սովորություն ունեն կիսվելու իրանց ուտելիքով: Իրանք հասկանում են, որ իրանց էլ ա էդ ուտելիքը պետք, բայց չգիտեն, որ էդ ուտելիքը միայն իրանցն ա: Իրանք չեն մտածում թե ու՞մ են տալիս, ինչի՞ համար, ի՞նչ կլինի հետո: Պարզապես կիսվում են, որովհետև գիտեն, որ ուտելիքը լավ բան ա: Էդ էն ա ինչ մաման ամեն օր տալիս ա ու իրանք ուրախանում են: Ու երեխանրը (փոքր, հասկանում եք, էն որ դեռ անգիտակցականն ա իշխում, էն որ դեռ քայլել ա հազիվ կարում) իմանալով, որ չեն ուրախանա տալիս են դիմացինին: Համաձայնեք, որ գեղեցիկ քայլ ա: Նուրբ:
    Էնպես որ, մի հրաժարվեք ուտլիքից, որը ձեզ ինքնակամ պուճուր երեխա ա տալիս: Իմացեք, որ եթե տալիս ա, ուրեմն հավանել ա Ձեզ ( իսկ էդ թանկ բան ա) ու եթե դուք վերցնեք ուրեմն Դուք էլ իրան եք հավանում: Մի զրկվեք նման մաքուր սիրուց:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  8. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Progart (24.07.2017), Smokie (04.08.2015), Արշակ (13.10.2015), Դատարկություն (09.08.2015), Զաքար (16.08.2015), Մուշու (03.08.2015), Նարե91 (04.08.2015), Նիկեա (06.08.2015)

  9. #65
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ էսօր ասեցին, որ երբ ինձ տեսնում են կամ հիշում, ակամայից ժպտում են: Առաջ կմտածեի, որ ասողը ձեռ ա առնում ինձ, իսկ հիմա հավատացի, որ անկեղծ ա: Էս ղիզիկային մետամորֆոզս ալտեր էգոներիս դուր չի գալիս, որովհետև իրանք չեն կարողանում ինձ պաշտպանել ու վտանգ են զգում: Խոցելի չեմ ուզում լինել, բայց դե...
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  10. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (09.08.2015), Meme (08.10.2015), Զաքար (16.08.2015), Մուշու (08.08.2015), Նիկեա (09.08.2015), Ուլուանա (21.09.2015)

  11. #66
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Amici fures temporis...

    Չեմ ուզում լինել էն մարդը ում միակ ընկերները ծխախոտը ու սուրճը կդառնան: Պակասավոր կլինեմ էդ դեպքում : Զգում եմ, որ էլի կամաց-կամաց սկսում եմ հրաժարվել մարդկանց հետ շփումից: Ամեն գնով ինձ համոզում եմ, որ էդ էլ ա պետք: Մարդիկ պետք են, իրանց մտքերով, ջերմությամբ: Երևի պետք են:
    Երբ դեռահաս էի ( ծիծաղս եկավ չգիտեմ ինչու ), կարող էի օրերով կորել ու վայելել միայնությունս: Ես էի ու իմ գրքերը: Երևի դրա պատճառով ա, որ հիմա չեմ կարողանում ընկերանալ մարդկանց հետ ու եղած ընկերներիս պահել: Էն տարիքում, երբ պիտի էդ ամենի՝ ընկերոջ, մտերիմ մարդու, ընկերության արժեքը հասկանայի, ես հասկացել էի, որ էդ արժեք չունի: Ու էդ ժամանակից մինչև հիմա, երբ ինչ-որ մեկը կորում ա իմ կյանքից, ես չեմ տխրում: Չեմ էլ ուրախանում: Իմ կյանքում բան չի փոխվում: Ու ցավոք նույնը հիմա ա: Անկեղծ ասած, ինձ դա դուր չի գալիս:
    Կան մարդիկ, իրանք քիչ են, բայց կան, ովքեր թանկ են իմ համար ու իրանց սիրում եմ, շատ: Ու ուզում եմ պայքարեմ իրանց համար, իրանց հետ լինելու համար: Ուզում եմ զգամ, որ իրանք շատ մեծ դեր ունեն իմ կյանքում: Ուզում եմ զգամ, որ եթե իրանք կորեն՝ իմ մեջ էլ ինչ-որ լավ բան կկորի: Մի կողմից էլ, չեմ ուզում կապնվեմ շատ: Բա որ կորե՞ն: Երևի ցավոտ կլինի: Իսկ ես էդ բարիքից շատ ունեմ: Ցավային շեմս էլ լավ իջել ա: Մի խոսքով՝ չգիտեմ:



    Հ.Գ. Սիրեցի հիմիկվա կարդացածս գիրքը: Նկարը էնտեղից ա եկել:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  12. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Areg ak (16.08.2015), Freeman (04.11.2015), Malxas (13.10.2015), Progart (24.07.2017), Smokie (08.09.2015), Srtik (16.08.2015), Զաքար (16.08.2015), Նիկեա (16.08.2015)

  13. #67
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Գիտեք, շատերը ամառը ինչ-որ փոփոխությունների եղանակ են համարում: Ամեն ամառ իրանք ՝ պիտի նիհարեն ու մարզվեն, պիտի գիրք կարդան, պիտի նոր տեղեր այցելեն, հին ընկերների հետ հարաբերությունները վերականգնեն, նոր բաներ սովորեն և այլն ու սենց ամեն ամառ: Հոգու խորքում հույս ունեն, որ հենց էս ամառը իրանց կփոխի, որ իրանք կհասցնեն ամեն ինչ, էս երեք ( որոշների համար երկու ) ամսվա ընթացքում նոր մարդ կդառնան ու բոլորին նորովի կներկայանան: Ես չգիտեմ ինչքանով ա իրանց էդ հաջողվում: Մենակ կասեմ, որ անիմաստ ա:
    Իմ համար էլ ա ամառը փոփոխությունների եղանակ, բայց նաև շատ յուրահատուկ ա: Միակ եղանակն ա, որ ամեն տարի ինձ նոր գաղտնիքներ ա բացահայտում, ամառվանից հետո ես ավելի մեծ ( էն դախ մեծերից չէ, էն լավերից ) եմ ինձ զգում, նոր ու գեղեցիկ, շքեղ բաներ եմ բացահայտում: Ծայրահեղ զբաղված եմ լինում ու անընդհատ շտապում եմ, բայց երջանիկ եմ ու իմ ուզածն եմ անում: Իրոք հանգիտ ա ամառը՝ անկախ ամեն ինչից: Սիրուն ա ու կանաչ աչքերով: Սիրում եմ ամառը:
    Հիմա երևի շատերը դարդ են անում, որ պրծավ: Վերջ: Չհասցրեցին փոխվել: Լղոզվեց կարմիր շրթներկը ու չկորան անհայտ պատճառներից առաջացած կիլոգրամները: Գրքերը այդպես էլ մնացին պահարանում ՝ փոշու մեջ կորած: Հին ընկերները գնացի Հունաստան կամ Եգիպտոս կամ Դիլիջան: Ոչ մի նոր բան չսովորեցին: Ափսոս...
    Իսկ ես անձրևի ձայնի հետ խառնել եմ Ռոբերթ Սմիթի ձայնը, փաթաթվել աձյալով ( հա, ցուրտ ա) մեղրով թեյ եմ խմում: Ու սիրում եմ ամառվա վերջին օրը:
    Վաղվանից նորից անքնություն:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  14. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (01.09.2015), Smokie (08.09.2015), Դատարկություն (02.09.2015), Մուշու (01.09.2015)

  15. #68
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Գործողության պոտենցիալիս արժեքը նվազել ա: Հիմա մոտս գերդրդվելի վիճակ ա: Ստորշեմքային գրգիռին օրգանիզմս, նյարդերս, տրամադրությունս բուռն պատասխան են տալիս: Ու էդ ազդակները բավականին շատ են, արդեն ոչ թե կոնկրետ մարդիկ կամ երևույթներ են, այլ ամեն ինչն ա: Աչքերս բացելու պահից սկսում են ազադակները: Էնքան են ազդելու մինչև մոտս սկսի անդրդվելի շրջանը: Սկզբում հարաբերական անդրդվելիություն, հետո բացարձակ: Հետո արդեն կսկսի հանգստի պոտենցիալը:
    Եթե էդ գրգիռները սխալ փուլում ազդեն կամ կլինեն էքստրաէմոցիաներ կամ ուղեղումս այլ բան կլինի, արտաքնապես այլ բան ցույց կտամ: Մի օր էլ էնքան կլինեն էդ էքստրաէմոցիաները, որ կանգ կառաջանա ու վերջ ամեն ինչին:
    Rp: Tincturae Valerianae 25 ml
    D. S. 15 կաթիլ 3 անգամ/օր
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.


  17. #69
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Փակի, ասում եմ փակի աչքերդ։ Ապրես։ Վերջ, դու հիմա անտեսանելի ես։
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  18. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Meme (08.10.2015), Նիկեա (24.09.2015)

  19. #70
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երբևիցե հոգեբուժարանում եղե՞լ եք: Ինձ թվում ա ոչ մի ամերիկյան ֆիլմ չի կարա ճիշտ նկարագրի Հայաստանի հոգեբուժարանները: Ամերիկյանը պատահաբար չնշեցի, ես հոգեբուժարան առաջին անգամ տեսել եմ <<Թռիչք կկվի բնի վրայով>> ( սե՞նց ա չէ հայերեն) ֆիլմից: Կինոն նայելուց չէի ընկալում, թե իրակնում ինչքա՞ն ծանր ա հոգեբուժարան կոչվածը: Թե իրականում ինչի՞ միջով են անցնում հիվանդները: Հավատացնում եմ, անգամ էդ տեղում գտնվելով կարող ես կորցնել խելքդ: Իսկ հայկականում՝ անգամ քիչ-քիչ մոտենալով, ամեն քայլիդ հետ զգում ես, որ մի բան մեջիցդ կորում ա: Չգիտեմ ի՞նչն ա կորում: Երևի մանկությունից մի հիշողություն, որի տեղը մխրճվում ա էդ կանաչ-սեռի տեսարանը: Իսկ ամեն անգամ դուրս գալուց էդ շենքից դու այլը չէիր ինչ մտնելուց:
    Պատկերացնու՞մ եք հոգեկան հիվանդ: Մարդ, ով ասում ա, որ եթե ինքը դուրս գա շենքից կսպանի իրա ընտանիքին: Ինչու՞, որովհետև ձայներն են էդպես ասում: Կամ մարդ, ով համոզում ա քեզ, որ գետնի մեջ, փայտերի տակ՝ դիակներ են թաքնված: Համոզելը սխալ ասեցի, ավելի շուտ ինքը համոզված ա, ինքը գիտի, որ էդպես ա ու ամեն օր վախենալով ա քայլում: Մարդ, ով ամենաբարձր ամպից էլ բարձր ա ու ինքը ոչ ավել, ոչ պահասկ՝ հրեշտակապետ ա: Քչերը կարող են հպարտանալ էն փաստով, որ անձամբ ծանոթ են հրեշտակապետի հետ: Պուտինի կնոջը քիչ էր մնում մոռանայի: Գիտեք, չեմ չափազանցնում: Պարզ ա, որ շատերը մտնելուց էդ վայր չէին զգում էն ինչ ես: Բայց իմ համար էդ լրիվ այլ էր, էդ հիվանդանոց չէր...էդ հեգեբուժարան էր: Էդ շենքի պատերի մեջ ներծծված էր քրտինքի, ծխի,վախի ու կորած հոգիների հոտը: Նայում էիր մարդկանց ու չէիր հասկանում, ու՞ր ես ընկել:
    Քեզ ասել են՝ հիվանդի ամեն ասածին հավատում ենք, ինքը դերասանություն չի անում, ինքը հիվանդ ա: Հասկացա՞ք: Հասկացանք:

    ...-Ես Պուտինի կինն եմ, ինքը գալու ա իմ ետևից, իսկ նախագահը իմ կուրսեցին ա եղել:
    -Հավատում եմ:

    ...-Ինքը ասում ա, որ եթե դուք ինձ իրականը տեսնեք՝ կմահանաք:
    -Ո՞վ ա ասում:
    -Յա, Աստված:
    -Ըըը, հենց է՞ն աստավծը:
    -Ես 128 անգամ աստվածաշունչ եմ կարդացել:
    -Հավատում եմ:

    ...-Իմ ամուսինը ինձ ուզում ա սպանի, ինքը խլել ա իմ երեխեքին, ինձ ամեն օր ծեծում ա: Հենց դուրս գամ՝ սպանելու ա ինձ: Ստեղ բոլորը ինձ ուզում են սպանեն:
    -Հավատում եմ:

    ...-Պատերի մեջ ոսկիներ են, այ էն ժամի մեջ էլ: Ոսկի ա: Իսկ գետնում դիակներ են թաղված: Լիդիա Միխայելովնայի դիակներն են:
    -Հավատում եմ:

    ...-Մի տարվա ընթացքում մահացավ իմ մայրը, իմ հայրը, իմ հորեղբայրը, իմ քույրը ու ես ընկա անդունդի մեջ: Ուզու՞մ եք լսեք իմ գրած բանաստեղծությունները:
    -Մի վայրկյան: Մի տարում էդքան հարազատ կորցրեցի՞ք: Ինչու՞: Ինչի՞ց:
    -Արևը, լույսը ամենը կորան... Չէ էս լավը չի, եկեք մեկ այլը ասեմ: Հա, հա: Մի տարվա ընթացքում մահացավ իմ մայրը, իմ հայրը, իմ հորեղբայրը, իմ քույրը ու ես ընկա անդունդի մեջ:
    -Հա..ա...ավատում եմ:

    ...-Մեզ ամեն տեղ լսում են: Էդ ձեր հեռախոսների մեջ՝ ամեն տեղ, ռադառներ են դրած: Որ մեզ լսեն: Հենց զնգա, իմացաեք, իրանք գիտեն, որ դուք գիտեք:
    -Հավատում եմ:

    ...-Իմ համար երեք տղա ա գժվում, բայց ես մենակ մեկին եմ սիրում: Բայց իրա մասին չեմ կարա խոսամ, ինքը քաղաքականության մեջ ա խորացած ու Նյու Յորքի հետ կապ ունի: Հիմա այնտեղ ա: Ու գժվում ա իմ համար: Տառապում ա: Բայց չենք կարա իրար հետ լինենք, իրան կսպանեն:
    -Էլի սպանություն:
    -Ի՞նչ:
    -Հեչ-հեչ: Շարունակեք:
    -Էն երկուսը տուն ծախեցին ու ես ասեմ՝ հա, բայց ինձ էդ պետք չի: Հավատու՞մ եք չէ:
    -Հավատում եմ:

    ...-Ես նորմալ եմ, իմ պես, եղբորս պես: Քո պես:
    -Ի՞մ պես:
    -Հա, ես էլ եմ նորմալ, իմ պես, եղբորս պես: Քո պես: Դու նորմալ ես չէ՞:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  20. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (28.09.2015), Smokie (14.10.2015), Արշակ (13.10.2015), Դատարկություն (28.09.2015), մարիօ (05.10.2015), Նիկեա (28.09.2015), Ուլուանա (08.10.2015)

  21. #71
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ночь, улица, фонарь, аптека,
    Бессмысленный и тусклый свет.
    Живи еще хоть четверть века -
    Все будет так. Исхода нет.

    Умрешь - начнешь опять сначала
    И повторится все, как встарь:
    Ночь, ледяная рябь канала,
    Аптека, улица, фонарь.

    Александр Блок
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  22. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Մուշու (05.10.2015), Նիկեա (05.10.2015)

  23. #72
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արի ասեմ ապոպտոզ, կլինի՞ ։ Վատ բառեր չեմ օգտագործի։ Ուղղակի ապոպտոզ։
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  24. #73
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էն, որ ուր գնում եմ ասում են.
    -Պարապու՞մ ես:
    -Չէ:
    -Բա ո՞ր դասարան ես:
    -Ավարտել եմ:
    -Հա՜, սովորում ես, հա՞, որտե՞ղ:
    -Բժշկականում:
    -Քոլեջու՞մ
    -Չէ, համալսարանում:
    -Առաջին կուրս ես, հա՞:
    - Չէ, երրորդ
    -Հա՞:
    -Հա
    Հա բայց խի էլի Արդեն քանի անգամ ա նույն բանն ասում են, քանի օր ա, վրա-վրա
    Էս արտահայտությունների միջով բժկական քանի՞ ուսանողուհի ա անցել: Էհհհհհէէէ...
    Ոնց եմ կարոտում էս տարիքը, էս շրջանը, երբ միակ դարդը էն էր, որ չմտածեն, որ քույրականից եմ կամ, որ տարիքով փոքր եմ: Իսկ հիմա ինձանից մի քանի տարի մեծ քույրը գալիս ասում ա. <<Հը՞ն, բժշկուհի, ի՞նչ անեմ>>: Ու դու վախից ասում ես, որ բժիշկը կգա-կասի: Հիմա ես ի՞նչ եմ: Ոչ էն եմ, ոչ էն:
    Հիմա նստած մտածում եմ ի՞նչ ա ինձ պետք՝ լավ ընկերներ, բարձր գնահատականներ թե՞ անձնական կյանք: Տանը դեմքս չեն հիշում: Չգիտեմ: Հոգնած եմ:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  25. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Malxas (13.10.2015), Smokie (14.10.2015), Աթեիստ (08.03.2016), Դատարկություն (14.10.2015), Մուշու (13.10.2015)

  26. #74
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Դեպքեր հիվանդանոցից

    Դեպք 1

    Բժիշկի մոտ ներս մտան երեք տղամարդ: Նստեցին ու սկսեցին պատմել: Պատմել նրա մասին, որ իրանք երեք ամիս առաջ հղի էին ու հիմա եկել են, որտև բժիշկն էր ասել: Զարմանքս մեծ էր, անկեղծ ասած: Հղի տղամարդ, անգամ հանրապետական հիվանդանոցում չէի սպասում տեսնել: Մտածում էի՝ էս ի՞նչ բնության հրաշք ա: Դասախոսս ամենացմփորիկ տղամարդուն ընդհատեց ու հարցրեց՝ բա հիվանդը ու՞ր ա: Դուրսն ա: Կանչեցին: Ներս մտան երկու կին: Արդյունքում բժիշկի մոտ եկել էր 5 մարդ՝ հայրը, մայրը, տղան, ինչ-որ ձյաձյա ու ընտանիքի հարսիկը: Գուշակեք ո՞վ էր հիվանդը: Իհարկե հարսը: Գլուխը խոնարհ կախած աղջկան բժիշկը հարցրեց՝ ո՞նց ես:
    -Լավ ա,-ասաց ցմփորիկը կամ նույն ինքը սկեսրայրը:
    -Յոլա ա,-ասած ինչ-որ ձյաձյան:
    -Լավ ա բժիշկ ջան, ոնց որ միշտ մեր լավ հարսիկն ա մնացել:
    Եկավ զննելու պահը: Բոլոր տղամարդիկ գնացին, մնացին միայն սկեսուրը ու յոլա հարսիկը: Հետո եկավ անալիս տալու պահը:
    -Պիտի իջնեք առաջին հարկ, լա՞վ:
    -Սպասեք բժիշկ ջան, տղամարդիկ գան իրանց ասեք:
    Եկան: Նստեցին: Ուշադիր լսում էին: Մեկ էլ ցավացող մոր սիրտը չդիմացավ ու հարցրեց.
    -Բժիշկ ջան, իսկ էս հիվանդությունը բոիժում ունի՞: Սենց ա մնալու՞: Բա ի՞նչ ա լինոլու:
    -Դու սուս մնա,- բարկացած ասաց անհանգիստ սկեսրայրը:
    Էդ պահին մտավ բուժքույրը, որ երակից արյուն վերցնի: Տղամարդիկ նորից դուրս եկան: Մեկ էլ մենք լսեցինք աղջկա ձայնը, առաջին անգամ ի դեպ.
    -Էս կուրտկեն հա...
    -Հանի, աղջիկ,- ասաց անհանգիստ սկեսուրը:
    Գնացին:
    Վեց ամսվա հարս էր, ով մի քանի ամիս առաջ ցուցումով ընդհատել էր հղիությունը, որտև երիկամները շարքից դուրս էին եկել: Ինչու՞: Որտև նա պարբերական հիվանդություն ունի: Հետաքրքիրը էն ա, որ անգամ գենետիկ անալիզից հետո ասում էին, որ ոչ ցավ ա եղել, ոչ խնդիր...ոչ մի բան: Չգիտեմ, փաստը մնում ա փաստ, որ ինձանից երիտասարդ աղջկա երիկամները էլ չեն գործում: Իսկ իրա հաբիտուսը ոչ թե ՊԲով հիվանդի էր, այլ դժբախտ աղջկա, ով իրա հետագա կյանքը սև էր տեսնում:

    Դեպք 2
    Անհետաձգելի բաժանմունք բերեցին 1,7 տարեկան աղջիկ երեխա, ով երեք օր 40 աստիճան ջերմում ա: Չկա հազ, չկա քթահոսություն, ամեն ինչ մաքուր ա: Նման դեպքում մտածում ես, որ կա երիկամի բորբոքում: Էս դեպքում կարևոր ա ամեն վայկյան ու մեզը: Երեխան տակդիրով էր ու մեզը վերցնելը դարձավ խնդիր: Առաջարկվեց ժամանակը խնայելու համար դնել կաթետր: Ծնողը չեմ ու չում արեց ու ասեց, որ մի ձև կհավաքի: Ծնողի ասածը օրենք ա: Անցավ երկու ժամ՝ չկա մեզ:
    -Դնե՞նք կաթետր:
    -Չէ էլի բժիշկ ջան, մի քիչ էլ անցնի: Կլինի-կլինի, հաստատ ասում եմ:
    -Լավ, բայց հասկացեք, որ դա Ձեր երեխային վնաս ա:
    -Ըհմ, հա-հա:
    Անցան ևս մի քանի նման ժամեր ու պահեր՝ըհն-ըհն, հա-հա, կլինի-կլինի: Ժամը գիշերվա երկուսն էր: Բժիշկը չդիմացավ, ծնողի ասածը օրենք ա, բայց արդեն վնասում իրա երեխային, իսկ էդ արդեն չի կարելի թույլ տալ:
    -Մամա ջան, հասկանու՞մ ես: Երեխեդ լավ չի, ես երիկամի խնդիր եմ տեսնում, բայց մեզ ա պետք: Անալիզ ա պետք, որ դեղերը ճիշտ նշանակենք: Երիկամը կկորցնենք:
    -Չէ էլի, հեսա կլինի:
    -Ինչու՞ չեք ուզում կաթետր:
    -Դե որ էն-էն բանը չվնասվի:
    -Ինչը՞:
    -Դե էն աղջիկների, էն...
    -Կուսաթաղանթը՞:
    -Հա էլի, էդի: Կվնասվի, խայտառակ կլինենք:
    -Մամա ջան, դրանք տարբեր տեղեր են: Չեմ վնասի:
    -Հաստա՞տ: Մի հատ զանգեմ տուն, տենամ տնեցիք ի՞նչ են ասում:

    Ասեմ, որ տանեցիք չհամաձայնեցին ու գրեթե 12 ժամ անց նոր եղավ մեզի անալիզը: Պատասխանը բնականաբար ամեավատն էին: Հիմա ես մտածում եմ, որ իրականում բժիշկը ունի իրա մեղավորությունը ( չբժիշկի համար երևի ամբողջովին ա բժիշկը մեղավոր): Ինքը մեղավոր ա չֆայմելու համար: Մեղավոր ա, որ չի մտածել, որ կարա սեռական կյանքով ապրող, ծնդաբերած կլինը չիմանա թե որը որտե՞ղ ա: Ու ստացվում ա, որ հայկական իրականությունում երիկամը ավելի քիչ արժեք ունի քան կուսաթաղանթը:

    Դեպք 3
    Երիկամի հետ կապված չի:
    Անհետաձգելի բաժանմունք գալիս ա երեխա ով հազում ա արյուն ու ունի արյունային արտադրություն հետանցքից: Ամեն ինչ արվեց ըստ ուղեցույցը: Բերանից եկող արյան պատճառը չպարզաբանվեց: Պիտի մնային հիվանդանոց հետագա հետազոտության համար: Ասեմ, որ ամեն ինչ անվճար ա:
    -Չէ, պիտի գնանք:
    -Ինչու՞:
    -Դե տունը էլի երեխա կա, մեղկ ա:
    -Մամա, երեխուդ բերանից արյուն ա գալիս: Չես ուզում իմանաս ի՞նչ ա:
    -Չէ-չէ: Դեղ էլ մի նշանակեք:
    -Ո՞նց:
    -Հա-հա, չեմ տալու մեկ ա: Ֆինանսական խնդիրներ կան:
    -Լավ, գրեք, որ հրաժարվում եք ամեն ինչից:
    -Մերսի ցավդ տանեմ:

    Նեոնատալոգիայիս դասախոսը ասում էր, որ Հայաստանում ու հայ մայրերի համար չգիտես ինչու էն տանը մնացած երեխան միշտ ավելի կարևոր ա լինում: Ու էս մեկը ով հիվանդ ա, կարա դիմանա, որտև էն տնինը լացում ա:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  27. Գրառմանը 17 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (04.11.2015), Chilly (27.12.2016), ivy (04.11.2015), laro (07.12.2015), Malxas (13.11.2015), Mr. Annoying (05.11.2015), Progart (24.07.2017), Ruby Rue (05.11.2015), Srtik (08.11.2015), Աթեիստ (04.11.2015), Արէա (05.11.2015), Դատարկություն (05.11.2015), մարիօ (05.11.2015), Մուշու (05.11.2015), Ներսես_AM (04.11.2015), Նիկեա (08.11.2015), Ռուֆուս (04.11.2015)

  28. #75
    Batman GriFFin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.05.2014
    Գրառումներ
    1,854
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սարտերից մնաց մենակ սրտխառնոցը: Ոչինչ: Էդ էլ կանցնի:
    Vitam regit fortuna, non sapientia.

  29. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Մուշու (03.12.2015), Նիկեա (03.12.2015), Վոլտերա (03.12.2015)

Էջ 5 8-ից ԱռաջինԱռաջին 12345678 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Պոեզիա. Անքնություն
    Հեղինակ՝ Ուլուանա, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 20
    Վերջինը: 10.08.2020, 03:15
  2. .անքնություն
    Հեղինակ՝ pandec, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 19.05.2017, 00:00
  3. Անքնություն
    Հեղինակ՝ Artgeo, բաժին` Մարդ և շրջակա միջավայր
    Գրառումներ: 37
    Վերջինը: 07.01.2013, 16:57
  4. Անքնություն
    Հեղինակ՝ KT', բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 07.08.2008, 07:54
  5. Անքնություն
    Հեղինակ՝ Narek Ktoyanc, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 23.01.2007, 00:09

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •