Ի դեպ, նախկինում՝ Սովետական Հայաստանում ոնց որ թե նման մի բան եղել է: Իրվական տեսանկյունից իհարկե: Մի անգամ էլ եմ սրան անդրադարձել մի թեմայում արվամոլության պահով ու մտածեցի, որ բռնաբարության պահով էլ նույնը պետք ա լինի ու չսխալվեցի: Համոզվելու համար նոր նայեցի ՀԽՍՀ Քրեական Օրեսգիրքը ու պարզվում ա Սովետական Հայաստանում էլ տարբերություն էր դրվում: Օրինակ՝Գալաթեա-ի խոսքերից
Այսինքն տղա երեխաների մասով օրենքը պատիժ չէր սահմանում: Ավելի շուտ սահմանում էր առաձին արվամոլություն հոդվածով կամ որպես բռնաբարություն, առանց ծանրացուցիչների ու ավելի մեղմ պատժով:Բռնաբարությունը, որ կատարվել է մի խումբ անձանց կողմից, կամ անչափահաս աղջկա բռնաբարությունը`
պատժվում է ազատազրկմամբ հինգից մինչև տասնհինգ տարի ժամանակով:
Բռնաբարությունը, որ կատարվել է առանձնապես վտանգավոր ռեցիդիվիստի կողմից կամ առանձնապես ծանր հետևանքներ է առաջացրել, ինչպես նաև մանկահասակ աղջկա բռնաբարությունը`
պատժվում է ազատազրկմամբ ութից մինչև տասնհինգ տարի ժամանակով և աքսորով երկուսից մինչև հինգ տարի ժամանակով կամ առանց աքսորի, կամ մահապատժով:
(Հայկական ՍՍՀ Գերագույն սովետի նախագահության 1962 թ. փետրվարի 22-ի և 1980 թ. մայիսի 28-ի հրամանագրերի խմբագրությամբ - ՀՍՍՀԳՍՏ, 1962 թ., N 7, հոդվ. 37, 1980 թ., N 10, հոդվ. 119)
Տրամաբանությամբ վերլուծելով էս ամեն ինչը՝ պարզվում ա, որ օրինակ կնոջ կողմից անչափահաս կամ մանկահասկան տղա երեխայի բռնաբարությունը քրեորեն պատժելի արարք չէր: Կամ էլ մաքսիմում կդիտվեր սովորական բռնաբարություն, որի համար ավելի մեղմ պատիժ է նախատեսված: Չնայած օրենքը հատուկ անչափահասների ու մանկահասակների, բայց միայն աղջիկների մասով, ավելի խիստ պատիժ է սահմանել:Տղամարդու սեռական հարաբերությունը տղամարդու հետ (արվամոլություն)`
պատժվում է ազատազրկմամբ մինչև հինգ տարի ժամանակով:
Մեջբերել
Էջանիշներ